A clasificación mundial da FIFA (oficialmente Clasificación Mundial FIFA/Coca-Cola, tamén coñecido como ranking FIFA) é un sistema de clasificación das 208 seleccións de fútbol masculino pertencentes á FIFA, utilizado dende agosto de 1993. Esta clasificación baséase nos resultados dos partidos oficiais entre as distintas seleccións a través da entrega de puntos. O actual sistema considera os resultados do últimos oito anos, ponderando con maior valor os resultados máis recentes para reflectir de mellor forma a competitividade actual dos equipos e outras variables, como as características do rival, o lugar de realización do partido e o torneo en que foi disputado (por exemplo, asignándolle maior valor ás fases finais da Copa Mundial de Fútbol que a partidos amigables).
Aínda que esta clasificación é obxectiva ao utilizar fórmulas matemáticas, foi obxecto dun intenso debate, debido a que non reflicte realmente o poder de certos equipos e non considera a traxectoria e a historia das diferentes seleccións. Debido a isto, a FIFA decidiu utilizar un novo sistema, o cal rexe desde o 12 de xullo de 2006. Existen outras clasificacións baseadas en sistemas como, por exemplo, o sistema de puntuación Elo utilizado no xadrez. Dende o mes de xullo de 2010, o equipo que ocupa o primeiro posto da clasificación mundial é España.
En agosto de 1992 a FIFA en conxunto ao seu auspiciador, Coca-Cola, introduciron un sistema de clasificación para as seleccións nacionais adultas masculinas co fin dunha comparación básica das forzas relativas entre os equipos. A través deste sistema, a FIFA realizou diversos cálculos (por exemplo, para a asignación das cabezas de serie no sorteo da Copa Mundial de Fútbol de 2006). Ao longo dos anos implementáronse diversos trocos para poder precisar o sistema de clasificación, principalmente en 1999 e 2006.
A clasificación orixinal entregaba a cada equipo, 1 punto por empate e 3 por vitoria, de igual forma ao que se utiliza tradicionalmente nos sistemas de ligas. Con todo, a FIFA recoñeceu posteriormente a existencia de diferentes factores que afectan os resultados dos partidos internacionais. Así, foi deseñado un novo sistema para poder recoñecer estes factores e ter unha mellor forma de comparar diversos equipos de diferentes confederacións. Os principais cambios foron:
Xunto a isto creáronse dous títulos:
Aínda que o sistema de clasificación volveuse máis complexo, os cambios axudaron a dar máis precisión.
A pesar dos cambios de 1999, o sistema foi amplamente criticado por non entregar unha clasificación correcta e xusta dos equipos. Para isto, FIFA debeu introducir un novo sistema que debutou o 12 de xullo de 2006, días despois do fin da Copa Mundial de Fútbol de 2006.
Entre os cambios máis importantes figuran o cambio do período de avaliación de oito a catro anos e a simplificación do método de cálculo, eliminando as consideracións de goles e localía. Tamén foi modificada a importancia atribuída aos tipos de encontros.[1]
Cando o sistema foi lanzado, Alemaña foi o primeiro líder debido ao seu longo éxito tras tres finais consecutivas da Copa Mundial incluíndo o título de 1990. Brasil e Italia alcanzaron o tope da clasificación durante algúns meses debido aos seus exitosos procesos clasificatorios para a Copa Mundial de Fútbol de 1994.
Alemaña recobraría o primeiro lugar durante un tempo ata que Brasil arrebatoullo ao alcanzar o título de 1994. Os suramericanos só serían excedidos pola selección de Francia, tras alcanzar a Copa Mundial de Fútbol de 1998 e a Eurocopa 2000. Brasil volvería ao sitial máximo tras gañar a Copa Mundial de Fútbol de 2002 e a Copa América 2004 e manteríao, a pesar de alcanzar soamente o 5º lugar en Alemaña 2006.
Durante os meses seguintes, o desempeño brasileiro permitiulles conservarse no primeiro posto. Con todo, tras resultados adversos durante xaneiro de 2007, foi desprazado por Italia na clasificación do mes seguinte. Desde ese momento, o liderado da clasificación entraría nunha etapa de constante inestabilidade: Italia mantivo un breve reinado por dous meses e en marzo de 2007, Arxentina obtivo por primeira vez o primeiro lugar. A vitoria brasileira na Copa América 2007 volvería a encumbrarlos na clasificación no mes de xuño. Italia, a Arxentina e o Brasil liderarían por curtos períodos de forma intermitente, ata que a Albiceleste alcanzou o dominio absoluto desde outubro de 2007.
En xullo de 2008 alcanzou o liderado a selección de fútbol de España tras lograr o título na Eurocopa 2008, e mantívoo un ano até que en xullo de 2009 perdeuno a mans do Brasil, que subiu ao primeiro posto tras gañar a Copa Confederacións 2009, na que España quedou en terceiro lugar. Brasil e España disputáronse o liderado nos meses seguintes camiño á Copa Mundial de Fútbol de 2010, na cal tras a vitoria española, confirmouse o liderado deste último equipo.
Francia
Última actualización: 6 de outubro de 2022.Próxima actualización: 22 de decembro de 2022.
Última actualización: 13 de outubro de 2022.Próxima actualización: 9 de decembro de 2022.
Dende a súa introdución en 1993, a clasificación da FIFA foi intenso obxecto de debate, particularmente os procedementos para calcular o posto dunha selección e a disparidade entre a calidade aparente e a posición dalgunhas seleccións.[2] Por exemplo, Noruega alcanzou o segundo lugar en outubro de 1993 e en xullo de 1995, e os Estados Unidos chegáronos ao cuarto posto da clasificación para sorpresa dos propios xogadores.[3]
Unha mostra da disparidade entre a calidade efectiva das seleccións e a clasificación oficial foi durante a Copa Mundial de Fútbol de 2006. Equipos como Chequia e os Estados Unidos (situados nos lugares 2º e 5º, respectivamente) non pasaron a segunda rolda, mentres equipos como Alemaña (no lugar 19º) chegou até as semifinais.
Un dos argumentos da crítica é que o sistema de clasificación só ten en conta o desempeño dos equipos sobre un período de oito anos e que o desempeño dos equipos non ten correlación coa clasificación. Tamén se argumenta que en confederacións de menor calidade en xeral (como a AFC e a Concacaf), as súas seleccións ven sobrevaloradas, mentres que os equipos de confederacións máis competitivas (como a UEFA e a Conmebol) son desprazados a lugares menores.[3]
Os fallos no ordenamento levaron á elaboración de sistemas alternativos de clasificación como o Sistema de puntuación Elo e o sistema RSSSF.[2]