Antazolina

Antazolina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) N-benzylo-N-(4,5-dihydro-1H-imidazo-2-ilometylo)anilina Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. antazolini hydrochloridum, antazolini mesilas[1]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C17H19N3
Masa molowa	265,35 g/mol
Wygląd	biały, krystaliczny proszek bez zapachu[2]
Identyfikacja
Numer CAS	91-75-8 154-68-7 (fosforan) 2508-72-7 (chlorowodorek)
PubChem	2200
DrugBank	DB08799
SMILES C1CN=C(N1)CN(CC2=CC=CC=C2)C3=CC=CC=C3
InChI InChI=1S/C17H19N3/c1-3-7-15(8-4-1)13-20(14-17-18-11-12-19-17)16-9-5-2-6-10-16/h1-10H,11-14H2,(H,18,19) InChIKey REYFJDPCWQRWAA-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,19 g/cm³[3]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 663 mg/l[4] Temperatura topnienia 121–123 °C (wolna zasada)[5] 227–235 °C (chlorowodorek)[5] Zasadowość (pKb) 3,72
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2019-11-17] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H302, H312, H315, H319, H332, H335 Zwroty P P261, P280, P305+P351+P338 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Szkodliwy (Xn) Zwroty R R20/21/22, R36/37/38 Zwroty S S26, S36 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[6] chlorowodorek antazoliny 1 2 0   Numer RTECS NJ2000000
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	R01AC04, R06AX05
Farmakokinetyka Działanie przeciwhistaminowe

Antazolina (łac. antazolinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna etylenodiaminy, należąca do grupy antagonistów receptora H₁ I generacji^[7].

Wskazaniami do podania antazoliny są^[8]:

• ostre stany alergiczne (m.in. wstrząs anafilaktyczny), jako lek wspomagający w skojarzeniu z adrenaliną,
• napadowe zaburzenia rytmu pochodzenia nadkomorowego włącznie z tachyarytmią w migotaniu przedsionków, niereagujące na standardowe leczenie przeciwarytmiczne.

Do objawów niepożądanych, poza charakterystycznymi dla leków tej grupy (nasilone łaknienie, senność, działanie atropinowe), należą częste reakcje uczuleniowe z towarzyszącą trombocytopenią i granulocytopenią. Ze względu na stosunkowo dużą toksyczność, zaleca się podawać ją w ostateczności^[7].

Nazwa handlowa: Phenazolinum.

Przypisy

1. Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, ISBN 83-88157-18-3 .
2. Antazoline, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 2200 [dostęp 2023-04-07]  (ang.).
3. M.M. Parvez M.M., Antazoline, „Acta Crystallographica Section C. Crystal Structure Communications”, 53 (4), 1997, s. 506–508, DOI: 10.1107/S0108270196015934  (ang.).
4. Antazoline, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB08799  (ang.).
5. E.E. Urech E.E., A.A. Marxer A.A., K.K. Miescher K.K., 2-Aminoalkyl-imidazoline, „Helvetica Chimica Acta”, 33 (5), 1950, s. 1386–1407, DOI: 10.1002/hlca.19500330539 [dostęp 2023-04-07]  (niem.).
6. Antazoline hydrochloride SC-203515 [online], Santa Cruz Biotechnology [dostęp 2019-11-17]  (ang.).
7. Leki przeciwhistaminowe H₁ I generacji, [w:] WojciechW. Kostowski WojciechW. i inni red., Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, wyd. 3, t. 1, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 197–201, ISBN 978-83-200-4185-9, OCLC 971446090 .
8. Phenazolinum, [w:] Rejestr produktów leczniczych [online], Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2023-04-07] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.