هنگامی که این گیرنده‌ها توسط استروژن فعال می شوندِ به درون هستهٔ سلول نقل مکان می‌کنند و به دی‌ان‌ای متصل می‌شوند تا فعالیت چند ژن را تغییر دهند. (نوعی فاکتور رونویسی است). با این حال، چندین عمل مستقل از دی‌ان‌ای نیز برای این پروتئین‌ها یافت شده‌است.[۲]
از آنجایی که استروژن یک هورمون استروییدی است، می‌تواند به‌راحتی از خلال غشاء دولایه لیپیدی سلول عبور کند و در نتیجه، نیازی نیست که گیرنده‌هایش متصل به پوستهٔ سلول باشند تا بتوانند به استروژن وصل شوند.
گیرنده‌های استروژن را نخستین بار الوود وی. ینسن در دانشگاه شیکاگو کشف کرد که جایزه لسکر را برایش به ارمغان آورد. ژن سازندهٔ گیرندهٔ ERβ را کوپر و همکاران در سال ۱۹۹۶ میلادی در پروستات و تخمدان موش صحرایی شناسایی کردند.
گیرنده‌های استروژن در حدود ۷۰٪ سرطان‌های پستان بیش از حد طبیعی بیان می‌شود که به آن «ER-مثبت» می‌گویند و می‌توان آنرا با روش‌های ایمونوهیستوشیمی در بافت‌های سرطانی اثبات کرد. دو مکانیسم برای توضیح علتِ سرطان‌زایی این فرایند وجود دارد که شواهد علمی نشان می‌دهد هر دو مکانیسم در بروز سرطان مشارکت دارند:
اول آنکه، اتصال استروژن به گیرنده‌های استروژنی، رشد غدد شیری را تشدید می‌کند و طبیعتاً این موضوع، سرعتِ تقسیم سلول و همانندسازیدیانای را زیاد می‌کند و احتمال جهش را بالا می‌برد.
متابولیسم استروژن منجر به تشکیل مواد سمی برای ژن‌ها می‌شود.
علاوه بر سرطان پستان، هورمون استروژن و گیرنده‌هایش در بروز سرطان تخمدان، سرطان روده بزرگ، سرطان پروستات و سرطان مخاط رحم هم نقش دارند. سرطان‌های پیشرفتهٔ رودهٔ بزرگ با از دست رفتن گیرندهٔ ERβ (که گیرندهٔ اصلی استروژن در رودهٔ بزرگ است) همراه است و اینگونه سرطان‌ها با آگونیست‌های اختصاصی ERβ درمان می‌شوند.[۳]
اثرات متابولیک استروژن در بانوان یائسه، احتمالاً با چندریختی ژنی گیرندهٔ ER-β مرتبط است.[۶]
پیری
مطالعات انجام شده در موش‌های ماده نشان داده‌است که میزان گیرندهٔ ERα در هستهٔ پری‌اُپتیک هیپوتالاموس آنها، با افزایش سن کم می‌شود. موش‌هایی که در بیشتر دوران زندگی خود محدودیت کالری سفت‌وسخت داشتند، در سنین پیری سطح گیرندهٔ ERα بالاتری در این ناحیهٔ از مغز خود داشتند.[۷]
چاقی
بخش از اطلاعات موجود در زمینهٔ اهمیت استروژن در تنظیم ذخیرهٔ چربی بدن، از جانداران دستکاری‌شده ژنتیکی به‌دست می‌آید که ژن‌هایشان به گونه‌ای دستکاری شده که ژن آروماتاز سالمی نداشته باشند. این موش‌ها استروژن کمی دارند و چاق هستند.[۸] چاقی همچنین در موش‌هایی که فاقد گیرنده هورمون محرکه فولیکولی هستند، مشاهده می‌شود.[۹] اثرات استروژن اندک بر روی بروز چاقی را به ERα نسبت داده‌اند.[۱۰]
منابع
↑Dahlman-Wright K, Cavailles V, Fuqua SA, Jordan VC, Katzenellenbogen JA, Korach KS, Maggi A, Muramatsu M, Parker MG, Gustafsson JA (Dec 2006). "International Union of Pharmacology. LXIV. Estrogen receptors". Pharmacological Reviews. 58 (4): 773–81. doi:10.1124/pr.58.4.8. PMID17132854.
↑Harris HA, Albert LM, Leathurby Y, Malamas MS, Mewshaw RE, Miller CP, Kharode YP, Marzolf J, Komm BS, Winneker RC, Frail DE, Henderson RA, Zhu Y, Keith JC (Oct 2003). "Evaluation of an estrogen receptor-beta agonist in animal models of human disease". Endocrinology. 144 (10): 4241–9. doi:10.1210/en.2003-0550. PMID14500559.
↑Fabian CJ, Kimler BF (Mar 2005). "Selective estrogen-receptor modulators for primary prevention of breast cancer". Journal of Clinical Oncology. 23 (8): 1644–55. doi:10.1200/JCO.2005.11.005. PMID15755972.
↑Darabi M, Ani M, Panjehpour M, Rabbani M, Movahedian A, Zarean E (2011). "Effect of estrogen receptor β A1730G polymorphism on ABCA1 gene expression response to postmenopausal hormone replacement therapy". Genetic Testing and Molecular Biomarkers. 15 (1–2): 11–5. doi:10.1089/gtmb.2010.0106. PMID21117950.
↑Hewitt KN, Boon WC, Murata Y, Jones ME, Simpson ER (Sep 2003). "The aromatase knockout mouse presents with a sexually dimorphic disruption to cholesterol homeostasis". Endocrinology. 144 (9): 3895–903. doi:10.1210/en.2003-0244. PMID12933663.
↑Danilovich N, Babu PS, Xing W, Gerdes M, Krishnamurthy H, Sairam MR (Nov 2000). "Estrogen deficiency, obesity, and skeletal abnormalities in follicle-stimulating hormone receptor knockout (FORKO) female mice". Endocrinology. 141 (11): 4295–308. doi:10.1210/en.141.11.4295. PMID11089565.
↑Ohlsson C, Hellberg N, Parini P, Vidal O, Bohlooly-Y M, Bohlooly M, Rudling M, Lindberg MK, Warner M, Angelin B, Gustafsson JA (Nov 2000). "Obesity and disturbed lipoprotein profile in estrogen receptor-alpha-deficient male mice". Biochemical and Biophysical Research Communications. 278 (3): 640–5. doi:10.1006/bbrc.2000.3827. PMID11095962.
