od 24 czerwca 1498do 31 maja 1536
Karola I Podiebradowicza
Urszula Hohenzollernówna
Małgorzata Brunszwicka
od 10 listopada 1502do 31 maja 1536
Jadwiga żagańska
Małgorzata meklemburska
od 12 lipca 1511do 31 maja 1536
Salomea żagańska
Elżbieta Kostka
Piastowie głogowsko-żagańscy
ok. 1480 Żagań
28 października 1541 Oleśnica
kościół w Ząbkowicach
Jan II Szalony
Katarzyna Przemyślidka
Małgorzata, Salomea, Jadwiga, Barbara
Karol I Podiebradowiczod 7 stycznia 1488do 31 maja 1536
Henryk Starszy, Anna, Katarzyna, Małgorzata, Joachim, Kunegunda, Urszula, Henryk II Młodszy, Jadwiga, Jan, Barbara, Jerzy II
Anna żagańska, cz. Anna Zaháňská (ur. ok. 1480 w Żaganiu, zm. 28 października 1541 w Oleśnicy[2]) – księżniczka żagańska jako córka Jana II Szalonego, księżna ziębicka w 1498–1536, oleśnicka w 1502–1536 i hrabina kłodzka w 1511–1536 jako żona Karola I Podiebradowicza, z głogowsko-żagańskiej linii Piastów śląskich.
Urodziła się jako czwarta z pięciu córek Jana II Szalonego (1435–1504)[3], księcia żagańskiego, i jego żony Katarzyny Przemyślidki (1443–1505), córki Wilhelma (ok. 1410–1452), księcia opawskiego. Najstarsza z sióstr Małgorzata (1465–1502) została wydana za węgierskiego możnowładcę Mikołaja Bánffy'ego, pana Alsólendvy, a po jego śmierci za Jana Hampę (ok. 1465–1528)[4]. Ojciec Anny podjął politykę zbliżenia do obozu husyckiego, co potwierdził wydaniem kolejnych córek za synów czeskiego królewicza Henryka I Starszego (1448–1498)[5]. Salomeę (1475–1514) za Albrechta (1468–1511), dziedzicznego hrabiego kłodzkiego, a Jadwigę (1476–1524) za Jerzego (1470–1502), następcę księstwa oleśnickiego[6].
Sama Anna 7 stycznia 1488 w Żaganiu poślubiła trzeciego z braci Karola (1476–1536), dziedzicznego księcia ziębickiego[3]. Przy jego boku, wraz ze śmiercią teścia, 24 czerwca 1498 została księżną ziębicką[7]. Po bezpotomnej śmierci młodszego szwagra – oleśnicką (10 listopada 1502)[8]. Pierwszy ze szwagrów również nie pozostawił po sobie męskiego potomka, dzięki czemu 12 lipca 1511 objęła przy mężu hrabstwo kłodzkie[9].
Zmarła w 1541 w Oleśnicy. Została pochowana w kościele św. Anny w Ząbkowicach Śląskich[10].
Z małżeństwa Anny i Karola pochodzi dwanaścioro dzieci:
Henryk V Żelazny
(1312–1369)
∞1337
Anna płocka
(1318–1363)
Władysław Naderspan
(1326–1401)
∞ok. 1365
Eufemia mazowiecka
(1344–1424)
Wacław
(ok. 1337–1388)
∞1376
Cecylia z Carrary
(ok. 1360–1435)
Robert
(1347–1409)
∞1372
(ok. 1340–1390)
Mikołaj II
(ok. 1288–1365)
∞ok. 1360
Judyta niemodlińska
(ok. 1340–1379)
Bolesław III
(ok. 1344–1410)
∞ok. 1370
Eufemia Zofia bytomska
(ok. 1350–1411)
(ok. 1360–1403)
∞ok. 1382
Anna oświęcimska
(ok. 1366–1454)
(ok. 1380–1448)
∞ok. 1400
Anna ze Saidy
(ok. 1385–ok. 1450)
Henryk VIII Wróbel
(1357–1397)
∞1388
Katarzyna opolska
(ok. 1367–1420)
Rudolf III
(ok. 1367–1419)
∞1396
Barbara legnicka
(1372–1436)
Przemysł I
(1365–1433)
∞ok. 1405
Katarzyna ziębicka
(ok. 1390–1422)
(ok. 1385–1434)
∞ok. 1420
Anna z Koldic
(ok. 1405–ok. 1450)
Jan I
(ok. 1385–1439)
∞1408
Scholastyka saska
(1391–1463)
Wilhelm
(ok. 1410–1452)
∞1442
Salomea z Častolovic
(ok. 1426–1489)
(1435–1504)
∞1462
(1443–1505)
W kaplicy Kauffunga kościoła św. Anny w Ząbkowicach znajduje się sarkofag księcia Karola I Podiebradowicza i jego żony księżnej Anny Żagańskiej, który pierwotnie stał w prezbiterium oraz epitafia Sigismunda Kaufunga von Chlum (zm. 1573) i jego syna (zm. 1634)[14], rycerzy z ziemi ząbkowickiej. Na ścianach sarkofagu według Hansa Lutscha[15] były herby.