Hubei grensar mot provinsane Henan i nord, Anhui i aust, Jiangxi i søraust, Hunan i sør, Chongqing i vest, og Shaanxi i nordvest. Provinsen dekker ei flatevidd på 187 500 km². Folketalet vart i 2010 berekna til 57,2 millionar. Wuhan er hovudstad i provinsen.
Hubei ligg på den store kinesiske sletta (Jianghan), som dekker dei midtre og austlege delane av provinsen. Områda i vest og langs provinsgrensene består for ein del av fjellandskap, med fjellkjeder som Wudangshan, Jing Shan, Daba Shan og det djupe Wu-juvet, rekna frå nord til sør. Fjellområdet Dabie Shan ligg nordaust for sletta, på grensa mot Henan og Anhui, medan Tongbai-fjella reiser seg langs grena mot Henan. I søraust dannar Mufu Shan grense mot Jiangxi. Høgste fjelltoppen i Hubei er 3 105 meter høge Shennong i Daba Shan, i skogsområdet Shennongjia.
Fiskarar på elva Fushui i Yangxin i Hubei.
Elvane Chiang Jiang og Han Jiang renn gjennom provinsen. Fleire tusen vatn og innsjøar pregar landskapet på den kinesiske sletta (Jianghan), noko som har gitt Hubei namnet «landet med sjøane». Dei største innsjøane er Liangzi og Honghu. Mange demningar er bygt i samband med utnytting av vasskrafta, største dammen er Danjiangkou-reservoaret i Hanshui, i grenselandet mellom Hubei og Henan.
Klima
Klimaet er subtropisk med tydeleg åtskilde årstider. Middeltemperaturen ligg mellom 15 og 17 °C. Vintrane er turre med middeltemperaturar på 3–4 °C i januar månad. Somrane er heite og fuktige, middel julitemperatur er mellom 27 og 29 °C. Årleg nedbørsmengd varierer mellom 600 og 1600 mm, opptil 50% kjem i tida juni-august. Områda kring dei store elvane vert då ofte sett under vatn.
I vår- og haustannaltida var territoriet til dagens Hubei del av den mektige staten Chu. Chu var i namnet ei sidegrein av Zhou-dynastiet. Chu fremja den kinesiske sivilisasjonen som hadde vokse fram nokre hundreår tidlegare i nord, men var òg ein eigenmektig stat som rådde over størstedelen av områda kring dei midtre og lågare delane av Chang Jiang, og inn over dei nordkinesiske slettene.
I løpet av dei stridande statars periode, Krigarrika-tida, kom Chu i konflikt med den veksande staten Qin i nordvest. Qin og Chu utkjempa fleire krigar, der Chu mista meir og meir land. Først tapte Chu dominansen over Sichuanbekkenet, deretter i 278 f.Kr. kjerneområdet sitt, som tilsvarar dagens Hubei. I 223 f.Kr. jaga Qin restane av Chu-regimet austover og ut av området.
Qin-dynastiet vart grunnlagt i 221 f.Kr. Han-dynastiet etablerte provinsen Jingzhou i det som no er Hubei og Hunan. Nær slutten av Han-dynastiet vart Jingzhou styrt av krigsherren Liu Biao. Gjennom det meste av 200-talet rådde ulike krigsherrar etter tur over området. Til sist tok staten Wu kontroll over Jingzhou.
Tranetårnet vart opphavleg bygd på 200-talet. Her i eit måleri frå Ming-tida.
Nomadiske folk angreip Nord-Kina ved byrjinga av 300-talet, og styrte det nordlege Kina dei neste tre hundreåra. Hubei, som ligg i det sørlege Kina, låg under han-kinesisk styre heile denne perioden, fram til Sui-dynastiet samla Kina i 589. I 617 erstatta Tang-dynastiet Sui. Tang-dynastiet delte Hubei inn i tre krinsar. Etter at Tang-dynastiet vart oppløyst i det 10. hundreåret, kom Hubei under kontroll av fleire regionale regime; Jingnan rådde over sentrumsområdet, Wu, seinare Sør-Tang i aust, og dei fem dynastia i nord.
Song-dynastiet samla Kina på ny i 982 og plasserte det meste av Hubei i rettsdistriktet Jinghubei. Mongolar erobra Kina fullt ut i 1279, dei danna provinsen Huguang, eit område som dekker dagens provinsar Hubei, Hunan, og delar av Guangdong og Guangxi. I 1331, medan Hubei var under mongolsk styre, blei området hardt råka av Svartedauden.[1]
Ming-dynastiet dreiv ut mongolane i 1368. Provinsen Huguang vart redusert i storleik, og svara då omtrent til dagens provinsar Hubei og Hunan. Hubei kom då lenger unna maktsentera i keisarriket.
