PROFILBARU.COM

Gerd von Rundstedt
	;
Biografía
Nacemento	(de) Karl Rudolf Gerd von Rundstedt ; 12 de decembro de 1875 ; Aschersleben, Alemaña
Morte	24 de febreiro de 1953 (77 anos); Hannover, Alemaña
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Stadtfriedhof Stöcken (en)
Educación	Academia de Guerra Prussiana (pt)
Actividade
Ocupación	oficial, militar, soldado
Período de actividade	1892 -
Carreira militar
Lealdade	Alemaña nazi
Rama militar	Exército de terra
Rango militar	Mariscal de Campo
Comandante de (OBSOLETO)	Grupo de Exércitos Sul (pt) e Army Group D (en)
Conflito	Primeira guerra mundial (Primeira Batalla do Marne); segunda guerra mundial (Operación Barbarossa, Batalla das Ardenas, Batalla de Francia)
Participou en
20 de novembro de 1945	Xuízos de Nuremberg
Familia
Fillos	Hans Gerd von Rundstedt
Pai	Gerd von Rundstedt
Premios
	THIRD CLASS (en) ; Military Merit Order (Bavaria) (en) ; Orde da Casa Ernestina de Saxonia; Medalha dos Sudetos (pt) ; Ordem da Casa de Hohenzollern (pt) ; Clasp to the Iron Cross (en) ; Medalha Militar de Longo Serviço (pt) ; Military Merit Cross (en) ; Orde do Falcón Branco; Ordem da Coroa (pt) ; Orde de Alberte; Cruz de Honra (pt) ; Cruz de Cavaleiro da Cruz de Ferro com Folhas de Carvalho e Espadas (pt) ; Cabaleiro da Gran Cruz da Orde da Coroa de Italia; Ordem de Miguel, o Valente (pt) ; Estrela de Galípoli (pt) ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Gerd von Rundstedt, nado en Aschersleben o 8 de decembro de 1875 e finado en Hannover o 24 de febreiro de 1953, foi un mariscal de campo alemán.

Traxectoria

Fillo dun oficial de cabaleira que serviu na guerra francoprusiana, estudou na academia militar de Lichtelfelder e máis tarde na Academia de guerra de Berlín. Durante a primeira guerra mundial serviu na fronte do Oeste no goberno militar alemán de Anveres e posteriormente no goberno militar alemán en Polonia. Loitou nos Cárpatos e cara ao final da guerra volveu á fronte occidental.

Durante o réxime nazi participou na anexión dos Sudetes e retirouse como Generaloberst (o rango inferior a mariscal).

Segunda guerra mundial

Conquista de Polonia

Hitler chamouno para poñelo a fronte dos exércitos do Sur na invasión de Polonia dende Silesia e Eslovaquia. Tivo como xefe de staff a Enric Von Manstein. Atravesou a fronteira o 1 de setembro de 1939 e capturou Cracovia o 6 de setembro, librou a batalla de Bzura e conquistou Varsovia que se rendeu o 28 de setembro tras 10 días de asedio.

Vitoria sobre Francia

Durante a batalla de Francia comandou o Grupo de exércitos A que en maio de 1940 atravesou o que se cría o impracticable bosque das Ardenas e cercou a 300.000 soldados franco-británicos avanzados en Bélxica, grazas a rapidez dos Panzer de Heinz Guderian, un famoso xeneral baixo as súas ordes. Este plan concibido por Manstein, foi apoiado por Rundstedt perante Hitler e resultou determinante do colapso do exército anglofrancés.

O 20 de maio Hitler viaxa ao cuartel xeral de Rundstedt onde se acorda que este xire as súas tropas e avance cara a Rheims e a través de Alsacia. En poucos días rompeu a resistencia francesa cruzando o Marne e tomou Dijon e Lión. O avance detívose cando Francia pediu o armisticio.

Foi ascendido a mariscal de campo, e malia os seus desexos de retirarse, Hitler nomeouno Comandante en Xefe do Oeste.

Invasión da Unión Soviética

Durante a invasión alemá da Unión Soviética comandou os exércitos do sur que protagonizaron o embolsamento das tropas soviéticas en Uman e Kíiv capturando a centos de miles de soldados do exército roxo. Malia o éxito da conquista de Ucraína e Crimea (esta tras a importante vitoria de Mariupol), Rundstedt foi relevado por Hitler debido á retirada do exército alemá da recentemente tomada Rostov que Rundstedt autorizara debido ao adianto do duro inverno ruso e a carencia de municións, alimentos, combustible e vehículos.

Fronte Occidental

Novamente chamado por Hitler, prestou os seus servizos na fronte Oeste. Tras o desembarco de Normandía, desbaratou a gran operación aerotransportada dos aliados, denominada Market Garden, e reeditou un fulgurante avance dende as Ardenas que a piques estivo de chegar a Anveres. O desgaste do exército alemán a esa altura da guerra impediu culminar ese último intento por gañar a iniciativa aos aliados.

Final

Tras a rendición de Alemaña, non se puido demostrar unha participación directa nos crimes de guerra e os xenocidios que na reteguarda da súa fronte executaban as SS, mais semella indiscutible para os historiadores de que coñecía eses delitos contra a humanidade. Ese factor e a súa delicada saúde foron as razóns esgrimidas para a súa liberación en maio de 1949.