هوشَع (در عبری:הוֹשֵׁעַ، یونانی:Ὠσηέ به معنی «رهایی از سوی خداست») پسر بئیری نخستین پیامبر از پیامبران کوچک عهد عتیق بود. او زنی به نام گومر دختر دبلایم را به زنی گرفت[۱] و از او صاحب دو پسر به نام‌های یزرعیل و لوعمی و یک دختر به نام لوروحامه شد. در زمان پیامبری هوشع، بنی‌اسرائیل به پرستش بعل روی آورده و در مکان‌های بلند قربانی می‌کردند[۲]، و پیکره گوساله‌ای را در سامریه می‌پرستیدند.[۳] آنان یهوه را نشناخته و نسبت به وی خیانت ورزیده بودند، [۴] به طوری که وجود او را انکار می‌کردند.[۵] اما هوشع آنان را به یگانه‌پرستی و عدالت فراخواند.[۶] هوشع همچنین زنی زناکار برای خود گرفت که همانا جومر بود.[۷]