Dei siste åra av Ming vart området fleire gonger herja av opprørshærar. Det mandsjuiske Qing-dynastiet som hadde erobra Kina i 1644, splitta Huguang opp i dagens provinsar Hubei og Hunan i 1664. Qing-dynastiet heldt fram å styre gjennom ein visekonge i Huguang, ein av dei mest kjende var Zhang Zhidong. Hans reformer moderniserte Hubei, særleg Wuhan, som vart eit sentrum for handel og industri. Huangshi/Daye-området vart eit viktig senter for gruvedrift og metallurgi.
I 1911 fann Wuchangopprøret stad i dagens Wuhan. Qing-dynastiet vart styrta og republikken Kina danna. Wuhan var i 1927 sete for ei regjering grunnlagt av venstreorienterte element av Kuomintang, leia av Wang Jingwei. Denne regjeringa vart seinare lagt inn i Chiang Kai-shek si regjering i Nanjing. Under andre verdskrigen vart dei austlege delane av Hubei erobra og okkupert av Japan, medan dei vestlege delane vart verande under kinesisk kontroll.
Provinsen, særleg Wuhan, leid stor skade under storflaumen i Chang Jiang i 1954. Under kulturrevolusjonen i 1960-åra kom det i Wuhan til kampar mellom rivaliserande fraksjonar av raudegardistane;[2] I juli 1967 vart fleire hundre drepne i væpna konflikt i Wuhan, kalla 20. juli-hendinga.
Frå 1970 vart Gezhouba-dammen på Chang Jiang bygd nær Yichang. Arbeidet vart fullført i 1988. Bygginga av Tre kløfter-demninga, lengre oppstraums, byrja i 1993. Fleire millionar menneske i det vestlege Hubei vart tvangsflytta frå området som har vorte oppdemt.
Innbyggjarar
Han-kinesarar er den dominerande folkegruppa i Hubei. Sørvest i provinsen finst det større grupper av miao og tujiafolk, særleg i Enshi, det autonome prefekturet for tujia og miao.
Rismarker i Tongshan fylke
Økonomi
Hubei vert ofte kalla «landet med fisk og ris» ( 鱼米之乡 ). Mellom dei viktigaste landbruksvarene er bomull, ris, kveite og te. Andre større næringar er bilproduksjon, metallurgi, kraftproduksjon, maskinindustri, tekstilar, matvarer og høgteknologi.
I tillegg til mange ulike naturressursar har Hubei fleire industrigreiner som er viktige for økonomien. Tradisjonelt var desse knytt til stålindustrien og annan metallindustri, samt tekstilindustrien. I den seinare tid har ein lagt auka vekt på bygging av maskinar, elektronikk og bilar, samt framstilling av kjemiske produkt. Bilindustrien i Hubei er ein av dei tre store i Kina.
Bygginga av Tre kløfter-demninga, som ligg vest i Hubei, gjev tilgang til mykje elektrisk energi som skal hjelpe til med å lokke til seg økonomiske interesser. Demninga vart også bygt for å verne nærområda til elva, som tidlegare ofte vart råka av flaum. Den årlege kraftproduksjonen ved verket er estimert til 84 700 Gwh, når dammen er fylt med vatn.
Hubei består av ein subprovinsiell by, elleve bydistrikt og eitt autonomt prefektur. I tillegg er det fire «lågare» einingar, direkte underlagt provinsregjeringa; fire byfylke og eitt skogsområde.
Dei tretten einingane på prefekturnivå og dei fire direktestyrte einingane på fylkesnivå er delt opp i 102 einingar på fylkesnivå (38 distrikt, 24 byar på fylkesnivå, 37 fylke, to autonome fylke, og eitt skogsdistrikt). Desse er i sin tur delt i til saman 1 234 einingar på kommunenivå (737 bykommunar. 215 landkommunar, ni etniske landkommunar, og 273 subdistrikt).
↑Benedict, C.A. (1996). Bubonic Plague in Nineteenth-century China. Stanford University Press. s. 10. ISBN9780804726610.
↑Thomas W. Robinson (1971). «The Wuhan Incident: Local Strife and Provincial Rebellion During the Cultural Revolution». The China Quarterly (47): 413–18. JSTOR652320.
