„Amarante” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, ulepszając swój projekt okrętów typu Clorinde[3].
„Amarante” zbudowana została w Arsenale w Tulonie[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1912 roku[4], a został zwodowany 11 listopada 1915 roku[1][3]. Po wodowaniu okręt przeholowano do Hawru, gdzie przebudowano go na podwodny stawiacz min[1][3]. Do służby przyjęto go we wrześniu 1918 roku[4]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q99[1].
Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][6].
Służba
„Amarante” służyła na Morzu Śródziemnym[3]. Okręt wraz z awizo„Engageante” uczestniczył w testach hydrofonu Walser[1][7]. Jednostka została skreślona z listy floty w 1925 roku[1][7].
Uwagi
↑Projektowana moc silników Diesla miała wynosić 1300 KM[1][4].
↑Projektowana prędkość na powierzchni miała wynosić 15 węzłów[1].
Przypisy
↑ abcdefghijklmnopqrRobert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
↑ abcdJean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 152.
↑ abcdefghijPaul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 87.
↑ abJean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 154.
Bibliografia
Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.). Brak numerów stron w książce
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1. Brak numerów stron w książce
Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.). Brak numerów stron w książce