PROFILBARU.COM

Świadkowie Jehowy w Eswatini
Państwo	Eswatini
Liczebność; (2023)	3269
% ludności kraju; (2023)	0,28%
Liczba zborów; (2023)	76
Rozpoczęcie działalności	1925

Położenie byłego Biura Krajowego w Mbabane (do 2020 roku)

Świadkowie Jehowy w Eswatini (d. Suazi) – społeczność wyznaniowa w Eswatini, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 3269 głosicieli, należących do 76 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zebrało się 8345 osób^[1]^[2]^[a]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje południowoafrykańskie Biuro Oddziału w Krugersdorp^[3]^[4].

Historia

Początki

W 1925 roku współwyznawcy z Afryki Południowej dotarli na teren Suazi i rozpoczęli działalność kaznodziejską. W 1936 roku król Sobhuza II, uroczyście podjął głosicieli, Roberta i George’a Nisbetów, oraz nabył od nich wszystkie ich publikacje^[5]^[6]^[7].

Prześladowania

W październiku 1982 roku 90 Świadków Jehowy dotknęły prześladowania, gdyż nie ogolili głów na znak żałoby po zmarłym monarsze^[b]. Zostali uwięzieni i skazani na wysokie grzywny, wielu zostało brutalnie pobitych przez policję, a wodzowie plemienni zabrali im mienie i domy^[8]^[9].

W 1989 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób.

Rozwój działalności

W 1990 roku Sąd Najwyższy Suazi wydał wyrok na korzyść Świadków Jehowy, nakazując zwrócenie im domów i pól^[6]. W 1999 roku przekroczono liczbę 2000 głosicieli.

2 września 2005 roku Sąd Apelacyjny nakazał przywrócenie możliwości brania udziału w zajęciach szkolnych w Lomahasha dzieciom Świadków Jehowy, wyrzuconym rok wcześniej ze szkół za odmowę uczestniczenia w modlitwie szkolnej. 11 listopada ten sam sąd wydał wyrok na korzyść Świadków Jehowy, którzy odmówili noszenia tradycyjnej żałoby.

W 2007 roku liczba głosicieli wynosiła 2579 osób, cztery lata później – 3059, w 2013 roku – 3133, a w roku 2020 – 3362.

28 czerwca 2020 roku Geoffrey Jackson, członek Ciała Kierowniczego, ogłosił w nagranym wcześniej przemówieniu wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku suazi. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji^[10].

Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku suazi, angielskim, portugalskim i suazyjskim migowym.

Uwagi

↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
↑ Świadkowie Jehowy nie wierzą w duchy zmarłych, dlatego odrzucają praktyki wynikające z poglądu, jakoby człowiek posiadał nieśmiertelną duszę (Ez 18:4, Kazn 9:5). Wystrzegają się wszelkich ceremonii, urządzanych z myślą o zjednaniu przychylności zmarłych, w tym świętowania, gdy pogrzeb się skończy (stypa). Wystrzegają się m.in. nocnego czuwania przy zwłokach, składania ofiar płynnych, przemawiania do zmarłych i kierowania do nich próśb, organizowania uroczystych rocznic pogrzebu, noszenia żałoby oraz innych zwyczajów wynikających z wiary w nieśmiertelność duszy (Źródła: Stroń od zwyczajów, które nie podobają się Bogu, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 stycznia 2005, s. 27 ., Śmierć, [w:] Prowadzenie rozmów na podstawie Pism [online], s. 337 .).