W roku 1950 pionierzy podjęli działalność na wyspie Fernando Po, gdzie założyli zbór, jednak w roku 1953 wskutek nietolerancji religijnej zostali stamtąd wydaleni. W roku 1957 nigeryjscy współwyznawcy, którzy przybyli w poszukiwaniu pracy na plantacjach kakao, utworzyli kilka zborów anglojęzycznych, które jednak przestały istnieć, gdy powrócili do Nigerii[4]. W roku 1965 w Río Muni rozpoczęło działalność kaznodziejską 11 głosicieli.
W roku 1968 Towarzystwo Strażnica skierowało tu trzy małżeństwa misjonarzy, absolwentów Szkoły Gilead. Z powodu trudnej sytuacji politycznej nie mogli zostać długo, jednak prowadzili działalność kaznodziejską w różnych częściach kraju. Powstała grupa pierwszych rodzimych wyznawców. W roku 1969 w kraju działało 321 głosicieli w 7 zborach. W następnych latach wielu zagranicznych głosicieli opuściło kraj[4].
W latach 70. XX wieku do niewielkiego grona miejscowych Świadków Jehowy[5]. dołączyło kilka małżeństw misjonarzy z Hiszpanii[4]. W roku 1978 w kraju działało 16 głosicieli, cztery lata później było ich już ponad 50.
W roku 1994 miejscowe władze zalegalizowały ich działalność i odtąd rozpoczęto budowę Sal Królestwa[4]. W tym samym roku przekroczono liczbę 100 głosicieli, w 1988 roku – 200. Liczbę 500 głosicieli osiągnięto w 1998 roku, a 1000 – w 2006 roku. W 2011 roku zanotowano liczbę 1506 głosicieli, w 2013 – 1632, w 2019 – 2586, a w 2019 – 2721[6].
Kongresy regionalne i zebrania odbywają się w językach: angielskim, francuskim, fang (ntumu), hiszpańskim i amerykańskim migowym. Większość głosicieli mieszka w Malabo oraz w mieście Bata.
Uwagi
↑W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje (jest też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.