EX Волк — млада, единечна ѕвезда од типот Т-Бик во јужното соѕвездиеВолк. Како неправилна променлива ѕвезда,[8] таа е прототип на млади, еруптивни ѕвезди со мала маса наречени EXors,[2] со EX Волк како променлива ознака за ѕвезда на овој објект. На своето минимално ниво на активност, EX Волк наликува на класична ѕвезда T-Бик од типот џуџест M0.[9] Ниската географска ширина на оваа ѕвезда, при деклинација од -40°, го отежнува гледањето на северните набљудувачи.[9] Врз основа на мерењата на паралакса, се наоѓа на растојание од околу 505 светлосни години од Сонцето.[1] Ѕвездата се наоѓа покрај празнината во комплексот на Волчиот облак, област за формирање на ѕвезди.[10]
Во текот на 1944 година, Едит М. Јансен во опсерваторијата Харвард забележала ѕвезден спектар кој прикажува светли линии на фотографска плоча направена на 11 април 1929 година, но овие линии недостасувале на спектарот од 13 јули 1928 година. Било откриено дека оваа ѕвезда е само два светлински послаба од максимумот, така што е исклучено да е нова. Д.Б. Меклафлин потоа направил истражување за овој објект во 1893 година, наоѓајќи дополнителни испади во 1901, 1914, 1925, 1929, 1934 година. Секој пат кога осветленоста се зголемувала за околу две величини, проследени со помали, неправилни флуктуации кои траат 1-2 години пред да се вратат на речиси константен минимум со светлинска величина 13,2. Денес ѕвездата е означена како EX Волк. Џорџ Хербиг го проучувал спектарот на оваа неправилна променлива во 1950 година, откривајќи дека е слична на другите ѕвезди од спектралната линија поврзана со маглина.[11]
Следниот забележан излив бил во периодот 1955-1957 година и бил следен од АФ Џонс. Таа достигнала максимална величина од 8,4, проследено со секундарно осветлување околу 300 дена подоцна.[9] По период на мирување во текот на 1980-тите, уште еден еруптивен излив бил забележан во март 1994 година.[8] Таа достигнала максимална јачина од 11,5 и на 30 април и на 14 мај.[9] Денеска е познато дека ова е резултат на настан на масовна акреција при што материјата што паѓа ја ослободува својата кинетичка енергија на ѕвездата Т-Бик. Ова создава жешка емисиска област која доминира на излезот на светлината од ѕвездата. Многу од емисионите линии покажуваат инверзен профил P Лебед, со што се покажува дека доаѓа од материјал што паѓа. Апсорпционите линии во спектарот покажуваат поместување на црвено што покажува брзина од 300 km/s.[8]
Голем излив на EX Волк започнал во јануари 2008 година,[13] и достигнал врвна визуелна величина од 8 во текот на февруари. Останала оптички посветла за пет степени во период од седум месеци.[14] Инфрацрвените набљудувања на кружниот ѕвезден диск на ѕвездата за време на избликот покажале спектрални карактеристики на кристални силикати, вклучувајќи силни индикации за форстерит. Карактеристиките личат на оние што се гледаат во комети и некои протопланетарни дискови. Температурата на дискот е главно под 700 K, што означува внатрешна дупка без прашина околу ѕвездената површина со радиус од 0,2 АЕ.[15] Дискот може да се прошири нанадвор до најмалку 150 АЕ. При ѕвездена тишина, инфрацрвениот силикат се карактеризира со бранова должина од 10 μm кое може да се објасни како аморфни силикати на оливин и пироксен.[2]
Материјата од кружниот ѕвезден диск се акредитира на ѕвездата со помош на акрециони столбови.[5] Оваа колона може да биде причина за 7.417 дневна радијална брзина на варијации забележани со оваа ѕвезда. EX Волк ја зголемува масата со типична проценета брзина од 3,6⋅10−8 ·год −1, кој може да се искачи до 10−7 ·год −1 за време на врвни изливи. Помеѓу изблиците, ѕвездата се подложува на умерена варијабилност од 1-2 величини поради варијациите во брзината на аккреција.[5]
White, J.; и др. (January 2021), „Radio Observations of EX Lupi's disk post-outburst“, Bulletin of the American Astronomical Society, 53 (1), Bibcode:2021AAS...23722906W, 2021n1i229p06.
Patten, B. M. (July 1994), „Optical Spectroscopy and Photometry of EX Lupi“, Information Bulletin on Variable Stars, 4049 (1): 1, Bibcode:1994IBVS.4049....1P.
Jones, A. F.; и др. (May 1993), Green, D. W. E. (уред.), „EX LUPI“, IAU Circular, 5791 (2): 2, Bibcode:1993IAUC.5791....2J.
Herbig, G. H.; и др. (November 1992), „The Photometric Range of EX Lupi: a Correction to IBVS 3755“, Information Bulletin on Variable Stars, 3808 (1): 1, Bibcode:1992IBVS.3808....1H.
Bateson, F. M.; и др. (1991), „Thirty-six years visual monitoring of the eruptive variable EX Lupi.“, Publications of Variable Star Section, Royal Astronomical Society of New Zealand -, 16: 49–65, Bibcode:1991PVSS...16...49B.
