PROFILBARU.COM

საფრანგეთის ზღვისიქითა ტერიტორიები (ფრანგ. France d'outre-mer) — მთელი რიგი ტერიტორიები (უპირატესად კუნძულები, კონტინენტალური საფრანგეთის გვიანის გარდა), რომელიც ეკუთვნის საფრანგეთს, და დაშორებულია მისი ძირითადი ევროპული ტერიტორიიდან. დღეისათვის ამ ტერიტორიებს აქვთ შემდეგი სტატუსი:

საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტი (département et région d’outre-mer, აბრევიატურა DOM, იშვიათად DROM)
საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანება (collectivité d’outre-mer, აბრევიატურა COM)
საფრანგეთის განსაკუთრებული სტატუსის მქონე ზღვისიქითა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული წარმონაქმნი (collectivité sui generis)

ადრე, როდესაც ჯერ კიდევ არსებობდა ზღვისიქითა ტერიტორიის სტატუსი (territoire d’outre-mer), ფრანგულად ყველა ამ სამფლობელოს ხშირად ეძახდნენ DOM-TOM (départements d’outre-mer / territoires d’outre-mer-ის აბრევიატურა).

ტერიტორიების ჩამონათვალი

საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტები

საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანებები

სენ-ბართელმი (Saint-Barthélemy)
სენ-მარტენი (Saint-Martin)
სენ-პიერი და მიკელონი (Saint-Pierre-et-Miquelon)
უოლისი და ფუტუნა (Wallis-et-Futuna)
საფრანგეთის პოლინეზია (la Polynésie française)

საფრანგეთის განსაკუთრებული სტატუსის მქონე ზღვისიქითა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული წარმონაქმნები

კლიპერტონი (Clipperton)
ახალი კალედონია (la Nouvelle-Calédonie)
საფრანგეთის სამხრეთული და ანტარქტიდული ტერიტორია (Terres australes et antarctiques françaises, TAAF)

საფრანგეთის ზღვისიქითა ტერიტორიები

№	ტერიტორია	რეგიონი	ფართობი კმ²	მოსახლეობა (აღწერა)	დედაქალაქი	სტატუსი
1	გვადელუპა	კარიბის ზღვა	1628	404 635 (2011)	ბას-ტერი	საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტი
2	მარტინიკა	კარიბის ზღვა	1128	392 291 (2011)	ფორ-დე-ფრანსი	საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტი
3	რეიუნიონი	ინდოეთის ოკეანე	2512	828 581 (2011)	სენ-დენი	საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტი
4	საფრანგეთის გვიანა	სამხრეთი ამერიკა	91 000	237 549 (2011)	კაიენა	საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტი
5	მაიოტა	ინდოეთის ოკეანე	374	212 645 (2012)	მამუცუ	საფრანგეთის ზღვისიქითა დეპარტამენტი^[1]
6	საფრანგეთის პოლინეზია	წყნარი ოკეანე	4167	268 270 (2012)	პაპეეტე	საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანება
7	უოლისი და ფუტუნა	წყნარი ოკეანე	274	12 197 (2013)	მატა-უტუ	საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანება
8	სენ-პიერი და მიკელონი	ჩრდილოეთი ამერიკა	242	6080 (2011)	სენ-პიერი	საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანება
9	სენ-მარტენი	კარიბის ზღვა	53	36 286 (2011)	მარიგო	საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანება
10	სენ-ბართელმი	კარიბის ზღვა	21	9035 (2011)	გუსტავია	საფრანგეთის ზღვისიქითა გაერთიანება
11	ახალი კალედონია	წყნარი ოკეანე	18 575	245 580 (2009)	ნუმეა	[[საფრანგეთის განსაკუთრებული სტატუსის მქონე ზღვისიქითა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული წარმონაქმნი]]
12	საფრანგეთის სამხრეთული და ანტარქტიდული ტერიტორია	ინდოეთის ოკეანე	439 672	0 (2011)	პორტ-ო-ფრანსე	[[საფრანგეთის განსაკუთრებული სტატუსის მქონე ზღვისიქითა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული წარმონაქმნი]]
13	კლიპერტონი	წყნარი ოკეანე	9	0 (2011)	-	[[საფრანგეთის განსაკუთრებული სტატუსის მქონე ზღვისიქითა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული წარმონაქმნი]]
	სულ		559 655	2 653 149

ყველა 13 ტერიტორიის ფართობის საერთო ჯამი შეადგენს 559 655 კმ²-ს (ადელის მიწის გარდა — 127 655 კმ²-ს), ხოლო მოსახლეობის ჯამი 2 653 149 ადამიანს.

ტერიტორიული პრეტენზიები

მადაგასკარი პრეტენზიას აცხადებს ბასას-და-ინდიას, გლორიოსის, ევროპის, ჟუან-დი-ნოვას კუნძულებზე, რომლებიც შედიან ეპარსეს კუნძულების შემადგენლობაში, რომელიც საფრანგეთის განსაკუთრებული სტატუსის მქონე ზღვისიქითა ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული წარმონაქმნია.
კომორის კუნძულების კავშირი პრეტენზიას აცხადებს კუნძულ მაიოტაზე (მაორე), რომელსაც აქვს საფრანგეთის «ზღვისიქითა დეპარტამენტის» სტატუსი.
სურინამი (ყოფილი ჰოლანდიის გვიანა) პრეტენზიას აცხადებს საფრანგეთის გვიანას გარკვეულ ტერიტორიაზე, რომელიც საფრანგეთის ყველაზე დიდი ზღვისიქითა დეპარტამენტია.
მავრიკი 1990 წლიდან აწარმოებს მოლაპარაკებებს ტრომელინის კუნძულის (დღეისთვის ეკუთვნის საფრანგეთს) დასაბრუნებლად. ასევე არსებობს პრინციპული შეთანხმება კუნძულის და მის ირგვლივ არსებული საზღვაო სივრცის ერთობლივი მართვის შესახებ.
ვანუატუს რესპუბლიკა პრეტენზიას აცხადებს ახალი კალედონიის კუთვნილ მეტიუს და ჰანტერის კუნძულებზე.
საერთაშორისო თანამეგობრობა ანტარქტიდის შესახებ შეთანხმების საფუძველზე არ სცნობს საფრანგეთის ტერიტორიულ უფლებებს ანტარქტიკის სექტორში მდებარე ადელის მიწაზე, რომელიც საფრანგეთმა ჩართო სამხრეთული და ანტარქტიდული ტერიტორიის შემადგენლობაში.

დამატებითი ლიტერატურა

Robert Aldrich and John Connell, France's Overseas Frontier, Cambridge University Press, 1992
Frédéric Monera, L'idée de République et la jurisprudence du Conseil constitutionnel - Paris : L.G.D.J., 2004 [1] [2] დაარქივებული 2006-09-23 საიტზე Wayback Machine. ;