Во 1889 г. хрватскиот етнограф Стефан Верковиќ напишал за Коларица:
„
Село Колацка со 70 муслимански куќи. Данокот им е 10.000 пијастри. Жителите се занимаваат со земјоделство и сточарство. Го носат името „сариѓолчани“. Земјиштето на селото е голо, без дрвја.[4]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата 1913 г. селото броело 460 жители кои во 1920 г. нараснале на 541 лице.[3] Во 1920-тите, по сила на Лозанскиот договор, жителите се иселени во Турција, а на нивно место властите довеле грчки колонисти од Понд. Во 1927 г. селото е преименувано во Мањаки.[6] Во 1928 г. Коларица е заведена како наполно дојденско село со 219 жители од 58 семејства.[7]
Во 1960-тите дошло до големо опаѓање на населението поради масовно иселување во поголемите градови, иако состојбата се подобрила во текот на 1970-тите, кога бројноста се повратила на поранешно ниво.[3]
Население
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година
1940
1951
1961
1971
1981
1991
2001
2011
2021
Население
454
451
255
379
507
491
526
484
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија