Państwo
|
Włochy
|
Data i miejsce urodzenia
|
30 lipca 1973 Faenza
|
Wzrost
|
183 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
1990
|
Zakończenie kariery
|
2003
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
3
|
Najwyżej w rankingu
|
18 (27 lutego 1995)
|
Australian Open
|
3R (1998)
|
Roland Garros
|
4R (1994)
|
Wimbledon
|
2R (1996)
|
US Open
|
3R (1994)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
2
|
Najwyżej w rankingu
|
59 (3 lutego 1997)
|
Australian Open
|
1R (1996, 1997, 2001)
|
US Open
|
3R (1996)
|
Andrea Gaudenzi (ur. 30 lipca 1973 w Faenzie) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
Występując jeszcze jako junior Włoch zwyciężył we French Open 1990 oraz w US Open 1990, natomiast sezon 1990 zakończył jako lider klasyfikacji juniorów. Karierę zawodową Gaudenzi rozpoczął w tym samym roku, a zakończył w 2003 roku. W grze pojedynczej wygrał przez ten czas 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz osiągnął 6 finałów.
W grze podwójnej triumfował w 2 turniejach kategorii ATP World Tour, a także doszedł do 4 finałów.
W Pucharze Davisa swoje pierwsze powołanie otrzymał w marcu 1994 roku podczas rywalizacji 1 rundy grupy światowej przeciwko Hiszpanii. Mecz przeciwko Sergiemu Bruguerze przegrał w trzech setach. Łącznie w reprezentacji zagrał w 24 pojedynkach singlowych, z których 14 wygrał oraz w 9 spotkaniach deblowych, z których 5 zwyciężył.
W 1996 roku Gaudenzi wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. W konkurencji gry pojedynczej doszedł do 3 rundy, w której został wyeliminowany przez Andre Agassiego. W grze podwójnej odpadł w 1 rundzie, w parze z Diegiem Nargiso, po porażce z parą Marc-Kevin Goellner–David Prinosil.
W rankingu gry pojedynczej Gaudenzi najwyżej był na 18. miejscu (27 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 59. pozycji (3 lutego 1997).
Ukończył prawo na Uniwersytecie Bolońskim, a następnie uzyskał tytuł Master of Business Administration na International University of Monaco. W 2020 roku został wybrany na stanowisko przewodniczącego ATP na czteroletnią kadencję[1].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (3–6)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
24 lipca 1994
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Alberto Berasategui
|
5:7, 3:6, 6:7(5)
|
Finalista
|
2.
|
12 lutego 1995
|
Dubaj
|
Twarda
|
Wayne Ferreira
|
3:6, 3:6
|
Finalista
|
3.
|
13 sierpnia 1995
|
San Marino
|
Ceglana
|
Thomas Muster
|
2:6, 0:6
|
Finalista
|
4.
|
14 kwietnia 1996
|
Estoril
|
Ceglana
|
Thomas Muster
|
6:7(4), 4:6
|
Finalista
|
5.
|
28 września 1997
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Richard Fromberg
|
1:6, 6:7(2)
|
Zwycięzca
|
1.
|
29 marca 1998
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Álex Calatrava
|
6:4, 5:7, 6:4
|
Finalista
|
6.
|
2 sierpnia 1998
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Albert Costa
|
2:6, 6:1, 2:6, 6:3, 1:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
27 maja 2001
|
St. Pölten
|
Ceglana
|
Markus Hipfl
|
6:0, 7:5
|
Zwycięzca
|
3.
|
15 lipca 2001
|
Båstad
|
Ceglana
|
Bohdan Ulihrach
|
7:5, 6:3
|
Gra podwójna (2–4)
Przypisy
Bibliografia