180 żołnierzy X zmiany PKW EUFOR udało się do Bośni i Hercegowiny[3]. Zmianę sformowała 7 Pomorska Brygada Obrony Wybrzeża oraz Oddział Specjalny Żandarmerii Wojskowej z Gliwic. Dowódcą X zmiany PKW EUFOR był ppłk Tomasz Adamczyk[e].
załoga 13 Eskadry Lotnictwa Transportowego wykonała pożegnalny lot nad płytą krakowskiego lotniska samolotem An-26 o numerze bocznym 1403. Był to symboliczny koniec eksploatacji samolotów transportowych An-26 w polskim lotnictwie wojskowym[3]
W Sztabie Generalnym WP odbyła się pierwsza runda międzynarodowych konsultacji ws. utworzenia francusko-niemiecko-polskiej Grupy Bojowej Unii Europejskiej[f][3]
w Helenowie minister obrony narodowej Bogdan Klich pożegnał generałów odchodzących do rezerwy: gen. broni Lecha Konopkę, gen. dyw. Zbigniewa Bielewicza, gen. dyw. Romana Polko, gen. dyw. Andrzeja Barana, gen. dyw. Andrzeja Juszczaka, gen. bryg. Michała Jackiewicza oraz gen. bryg. Jerzego Wójcika[4]
w Iribii w Czadzie dowódca Sił EUFOR w Czadzie i Republice Środkowoafrykańskiej gen. bryg. Jean-Philippe Ganascia przebywał z wizytą roboczą w bazie North Star – miejscu stacjonowania sił głównych Polskiego Kontyngentu Wojskowego Czad[4]
w dowództwie ŚOW przeprowadzono trening sztabowy „Bzura 09” na temat planowania wsparcia i zabezpieczenia logistycznego wojsk operacyjnych w tylnej strefie w sojuszniczej operacji obronnej[4]
w dowództwie 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej przeprowadzono trening sztabowy „Bauda 09” na temat: planowanie przemieszczenia dywizji do rejonu operacyjnego przeznaczenia[4]
w Zatoce Gdańskiej odbyły się ćwiczenia 3 Flotylli Okrętów. W ćwiczeniu brały udział okręty rakietowe ORP „Metalowiec”, ORP „Rolnik” i ORP „Grom”, okręt szkolny ORP „Wodnik”, okręt podwodny ORP „Sęp”, okręty ratownicze ORP „Lech” i ORP „Macko”[4]
społeczeństwo Gubina na placu Jana Pawła II uroczyście pożegnało pograniczników z Placówki Straży Granicznej z Gubinka, którzy zostali przeniesieni do Krosna Odrzańskiego[5]
na poligonach w Wędrzynie i w Żaganiu odbyły się ćwiczenia pod kryptonimem Eufrat V. Manewry były ostatnim sprawdzianem przygotowania V zmiany PKW Afganistan przed wyjazdem do Afganistanu[8][9].
w Centrum Konferencyjnym WP odbyła się doroczna odprawa rozliczeniowo-koordynacyjna kierowniczej kadry Ministerstwa Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych RP[7]
redakcja „Polski Zbrojnej” przyznała „Buzdygany”. Żołnierzem roku został: kpt. Grzegorz Kaliciak, oficerami roku: płk Zbigniew Piątek, płk lek. med. Robert Salamon, płk Anatol Tichoniuk, podoficerem roku: mł. chor. Marcin Trelka, najlepszym żołnierzem Wojsk Lądowych: st. szer. Emil Uran, najlepszym żołnierzem Sił Powietrznych: ppłk pil. Robert Kozak, najlepszym żołnierzem Marynarki Wojennej: kmdr por. Piotr Nieć, publicystą roku: Marian Kluczyński, przyjacielem wojska: poseł Jadwiga Zakrzewska. Nagroda specjalna przypadła gen. bryg. Mirosławowi Różańskiemu[7]
na lotnisku wojskowym Gdynia – Babie Doły podczas podchodzenia do lądowania rozbił się samolotAn-28 Bryza-2RF należący do Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej. W wyniku katastrofy zginęła cała załoga: kpt. mar. pil. Marek Sztabiński, kmdr ppor. pil. Roman Berski, por. mar. pil. Przemysław Dudzik i chor. szt. mar. Ireneusz Rajewski
w Brukseli gen. broni dr Mieczysław Bieniek zastąpił na stanowisku Polskiego Przedstawiciela Wojskowego przy Komitetach Wojskowych NATO i UE kończącego kadencję gen. broni Mieczysława Cieniucha[10]
w Wesołej na terenie poligonu 1 Brygady Pancernej odbyło się epizodyczne ćwiczenie z mobilnymi komponentami wojskowej służby zdrowia pod kryptonimem „Eskulap 09”[10]
w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych przeprowadzono sympozjum naukowe poświęcone przygotowaniu zawodowemu absolwentów w warunkach profesjonalizacji Wojsk Lądowych.
