Aster wierzbolistny

Aster wierzbolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

Symphyotrichum

Gatunek

aster wierzbolistny

Nazwa systematyczna
Symphyotrichum × salignum (Willd.) G.L. Nesom
Phytologia 77(3): 295. 1995[3][4]
Synonimy
  • Aster salignus Willd.
Multimedia w Wikimedia Commons

Aster wierzbolistny (Symphyotrichum × salignum (Willd.) G.L. Nesom) – mieszaniec z rodziny astrowatych, którego taksonami rodzicielskimi są aster lancetowaty Symphyotrichum lanceolatum i aster nowobelgijski S. novi-belgii[4]. Wymieniany jest jako występujący naturalnie w stanie Wisconsin na północy Stanów Zjednoczonych[4], ale powstać miał w wyniku uprawy ogrodowej obu gatunków rodzicielskich[5]. Został szeroko rozprzestrzeniony w strefie umiarkowanej Eurazji – w niemal całej Europie, w rejonie Kaukazu i w Azji Środkowej[6][4]. W Polsce holoagriofit zadomowiony w siedliskach nadrzecznych[7]. Spotykany jest w całym kraju, zwłaszcza jednak na południu[8].

Nazewnictwo

Gatunek zaliczany był tradycyjnie do końca XX wieku do rodzaju aster jako Aster salignus. Z tego czasu zachowana jest nazwa zwyczajowa, mimo przeklasyfikowania gatunku do rodzaju Symphyotrichum, należącego do odmiennego podplemienia niż Aster[9][10][11].

Morfologia

Pokrój
Roślina zielna z płożącym kłączem, z którego wyrastają łodygi do 120 cm wysokości. W dole łodygi są nagie, ale w górze z wyrastającymi w szeregach włoskami. Łodyga jest zielona, czasem bywa czerwono nabiegła[7].
Liście
Lancetowate, o długości do 15 cm i szerokości do 2 cm. U nasady i w części wierzchołkowej całobrzegie, ale w połowie długości ostro piłkowane. Wierzchołek jest zaostrzony, a nasada klinowata lub ze słabo wykształconymi uszkami. Na brzegu blaszka jest pokryta krótkimi szczecinkami, od spodu jest naga[7].
Kwiaty
Zebrane w koszyczki o szerokości 2,5–3 cm, które zebrane są w rozgałęziony, wiechowaty kwiatostan złożony. Okrywę tworzą lancetowate listki wyrastające w kilku szeregach i osiągające od 3 do 7 mm długości, o szerokości 0,5 do 0,7 mm. Zwłaszcza w szczytowych koszyczkach listki zarówno wewnętrzne jak i zewnętrzne osiągają podobną długość[7]. Kwiaty języczkowe są białe, później niebieszczejące[12], o długości do 1,5 cm. Kwiaty rurkowate wewnątrz koszyczka są żółte, o długości ok. 5 mm[7].
Owoce
Niełupki o długości ok. 2 mm z puchem kielichowym o długości ok. 5 mm[7].
Gatunki podobne
Najłatwiej pomylić ten gatunek z taksonami rodzicielskimi. Aster lancetowaty S. lanceolatum różni się mniejszymi koszyczkami (do 2, rzadko 2,5 cm średnicy), liśćmi całobrzegimi lub odlegle ząbkowanymi, listkami zewnętrznymi okrywy krótszymi od wewnętrznych (pierwsze osiągają do 3 mm, drugie do 5 mm długości). Aster nowobelgijski S. novi-belgii ma wyraźnie uszkowate nasady liści i kwiaty zwykle fioletowe, różowe lub niebieskie, rzadko białe[7].
Inne północnoamerykańskie „astry” zdziczałe w Europie różnią się wyraźnie owłosioną w dole łodygą (aster nowoangielski S. novae-angliae), szerszymi liśćmi (ponad 2,5 cm) i większymi koszyczkami (ok. 3 cm i więcej) (aster różnobarwny S. × versicolor), niższymi rozmiarami (do 0,8 m) i niewielkimi koszyczkami (do 1,5 cm średnicy) (aster drobnokwiatowy S. tradescanti)[7].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie nad rzekami. Kwitnie w sierpniu i wrześniu. Gatunek charakterystyczny związku Senecion fluviatilis[13].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-24] (ang.).
  3. ↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  4. ↑ a b c d Symphyotrichum × salignum (Willd.) G.L.Nesom, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-11-10].
  5. ↑ Symphyotrichum lanceolatum var. lanceolatum [online], Flora of North America [dostęp 2024-11-10].
  6. ↑ Symphyotrichum × salignum na Germplasm Resources Information Network (GRIN) [dostęp 2014-01-24].
  7. ↑ a b c d e f g h Krzysztof Rostański, Aster L., Aster, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 123-133.
  8. ↑ Adam Zając, Maria Zając (red.), Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce: dodatek, Kraków: Uniwersytet Jagielloński. Instytut Botaniki, 2019, s. 37, ISBN 978-83-956282-0-7, OCLC 1143739807.
  9. ↑ Nesom, G.L.. Taxonomic decisions at generic rank in tribe Astereae (Asteraceae) for the Global Compositae Database. „Phytoneuron”. 24, s. 1–6, 2020. 
  10. ↑ Nesom G.L.. Review of the taxonomy of Aster sensu lato (Asteraceae: Astereae), emphasizing the New World species. „Phytologia”. 77, s. 141-297, 1994. 
  11. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 37-38, ISBN 978-83-62975-45-7.
  12. ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  13. ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!