Φίλιππος Πετσάλνικος

Φίλιππος Πετσάλνικος
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος 15 Οκτωβρίου 2009 – 18 Μαΐου 2012
Αντιπρόεδρος	Λίστα Α΄ Γρηγόρης Νιώτης Β΄ Ροδούλα Ζήση Γ΄ Ευάγγελος Αργύρης Δ΄ Βύρων Πολύδωρας Ε΄ Βέρα Νικολαΐδου Στ΄ Βαΐτσης Αποστολάτος Ζ΄ Τάσος Κουράκης
Προκάτοχος	Δημήτρης Σιούφας
Διάδοχος	Βύρων Πολύδωρας
Υπουργός Δικαιοσύνης Ελλάδας
Περίοδος 24 Οκτωβρίου 2001 – 10 Μαρτίου 2004
Διάδοχος	Αναστάσιος Παπαληγούρας
Υπουργός Δημόσιας Τάξης Ελλάδας
Περίοδος 30 Οκτωβρίου 1998 – 19 Φεβρουαρίου 1999
Προκάτοχος	Γεώργιος Ρωμαίος
Διάδοχος	Μιχάλης Χρυσοχοΐδης
Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Ελλάδας
Περίοδος 25 Σεπτεμβρίου 1996 – 30 Οκτωβρίου 1998
Προκάτοχος	Κωνσταντίνος Τριαρίδης
Διάδοχος	Γιάννης Μαγκριώτης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	1 Δεκεμβρίου 1950 (1950-12-01), Μαυροχώρι Καστοριάς
Θάνατος	13 Μαρτίου 2020 (69 ετών) Αθήνα
Εθνότητα	Ελληνική
Υπηκοότητα	Ελληνική
Πολιτικό κόμμα	Κίνημα Αλλαγής (2018 - 2020) Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών (2015 -2020) ΠΑΣΟΚ (1974 - 2015)
Σύζυγος	Μαριέλε Μπίντεχντικ
Παιδιά	3
Σπουδές	Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Πανεπιστήμιο της Βόννης
Επάγγελμα	Δικηγόρος
Βραβεύσεις	Μεγαλός Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα (2009) Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (2009)
Ιστοσελίδα	petsalnikos.gr
Σχετικά πολυμέσα

Ο Φίλιππος Πετσάλνικος (1 Δεκεμβρίου 1950-13 Μαρτίου 2020) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, βουλευτής Καστοριάς του ΠΑΣΟΚ (1985 - 2012), πολλές φορές υπουργός σε διάφορα υπουργεία και πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων (2009 - 2012).^[1]

Βιογραφικά Στοιχεία

Γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1950 στο Μαυροχώρι Καστοριάς από αγροτική οικογένεια^[2]. Έκανε σπουδές Νομικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μεταπτυχιακές σπουδές στα Νομικά και τα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, στη Γερμανία. Για να εξασφαλίζει πόρους για τις σπουδές του, εργάστηκε σε διάφορα εργοστάσια.^[2] Κατά τη διαμονή του στη Γερμανία ανέπτυξε συνδικαλιστική δραστηριότητα^[3]. Ήταν παντρεμένος με τη Μαριέλε Μπίντεχντικ και είχε ένα γιο και δύο κόρες. Γνώριζε γερμανικά και αγγλικά. Στις 2 Απριλίου 2009 τιμήθηκε με τον Μεγάλο Σταυρό της Αξίας με Αστέρα του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για την «εξαιρετική προσφορά του στις ελληνογερμανικές σχέσεις».^[4] Απεβίωσε από λευχαιμία στις 13 Μαρτίου 2020.^[5]

Πολιτική Σταδιοδρομία

Έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ από τη ίδρυση του κινήματος, το 1974. Διετέλεσε γενικός γραμματέας Λαϊκής Επιμόρφωσης στο υπουργείο Παιδείας από το 1984 έως το 1985 και στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον Απρίλιο του 1994 εξελέγη μέλος της κεντρικής επιτροπής, θέση στην οποία επανεξελέγη και στα συνέδρια των ετών 1996, 1999 και 2001 .^[6] Εξελέγη βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Καστοριάς στις εκλογές του 1985, του Ιουνίου και του Νοεμβρίου 1989, του 1990, του 1993, του 1996 και του 2000^[6].

