Cimentos superficiais nunha casa e profundos nun rañaceos.
O cimento ou alicerce, termos usualmente empregados en plural, ou cimentación ou fundación, é o conxunto das estruturas utilizadas para transmitiren as cargas das construcións ao solo. Debido a que a resistencia do chan é, xeralmente, menor que os piares ou muros que soportará, a área de contacto entre o terreo e a cimentación será proporcionalmente máis grande que os elementos soportados (agás en solos rochosos moi coherentes).
Os cimentos son importantes, pois son o grupo de elementos que soportan a superestrutura, para o cal se emprega a chamada zapata de cimentación, que divide as cargas da edificación en partes iguais de xeito que ningunha exceda a outra.
Tipos de cimentación
A elección do tipo de alicerces depende especialmente das características mecánicas do terreo, como a súa cohesión, o seu ángulo de rozamento interno, posición do nivel freático e tamén da magnitude das cargas existentes. A partir de todos estes datos calcúlase a capacidade portante, que, dependendo da homoxeneidade do terreo, úsase un ou outro tipo diferente de cimentación. Sempre que sexa posible, empréganse cimentos superficiais, xa que son menos custosos e máis simple de executar.
Cimentos superficiais
Tecnicamente, os cimentos superficiais, rasos ou directos son aqueles en que a profundidade de escavación está a pouca distancia da base do edificio, sendo máis empregadas en casos de cargas leves, como residencias, ou no caso de solo firme. A viga de cimentación (baldrame) é o tipo máis simple de cimento superficial. É unha viga, que pode ser de albanelaría, de formigón ou formigón armado construída directamente no solo, dentro dun pequeno foxo. Outro tipo de cimento superficial é a zapata, que pode ser do tipo illada, corrida ou centrada.
Zapatas illadas: soportan piares illados que poden ser interiores, medianeiros ou de esquina
Zapatas combinadas: dous piares contiguos.
Zapatas corridas: conxunto de tres piares ou máis ou muros.
Os cimentos profundos son máis utilizadas en casos de edificios altos en que os esforzos do vento se tornan considerábeis, ou nos casos en que o solo só atinxe a resistencia desexada en grandes profundidades. Os tipos máis comúns de cimento profundo son as estacas cónicas e as estacas flotantes. As estacas, conforme o material de que son constituídas, poden ser: de madeira, metálicas, formigón armado ou premoldadas.