z oficjalną wizytą w Polsce przebywał minister obrony Królestwa Szwecji Steń Tolgfors[10]
na placu Zamkowym w Warszawie zorganizowano centralne obchody Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Minister ON wręczył dowódcom wyróżniających się jednostek flagi państwowe. Flagi otrzymały: 12 Brygada Zmechanizowana im. gen. broni Józefa Hallera, 4 Brodnicki Pułk Chemiczny im. Ignacego Mościckiego, 2 Skrzydło Lotnictwa Taktycznego, dywizjon zwalczania okrętów podwodnych, Jednostka Specjalna GROM, 1 Pomorska Brygada Logistyczna im. Kazimierza Wielkiego, Oddział Specjalny ŻW w Gliwicach, 10 Wrocławski pułk dowodzenia, 24 Polowa Techniczna Baza Wojsk Łączności, Parafia Wojskowa pw. Matki Boskiej Ostrobramskiej w Warszawie[11].
na Zamku Królewskim w Sali Senatorskiej zwierzchnik SZ RP Lech Kaczyński wręczył nominacje generalskie. Awansowani do stopnia admirała floty: wiceadmirał Tomasz Mathea do stopnia generała dywizji: gen. bryg. Mieczysław Gocuł, Romuald Ratajczak, do stopnia wiceadmirała: kontradmirał Waldemar Głuszko do stopnia generała brygady: płk Grzegorz Sodolski do stopnia kontradmirała: komandorzy Marian Jan Ambroziak, Krzysztof Teryfter[11]
podczas wojewódzkiej konferencji sprawozdawczo–wyborczej wybrano nowego prezesa Lubuskiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych, którym został gen. bryg. Zbigniew Szura[12]
w Szwecji odbyły się manewry lotnicze LOYAL ARROW 2009. W ćwiczeniu wzięły udział Siły Powietrzne (m.in. samoloty F-16 Jastrząb i śmigłowce W-3 Sokół)[13][14].
rozpoczęła się wspólna operacja Polskich Sił Zadaniowych w Afganistanie i Afgańskich Sił Bezpieczeństwa pod kryptonimem Clean Space (pol. Czysta przestrzeń). Operację przeprowadzono w dystrykcie Rashidan. Działania polskich sił miały wymiar powietrzno-lądowy. W czasie operacji znaleziono broń i amunicję, zniszczono stanowiska startowe wykorzystywane przez Talibów do prowadzenia ostrzału District Center oraz zatrzymano jedną osobę podejrzaną o podkładanie improwizowanych ładunków wybuchowych (IED). Ponadto jednym z większych sukcesów tej operacji okazało się odnalezienie i zlikwidowanie laboratorium wykorzystywanego przez terrorystów do szkolenia w zakresie przygotowywania i podkładania ładunków IED. Operacja trwała 5 dni[20].
na poligonie w Nowej Dębie, odbywały się ćwiczenia pod kryptonimem BAGRAM VI przygotowujące do służby w Afganistanie kierownictwo VI zmiany PKW Afganistan. Ćwiczenie miało charakter dowódczo-sztabowy i odbyło się bez udziału ćwiczących wojsk, które ostatni sprawdzian przed misją przeszli w sierpniu 2009 roku podczas szkolenia Lampart[25].
w Chorwacji odbywały się międzynarodowe ćwiczenia sił specjalnych pod kryptonimem Jackal Stone 2009. W ćwiczeniu wzięło udział ponad 1500 żołnierzy z 10 państw. Wojsko Polskie reprezentowali żołnierze z Dowództwa Wojsk Specjalnych oraz 1 Pułku Specjalnego Komandosów z Lublińca[26][27]
w Rzeszowie odbyło się uroczyste pożegnanie VI zmiany PKW Afganistan. Kontyngent, którego trzonem byli żołnierze 21 Brygady Strzelców Podhalańskich wystawiła 1 Warszawska Dywizja Zmechanizowana[30]
w dowództwie 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego w Powidzu oraz podległych jednostkach odbyły się ćwiczenia pod kryptonimem RYBOŁÓW 09. Celem ćwiczenia było zgrywanie dowództw i pododdziałów w realizacji zadań dotyczących rozwiązywania problemów taktycznych, związanych z wykonaniem i zabezpieczeniem zadań dotyczących przemieszczeń sił i środków do rejonów operacyjnego przeznaczenia oraz doskonalenie umiejętności w zakresie planowania zabezpieczenia działań komponentu Sił Powietrznych na poziomie taktycznym. Całością sił i środków dowodził dowódca 3 SLTr gen. bryg. pil. Tadeusz Mikutel[39].
Dariusz Faszcza, Jan Pałgan: Kalendarium pomorza militarnego. W: Andrzej Aksamitowski, Dariusz Faszcza: Pomorze militarne. Wokół zagadnień polityki i obronności na Pomorzu Zachodnim w polskim 70-leciu. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, Zakład Badań nad Konfliktami i Pokojem US, Zakład Operacji Pokojowych i Reagowania Kryzysowego US, 2017. ISBN 978-83-64629-60-0.
Grzegorz Jasiński: Kronika Wojska Polskiego 2009. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2010. ISSN1734-2317.
Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, Gubińskie Towarzystwo Kultury: Kalendarium Gubina 1945–2009. Zielona Góra: Gubin Urząd Miejski [Drukarnia Aprint], 2010, s. 449–464. ISBN 978-83-927655-6-1.
Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939–1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011. ISBN 978-83-88059-54-4.