ملاکی یا ملاخی(در عبری:מַלְאָכִי، در یونانیΜαλαχίας به معنی «یاریرساننده به خدا»)یکی از پیامبران عهد عتیق در انجیل و تنخ عبری بود که نامش در بین انبیای کوچک آمدهاست.[۱] ملاکی از قبیله زبولون بود و پس از آزادی قوم یهود به دست کورش، ولادت یافت. ملاکی با نحمیا[۲] و عزرا[۳] معاصر بودهاست. نبوت او پس از حجی و زکریا بودهاست.[۴] در زمان ملاکی، عدم پرداخت هدایا و عشر، شکستن سبت، ازدواج یهودیان با زنان بیگانه و رشوهخواری کاهنان در بین بنیاسرائیل شایع بود[۵] که ملاکی قوم را برای اجتناب از ازدواج با دیگر اقوام و نگه داشتن حرمت سبت و دیگر قوانین شریعت موسی متقاعد ساخت.[۶] در روایات یهودی آمده است که ملاکی از کاهنین زمان نحمیا بود و پیمان او را برای بازسازی اورشلیم مهر کرد.[۷] یهودیان کتاب ملاکی را وحی الهی میدانند؛[۸] متن این کتاب به شکل شعر بلند است. درگذشت ملاکی در اورشلیم اتفاق افتاده است، بسیاری او را آخرین پیامبر عهد عتیق میدانند.