Διετέλεσε υφυπουργός και υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ: υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1986 - 1987, 1988 -1989 και 2000 - 2001), υφυπουργός Πολιτισμού (1987 - 1988), αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων (1994 - 1996), υπουργός Μακεδονίας - Θράκης (1996 - 1998), υπουργός Δημόσιας Τάξης (1998 - 1999) και υπουργός Δικαιοσύνης (2002 - 2004).

Το 2004, έπειτα από την εκλογή του στις εκλογές της ίδιας χρονιάς, εξελέγη αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, για να επανεκλεγεί στο ίδιο αξίωμα το Σεπτέμβριο του 2007. Το Νοέμβριο του 2011, προτάθηκε από το Γιώργο Παπανδρέου για πρωθυπουργός για την υπό σχηματισμό μεταβατική κυβέρνηση. Η υποψηφιότητά του αυτή προκάλεσε αντιδράσεις από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ ως απολύτως ελεγχόμενη από τον Γιώργο Παπανδρέου και τελικώς αποσύρθηκε. ^[7] Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής. Πριν από τις εκλογές Ιουνίου 2012 ανακοίνωσε πως δεν θα ήταν υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Καστοριάς.^[8]

Πρόεδρος της Βουλής

Ο Φ. Πετσάλνικος εξελέγη από τη Βουλή που προέκυψε έπειτα από τις πρόωρες εκλογές του 2009 πρόεδρός της, με 168 ψήφους (130 λευκά και ένα άκυρο) επί συνόλου 299 ψηφισάντων^[9].

Πολιτικά Αξιώματα που κατείχε

• 1986 - 1987 : Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1η θητεία)
• 1987 - 1988 : Υφυπουργός Πολιτισμού (Τομείς Νέας Γενιάς, Απόδημου Ελληνισμού, Λαϊκής Επιμόρφωσης)
• 1988 - 1989 : Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2η θητεία)
• 1990 - 1993 : Γραμματέας του Κοινοβουλευτικού Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ
• 1994 - 1996 : Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
• 1996 - 1998 : Υπουργός Μακεδονίας - Θράκης
• 1998 - 1999 : Υπουργός Δημόσιας Τάξης
• 2000 - 2001 : Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (3η θητεία)
• 2001 - 2004 : Υπουργός Δικαιοσύνης
• 2004 - 2009 : Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
• 2009 - 2012 : Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Παραπομπές

1. «Πέθανε ο Φίλιππος Πετσάλνικος». ΤΑ ΝΕΑ. 13 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020. 
2. «Επίσημη ιστοσελίδα του Φ. Πετσάλνικου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2010. 
3. Εξπρές Αρχειοθετήθηκε 2009-10-17 στο Wayback Machine., Ο Φίλιππος Πετσάλνικος νέος Πρόεδρος της Βουλής, 15 Οκτωβρίου 2009.
4. Τιμητική διάκριση για τον τέως Υπουργό κύριο Φίλιππο Πετσάλνικο Αρχειοθετήθηκε 2012-04-19 στο Wayback Machine., Γερμανικές αποστολές στην Ελλάδα, 2009. Ανακτήθηκε στις 26/5/2012
5. «Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος». News 24/7. 13 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2020. 
6. Βιογραφικό στην "Ελευθεροτυπία", 6 Οκτωβρίου 2009.
7. Βήμα, Πρωθυπουργός Φ. Πετσάλνικος, 9 Νοεμβρίου 2011
8. «Δεν θα είναι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στην Καστοριά ο Φίλιππος Πετσάλνικος». in.gr. 26 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
9. Καθημερινή^{[νεκρός σύνδεσμος]}, Ο Φίλιππος Πετσάλνικος νέος πρόεδρος της Βουλής, 15 Οκτωβρίου 2009.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• Ιστοσελίδα Φίλιππου Πετσάλνικου