Kanton w średniowieczu należał do Habsburgów. W 1415 opanowany przez Związek Szwajcarski, podzielony pomiędzy inne kantony. Samodzielnym kantonem został dzięki Napoleonowi w 1803. W 1841 katolicy wywołali nieudane powstanie przeciwko protestantom; od tego czasu kanton wyróżniał się swym antyklerykalizmem.
Od 23 kwietnia1885 ustrój czysto demokratyczny. W początkach XX wieku gospodarka opierała się na produkcji owoców, wina, hodowli bydła. Na Renie rozwijało się rybołówstwo. Rozwinięty był przemysł włókienniczy (bawełniany, jedwabniczy, hafciarski) i spożywczy (tytoniowy). Dużą rolę komunikacyjną odgrywała żegluga śródlądowa na Renie i Aare. W 1920 r. liczba ludności kantonu wynosiła 240,8 tys. mieszkańców (128,4 tys. protestantów, 100,4 tys. katolików).
Demografia
Językiem urzędowym kantonu jest język niemiecki. Językami z najwyższym odsetkiem użytkowników są: