En 1900, li edziĝis al Sofia de Oliveira Barros, filino de la 2-a Barono de Piracicaba, kaj estis elektita federacia deputito, sed en tiu tempo, la elektita deputito estu akceptita de antaŭloj, kaj li estis rifuzita de deputita ĉambro.
De 1904 ĝis 1906 li estis subŝtata deputito. Poste, li estis subŝtata sekretario pri Juro kaj Publika Sekureco. En 14-a de marto de 1914 iĝis urbestro de San-Paŭlo. En 1920, li estis elektita subŝtatestro de San-Paŭlio.
Post fini sian mandaton kiel subŝtatestro, li elektigis al Senato kaj, en 1925 estis elektita respublika prezidento de aliaj substratestroj. Enoficiĝis en la 15-a de novembro de 1926.
Laŭ tiu tempa politiko, li devis indiki kiel posteŭlon el Minas Gerais, sed preferis indiki posteulon el San-Paŭlo. Pro tio, substratestroj de Minas Gerais, Paraibo kaj Suda Rio-Grando neis apogon al oficialan kandidaton. Tio devigis popolan balotadon en 1930. La politikan malstablecon kaŭzis la puĉon kontraŭ li en oktobro de 1930.