Κώστας Σαραντίδης

Κώστας Σαραντίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Κώστας Σαραντίδης (Ελληνικά)
Όνομα γεννήσεως	Κώστας Σαραντίδης
Γέννηση	1927 Θεσσαλονίκη
Θάνατος	25 Ιουνίου 2021 (94 ετών) Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα Βιετνάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιώτης εργάτης ορυχείου
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	λοχαγός
Πόλεμοι/μάχες	Πρώτος πόλεμος της Ινδοκίνας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Hero of the People's Armed Forces (2013) Friendship Order

Ο Κώστας Σαραντίδης (Θεσσαλονίκη, 1927 - Αθήνα, 25 Ιουνίου 2021), επίσης γνωστός με το βιετναμικό όνομα Nguyễn Văn Lập, ήταν Έλληνας στρατιώτης που πολέμησε με τους Βιετ Μινχ (Viet Minh) κατά τον πρώτο πόλεμο της Ινδοκίνας, επιδιώκοντας την ανεξαρτησία του Βιετνάμ από τη γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία^[1].

Τα πρώτα χρόνια

Ο Κώστας Σαραντίδης γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη, από γονείς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Το φθινόπωρο του 1943 και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, συνελήφθη για λαθρεμπόριο καπνού και στάλθηκε σε ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία. Κατάφερε να δραπετεύσει κοντά στη Βιέννη και έκλεψε μια στρατιωτική στολή με την οποία συνήθιζε να μεταμφιέζεται ως Γερμανός μέχρι το τέλος του πολέμου.

Η ζωή στο Βιετνάμ

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Σαραντίδης μετέβη στη Ρώμη και προσπάθησε να επαναπατριστεί στην Ελλάδα. Αυτό, ωστόσο, αποδείχθηκε αδύνατο καθώς δεν διέθετε τα απαραίτητα έγγραφα. Μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα να επιβιώσει, ο Σαραντίδης κατετάγη στη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων με την προοπτική να ζήσει μια περιπετειώδη ζωή. Μετά την κατάταξή του στη λεγεώνα, ο Σαραντίδης μετατέθηκε αρχικά στην Αλγερία και κατόπιν στην Ινδοκίνα το 1946. Όντας εκεί, ο ίδιος και οι άλλοι λεγεωνάριοι πίστευαν ότι η διάρκεια της ανάπτυξής τους θα ήταν σύντομη και ότι η αποστολή τους θα ήταν να αφοπλίσουν τους Ιάπωνες και να επαναφέρουν την τάξη^[1]. Ο Σαραντίδης απεχθανόταν την καταπίεση του τοπικού πληθυσμού από τα γαλλικά αποικιακά στρατεύματα. Μετά από δύο μήνες με τη Λεγεώνα, ήλθε σε επαφή με κατασκόπους του Βιετνάμ και λιποτάκτησε, παίρνοντας μαζί του το τουφέκι του και ένα πολυβόλο. Τού δόθηκε το όνομα Nguyễn Văn Lập και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις, συμμετέχοντας σε πολλές μάχες. Τελικά αναρριχήθηκε στον βαθμό του λοχαγού. Το 1949, έγινε δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Βιετνάμ.

Μετά το τέλος του πολέμου το 1954 και τη διχοτόμηση του Βιετνάμ σε Βόρειο και Νότιο, ο Σαραντίδης μετακόμισε στο βόρειο Βιετνάμ και αποσύρθηκε από τον στρατό. Εκείνη την εποχή, ήταν παντρεμένος με μια νοσοκόμα που κατηγορήθηκε για αντιδραστικότητα και φυλακίστηκε. Ο Σαραντίδης εργάστηκε ως Γερμανός μεταφραστής και αργότερα ως ανθρακωρύχος. Επίσης ξαναπαντρεύτηκε Βιετναμέζα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.

Η μεταγενέστερη ζωή στην Ελλάδα

Από τη μέρα που συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, ο Σαραντίδης δεν είχε επικοινωνήσει με την οικογένειά του, που τον θεωρούσε νεκρό. Κοντά στο τέλος του πολέμου άρχισε να ανταλλάσσει επιστολές μαζί τους και το 1965 αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Με τη συνδρομή ενός από τους αδελφούς του, ο οποίος βοήθησε την οικογένεια Σαραντίδη για την έκδοση διαβατηρίου, ο Σαραντίδης μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Στην αρχή αντιμετώπισε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες καθώς ήταν άνεργος για αρκετούς μήνες. Τελικά κατάφερε να βρει δουλειά ως οδηγός για την Pechiney, όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Η οικογένεια Σαραντίδη απέκτησε και τέταρτο παιδί που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Στην Ελλάδα ο Σαραντίδης εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και εργάστηκε για να βοηθήσει το Βιετνάμ και να προωθήσει τις σχέσεις Ελλάδας-Βιετνάμ. Ο Σαραντίδης δραστηριοποιήθηκε στην παροχή βοήθειας στα παιδιά του Βιετνάμ που προσβλήθηκαν από την τοξική ουσία Agent Orange.

Ο Σαραντίδης συνόδευσε τον τότε Έλληνα Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια στην επίσημη επίσκεψή του στο Βιετνάμ τον Οκτώβριο του 2008. Το 2010, ο Σαραντίδης έλαβε την βιετναμέζικη υπηκοότητα και διαβατήριο. Το 2013 ονομάστηκε Ήρωας των Λαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπλέον, τού απονεμήθηκαν αρκετοί τιμητικοί τίτλοι τόσο από το Βιετναμικό Κόμμα όσο και από το Κράτος, συμπεριλαμβανομένης της διάκρισης του Τάγματος Φιλίας το 2011, το Μετάλλιο Νίκης, Τρίτη Τάξη και το Μετάλλιο Αντιστασιακός Αγώνας, Δεύτερης Τάξης^[2].

Ο Κώστας Σαραντίδης απεβίωσε στην Αθήνα, σε ηλικία 94 ετών στις 25 Ιουνίου 2021^[3].

Εργογραφία

• Σαραντίδης Κώστας, (2008) Ένας Έλληνας Μακεδόνας στη Λεγεώνα των Ξένων, Αθήνα: Μαραθιάς ISBN 9789605110437

Σημειώσεις παραπομπές

1. Ο Ελληνας μαχητής που έγινε μύθος στα βουνά του Βιετνάμ, Kathimerini online, 9/11/2014, archived
2. Greek citizen receives Vietnamese honour, Vietnam+, 30/08/2013
3. «Πέθανε ο θρυλικός Έλληνας «Βιετμίνχ» Κώστας Σαραντίδης». Ατέχνως. 25 Ιουνίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο Έλληνας που πολέμησε για 16 χρόνια στο πλευρό των ανταρτών στο Βιετνάμ Μηχανή του Χρόνου.
• Ο Ελληνας βιετκόνγκ θυμάται..., Ριζοσπάστης.
• Γιάννη Τριτσιμπίδα DOC ON ERT: «Βιέτ Κώστας. Υπηκοότης: Ακαθόριστος»