Florarijk

Overzicht van florarijken.

De florarijken vormen de grootste plantengeografische eenheden. Er worden voor de Aarde zes florarijken onderscheiden op grond van hun grote onderlinge floristische verschillen. De floristische verschillen worden beoordeeld op grond van de arealen van families, onderfamilies en geslachten.^[1]

De grenzen tussen florarijken worden veroorzaakt door natuurlijke barrières als zeeën, woestijnen en hooggebergten. Deze vormen voor planten een langdurige barrière voor verspreiding. Een florarijk heeft een eigen vegetatiekarakter en een onafhankelijke ontstaansgeschiedenis (fylogenese) van de plantenwereld.

De florarijken worden weer onderverdeeld in florazones, en deze worden weer onderverdeeld in floragebieden.

Indeling

De plantengeografische indeling van de Aarde is als volgt:

• Holarctis beslaat de gematigde gebieden van het noordelijk halfrond met uitzondering van de tropen. Het is qua oppervlak het grootste rijk en beslaat Europa, Azië benoorden de Himalaya, en Noord-Amerika. Europa is hierin het minst soortenrijk, waarschijnlijk doordat de Alpen en Pyreneeën tijdens de ijstijden voor veel soorten een barrière vormden om naar het zuiden uit te wijken.
  • Nearctis in Noord-Amerika
  • Palearctis in Eurazië en Noord-Afrika
• Paleotropis beslaat de tropen van de Oude Wereld: Afrika ten zuiden van de Sahara (zonder het meest zuidelijke deel), India, Zuidoost-Azië en Polynesië. India is een twistpunt, evenals overigens Zuidoost-Azië. Ook de flora van Nieuw-Guinea is aan discussie onderhevig. Sommigen rekenen het tot de Paleotropis, anderen zien het als een eigen gebied, Wallensis.
• Neotropis wordt gevormd door het tropische gebied in de Nieuwe Wereld: Zuid-Amerika (zonder het meest zuidelijke deel) en Midden-Amerika.^[2]
• Capensis is qua oppervlakte het kleinste florarijk, en ligt in het zuiden van Afrika.
• Australis heeft haar hoofdgebied op Australië, inclusief Tasmanië. Er zijn echter duidelijk antarctische invloeden op bijvoorbeeld Tasmanië.
• Antarctis, subantarctische eilanden zoals Kerguelen, zuidelijkst deel van Zuid-Amerika, zuidwesten van Nieuw-Zeeland. Het is een vrijwel uitgestorven gebied, het is in het verleden echter zeer rijk geweest.

Er worden zes continentale florarijken en een Oceanisch florarijk worden onderscheiden:

Florarijk	Kenmerkende families	Kenmerkende geslachten
Holarctis[3]	Aceraceae	Carex, Fagus, Pinus
	Apiaceae
	Berberidaceae
	Betulaceae
	Brassicaceae
	Campanulaceae
	Caryophyllaceae
	Fagaceae
	Primulaceae
	Ranunculaceae
	Rosaceae
	Salicaceae
	Saxifragaceae
	Sparganiaceae
Paleotropis[4]	Didiereaceae	Aloe, Nypa
	Dipterocarpaceae
	Nepenthaceae
	Pandanaceae
	Zingiberaceae
Neotropis	Bromeliaceae	Agave, Anthurium, Fuchsia, Passiflora
	Cactaceae
	Cannaceae
	Cyclanthaceae
	Malpighiaceae
	Tropaeolaceae
Australis	Casuarinaceae	Acacia, Banksia, Eucalyptus, Brunonia, Grevillea, Hakea
	Goodeniaceae
	Myoporaceae
	Stylidiaceae
	Xanthorrhoeaceae;
	Styphelioideae
Antarctis	-geen families-	Acaena, Azorella, Nothofagus, Gunnera, Colobanthus quitensis, Deschampsia antarctica
Capensis	Aizoaceae	Erica, Freesia, Pelargonium, Protea, Leucadendron, Leucospermum, Clivia, Amaryllis, Zantedeschia
	Bruniaceae
	Penaeaceae
	Restionaceae
	Arecaceae ontbreken!

Indeling door Wereld Natuur Fonds

Kaart van de ecozones van de wereld (Oceanië en Antarctica niet getoond):

■ Nearctisch

■ Palearctisch

■ Afrotropisch

■ Indomaleisisch/Oriëntaals

■ Australaziatisch

■ Neotropisch

Door de eigen ontstaansgeschiedenis heeft in deze gebieden niet alleen de plantenwereld vaak een eigen karakter, maar ook de dierenwereld. Het Wereld Natuur Fonds heeft daarom de levensgemeenschappen van de aarde ingedeeld in acht ecozones.

Bronnen, noten en/of referenties

1. Walter, H. (1973) p. 24-27. § 5 Florenreiche.
2. De flora Nieuw-Zeeland is een ander twistpunt. Er zijn te weinig eigen families om tot een apart florarijk gerekend te worden. Sommigen maken verschil tussen de flora van het het Noordereiland (Neotropis) en die van het Zuidereiland (Antarctis).
3. Binnen de Holarctis kan ook nog een onderscheid gemaakt worden in Nearctis & Palearctis
4. Oceanië wordt ook wel gerekend tot een Oceanisch florarijk

Literatuur

• (de) Walter, H. (1973) Allgemeine Geobotanik. Uni-Taschebücher 284. UTB Ulmer