Świerkocin (od 1 I 1967 Mokre) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Świerkocin z siedzibą GRN w Świerkocinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie grudziądzkim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/6 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Lisiekąty, Nowawieś, Owczarki, Parsk i Świerkocin ze zniesionej gminy Mokre oraz przysiółek Kłódka Młyn z dotychczasowej gromady Grabowiec ze zniesionej gminy Grudziądz w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1958 do gromady Świerkocin włączono obszar zniesionej gromady Mokre oraz wieś Wielkie Tarpno ze zniesionej gromady Węgrowo Polskie w tymże powiecie[8].
31 grudnia 1959 do gromady Świerkocin włączono obszar zniesionej gromady Dusocin (bez nadleśnictwa Jamy[9]) w tymże powiecie[10].
1 stycznia 1965 z gromady Świerkocin wyłączono tereny łąk nadwiślańskich o obszarze około 300 ha, położone między wałem ochronnym a rzeką Wisłą, włączając je do gromady Nebrowo Wielkie w powiecie kwidzyńskim w woj. gdańskim[11].
Gromadę Świerkocin zniesiono 1 stycznia 1967 w związku z przeniesieniem siedziby GRN ze Świerkocina do Mokrego i zmianą nazwy jednostki na gromada Mokre[12].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956. Brak numerów stron w książce
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959. Brak numerów stron w książce
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 24/6 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grudziądzkiego; w ramach Zarządzenia Nr 9 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 5 października 1954 dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63)
- ↑ Ogłoszenie uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grudziądzu z 30. IX. 1954, ustalającej liczbę członków gromadzkich rad narodowych powiatu grudziądzkiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 października 1954 r., Nr. 10, Poz. 43)
- ↑ Uchwała Nr 11/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 1957 r., Nr. 9, Poz. 60)
- ↑ Uchwała Nr 23/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 1959 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib gromadzkich rad narodowych w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 92)
- ↑ Uchwała Nr 24/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 1959 r. w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 93)
- ↑ Dz.U. z 1964 r. nr 42, poz. 281
- ↑ Uchwała Nr VII/35/66 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 28 grudnia 1966 r. w sprawie zmiany granic administracyjnych gromad Bądkowo i Lubanie w powiecie Aleksandrów Kuj. oraz zmiany siedziby Gromadzkiej Rady Narodowej w Świerkocinie, pow. Grudziądz (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 30 grudnia 1966 r., Nr. 27, Poz. 219)