گنبد غفاریه در شمال غربی شهر مراغه و در کنار رودخانهٔ صوفیچای قرار گرفتهاست. این گنبد در زمان حکومت ایلخانیان و توسط سلطان ابوسعید بهادرخان ساخته شدهاست.
معماری
گنبد غفاریه مانند دیگر گنبدهای مراغه بنایی است چهارگوش که بر روی تختهای سنگی و دخمهای استوار گشتهاست. در چهارسوی بنا ستونهای آجری با نقش لوزی به چشم میخورد. ورودی گنبد به سمت شمال و بر هر یک از اضلاع آن دو طاقنما و یک حاشیه کتیبه ساخته شدهاست و تزیینات بنا شامل کاشیهای رنگین سیاه و سفید و آبی آسمانی است.[۱]
سنگنبشته سردر نشان از آن دارد که گنبد غفاریه در زمان ایلخانی ابوسعید بهادرخان (۷۱۶–۷۳۶ هجری قمری) ساخته شدهاست.[۱]
پیشینه
وجه تسمیهٔ بنا براساس آنچه که از متون تاریخی برمیآید چنین است که عارفی بهنام «نظامالدین احمد بن حسینالغفاری» در زمان فرمانروایی «سلطان یعقوب بن حسنبیگ آققویونلو» هنگام مراجعت از حج، عمارتی در نزدیکی این بنا احداث و املاک و باغی جهت مصارف آن وقف نمود. بههمین جهت این عمارت و بناهای وابسته و همچنین برج مزبور بهنام وی به «غفاریه» شهرت یافت.[نیازمند منبع]
خطوط به کار رفته در این بنا همه ریحان بوده و کتیبهای در بالای گنبد قرار دارد که متأسفانه فرسوده شده و چیزی بر روی آن معلوم نیست اما گفته میشود که نام مالک گنبد بر روی آن حک شدهاست.
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ مشکوتی، نصرتالله (۱۳۴۹). فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران. سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران.