Andrij Husin

Andrij Husin

Андрій Гусін

Pełne imię i nazwisko	Andrij Łeonidowycz Husin
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1972 Złoczów
Data i miejsce śmierci	17 września 2014 Kijów
Wzrost	188 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1991 Karpaty Kamionka Bużańska 2 (0) 1992 Hazowyk Komarno 16 (3) 1992–1993 Karpaty Lwów 17 (4) 1993–1995 Dynamo-2 Kijów 46 (27) 1995–1996 CSKA-Borysfen Kijów 27 (9) 1996–2004 Dynamo Kijów 170 (22) 2005–2007 Krylja Sowietow Samara 39 (9) 2007–2008 Saturn Ramienskoje (grający trener) 13 (0) W sumie: 330 (74)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1993–2006  Ukraina 71 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2007–2008 Saturn Ramienskoje (asystent) 2010 Anży Machaczkała (asystent) 2010–2013 Dynamo-2 Kijów 2013 Krylja Sowietow Samara (asystent) 2013–2014 Anży Machaczkała (asystent)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia

Andrij Łeonidowycz Husin, ukr. Андрій Леонідович Гусін (ur. 11 grudnia 1972 w Złoczowie, zm. 17 września 2014 w Kijowie) – ukraiński piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Andriy Husin w 2010 roku.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczynał jako napastnik w Karpatach Kamionka Bużańska, następnie grał w Hazowyku Komarno i Karpatach Lwów. To właśnie w klubie ze Lwowa został dostrzeżony przez działaczy Dynama Kijów, którego zawodnikiem stał się w 1993 roku. W ciągu kolejnych dwóch lat grał jedynie w drugiej drużynie tego klubu, w których rozegrał 46 meczów, strzelił 27 goli. W Wyszczej Liże debiutował już jako zawodnik CSKA-Borysfenu Kijów w sezonie 1995-96, w którym zagrał 27 spotkań, strzelił 9 goli. Po roku gry w tym stołecznym klubie został ściągnięty z powrotem do Dynama. Pierwsze mistrzostwo zdobył w sezonie 1996-97. Wciąż był rezerwowym (13 meczów, 3 gole), ale ciągle odgrywał kluczową rolę w drugiej ekipie. Przełomowy okazał się sezon 1997-98, Husin stał się ważnym ogniwem Dynama, a klub robił furorę także w Lidze Mistrzów (ćwierćfinał z Juventusem, w którym strzelił jedyną bramkę dla Dynama). Rok później odpadł z tych rozgrywek dopiero w półfinale (po dramatycznym dwumeczu z Bayernem). Z Dynamem zdobywał kolejne mistrzostwa i puchary Ukrainy, występował także w Lidze Mistrzów. W 2005 roku zdecydował się opuścić Dynamo na rzecz rosyjskich Krylji Sowietow Samara, gdzie zdecydował się ukończyć piłkarską karierę w 2007 roku^[1]. Jednak zgodził się jeszcze na propozycję Saturna Ramienskoje występować i trenować ten klub. Jeszcze do ukończenia sezonu 2008 klub i piłkarz rozstali się.

Kariera reprezentacyjna

26 czerwca 1993 debiutował w reprezentacji Ukrainy jeszcze jako zawodnik Karpat Lwów w meczu z Chorwacją, przegranym 1:3. Dwukrotnie pełnił funkcję kapitana drużyny. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech, gdzie jego Ukraina dotarła do ćwierćfinału (zagrał w pięciu spotkaniach). Po Mundialu postanowił zakończyć karierę reprezentacyjną, jednak po jakimś czasie odwołał swoją decyzję. Ogółem dla reprezentacji zagrał 71 razy, strzelił 9 goli.

Kariera trenerska

8 czerwca 2007 roku został członkiem sztabu szkoleniowego rosyjskiego Saturna Ramienskoje. Będąc asystentem trenera dalej kontynuował występy na boisku. W 2008 został rozerwany kontrakt z klubem. Od marca 2010 pomagał trenować Anży Machaczkała^[2]. W grudniu 2010 został zaproszony na stanowisko głównego trenera drugiej drużyny Dynama Kijów^[3].

Śmierć

17 września 2014 roku o 14:00 czasu miejscowego, podczas treningu motocyklowego na kijowskim autodromie Czajka na jednym z ostrych zakrętów nie utrzymał się i wyleciał z siodła pojazdu^[4][5]. Nie odzyskawszy przytomności, Andrij zmarł na miejscu. Był żonaty z Krystyną, dizajnerką. Osierocił trójkę dzieci.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• półfinalista Ligi Mistrzów: 1999
• mistrz Ukrainy (7x): 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004
• wicemistrz Ukrainy: 2002
• zdobywca Pucharu Ukrainy (4x): 1998, 1999, 2000, 2003
• finalista Pucharu Ukrainy (2x): 1993, 2002

Sukcesy reprezentacyjne

• ćwierćfinalista Mistrzostw Świata: 2006

Sukcesy indywidualne

• 3.miejsce w plebiscycie na piłkarza roku na Ukrainie: 2002.
• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy roku na Ukrainie: Nr 1 (2000, 2001, 2005), Nr 2 (1999, 2002, 2004), Nr 3 (2003)

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Ukrainy: 2005^[6]
• Order „Za odwagę” III klasy: 2006^[7].

Przypisy

1. "Крылья Советов" (Самара) - Официальный сайт
2. Андрей Гусин — старший тренер «Анжи» - Официальный сайт
3. UA-Футбол. Гусин покинул "Анжи"
4. Загинув екс-гравець "Динамо" та збірної України Андрій Гусін. Еспресо.TV, 2014-09-17. [dostęp 2014-09-17]. (ukr.).
5. Погиб Андрей Гусин - UA-Футбол
6. Сборная Украины: по заслугам!
7. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].

Bibliografia

• A. Gusin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Andrij Husin w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Andrij Husin w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Andrij Husin w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Andrij Husin w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Andrij Husin w bazie Football Facts (ros.)
• Andrij Husin w bazie National Football Teams (ang.)
• Andriy Gusin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-20] .