Манастирот се наоѓа на самата атарска граница на кратовското село Луково и пробиштипското село Зеленград.
Историја
Манастирот за првпат се споменува во лесновски типик од XIII век. За него се знае многу малку, затоа што нема зачувани пишани записи. Познато е дека од неговото основање бил машки манастир, а по потпаѓањето на Македонија под отоманска власт бил срушен. Во периодот по Втората светска војна, манастирот бил целосно запуштен. Во 2006 година е започнато негово обновување на темелите на првобитниот манастир, при што изградбата траела 13 месеци и завршила во 2007 година. Манастирот бил осветен од страна на Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан на 21 јули 2007 година, а на церемонијата на осветувањето присуствувале надлежниот Митрополит Брегалнички г. Иларион, Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, игуменот Дамаскин и свештенослужители.[1] По возобновувањето, манастирот е женски, а првата монахиња била замонашена на 27 август 2007 година. Денес во манастирот покрај монахињи има и искушенички.[2][3]
Градби
Во склоп на манастирот спаѓаат две манастирски цркви и конаците.
Црквата се наоѓа во источниот дел од манастирот, од десната страна на влезната порта. Градбата има правоаголна основа и се состои од два дела. Изградена е од камен и тули, и целосно покриена со ќерамиди. Внатрешноста е живописана од страна на зорафите Драган Ристески од Охрид и Лазар Лечиќ од Војводина.[2] На една од фреските е прикажано Успението на Пресвета Богородица. Камбанаријата на црквата е сместена од десната страна пред самата црква.
Владичкиот конак бил изграден во 2008 година.[2] Во конаците живеат монахињи и искушенички. Секоја година, во пресрет на празникот на Свети Спиридон, во конаците традиционално се одржува „трпеза на љубовта“.
Галерија
Манастирската црква „Св. Спиридон“
Црква „Св. Спиридон“ (лево) и камбанаријата (десно)
Манастирските конаци (лево) и црквата „Св. Спиридон“ (десно)
