Βασίλειος Α΄ της Μόσχας

Βασίλειος Α΄ της Μόσχας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	30  Δεκεμβρίου 1371 Μόσχα
Θάνατος	27  Φεβρουαρίου 1425 Μόσχα
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός Αρχαγγέλου στην Μόσχα
Χώρα πολιτογράφησης	Μοσχοβία[1]
Θρησκεία	Ορθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Σοφία της Λιθουανίας (από 1391)[3][4][1]
Τέκνα	Άννα Βασιλιέβνα Παλαιολογίνα[5] Βασίλειος Β΄ της Μόσχας Αναστασία Βασιλιέβνα Ivan Moskevský Vasilisa Vasilievna Mariya
Γονείς	Ντμίτρι Ντονσκόι[1] και Ευδοξία της Μόσχας
Αδέλφια	Γιούρι του Ζβενίγκοροντ Andrew of Mozhaysk Konstantin of Uglich Peter of Dmitrov
Οικογένεια	Ρουρικίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μέγας Πρίγκιπας της Μόσχας (1389–1425)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Βασίλειος Α΄ Ντμιτρίγιεβιτς (ρωσικά: Василий I Дмитриевич, 30 Δεκεμβρίου 1371 - 27 Φεβρουαρίου 1425) ήταν μεγάλος πρίγκιπας της Μόσχας (1389-1425) από τον Οίκο των Ρουρικιδών. Ήταν υποτελής των Μογγόλων, εκτός από το διάστημα 1395-1412.

Ήταν γιος του Ντμίτρι Ιβάνοβιτς, του νικητή του Ντον (Ντόνσκοϊ), πρίγκιπα της Μόσχας και της Ευδοξίας Ρουρικιδών, κόρης του Ντμίτρι Κωνσταντίνοβιτς πρίγκιπα του Νίζνι-Νόβγκοροντ. Η κόρη του Άννα παντρεύτηκε τον Ιωάννη Η' Παλαιολόγο.

Η βασιλεία του

Αφού διαδέχθηκε τον πατέρα του, ο Βασίλειος Α' συνέχισε την ενοποίηση των ρωσικών χωρών: το 1392 περιέλαβε τα πριγκιπάτα του Νίζνι-Νόβγκοροντ και του Μούρομ^[6], ενώ το 1395-96 περιέλαβε τις περιοχές Καλούγκα, Βόλογκντα, Βελίκι Ούστιουγκ και αυτή των Κόμι. Από την αρχή της βασιλείας του πλήρωνε φόρο στη Χρυσή Ορδή των Μογγόλων και για να προφυλαχτεί από ενδεχόμενη επίθεσή της, συμμάχησε με τον Βιτάουτα μεγάλο δούκα της Λιθουανίας και νυμφεύτηκε το μόνο τέκνο του, τη Σοφία το 1392. Τελικά η βοήθεια ήρθε διαφορετικά, όταν η επιδρομή του Ταμερλάνου το 1395 διέσπασε τη Χρυσή Ορδή κατακερματίζοντάς την. Ο Βασίλειος Α' έτσι μπόρεσε να συγκεντρώνει τα μεγάλα χρηματικά ποσά, που πριν δινόταν ως φόρος, στο θησαυροφυλάκιο για στρατιωτικούς σκοπούς.

Το 1404 ζήτησε την κατασκευή ενός μηχανικού ωρολογίου από τον μοναχό Λάζαρο το Σέρβο. Κατασκευάστηκε στο ανάκτορό του, στον πύργο πίσω από την εκκλησία του Ευαγγελισμού^[7] Ήταν το πρώτο στη Ρωσία, ένα από τα δέκα τέτοια στην Ευρώπη και αποτελούσε ένα μηχανικό κατόρθωμα της εποχής του.^[8] Στο εσωτερικό οι μεγάλοι γαιοκτήμονες συνέχισαν να αυξάνουν τη δύναμή τους, αλλά ο Βασίλειος Α' μείωνε τη δικαστική τους εξουσία, μεταφέροντάς την στους αντιπροσώπους του των επαρχιών (volosts). Η μεγάλη απήχηση που είχε η βασιλεία του στο εξωτερικό φαίνεται από το ότι υπάνδρευσε την κόρη του Άννα με τον Ιωάννη Η' Παλαιολόγο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.

Το 1408 ο Εντιγκού, ηγέτης ενός από τα τμήματα στα οποία είχε κατατμηθεί η Χρυσή Ορδή, έκαψε τις πόλεις Νίζνι-Νόβγκοροντ, Γκόροντετ, Ροστόβ και απείλησε τη Μόσχα. Τελικά ο Βασίλειος Α' άρχισε να εκπληρώνει πάλι την επίσκεψη υποτέλειας στους Μογγόλους από το 1412. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Βασίλειος Β'.

Οικογένεια

Από το γάμο του με την Σοφία των Γκεντιμινιδών, κόρη του Βυτάουτας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας, είχε τέκνα:

• Άννα 1393-1417, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
• Ιβάν 1396-1417, νυμφεύτηκε μία κόρη του Ιβάν Βλαντιμίροβιτς του Προνσκ.
• Αναστασία απεβ. 1470, παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο πρίγκιπα του Κιέβου, γιο του Βλαντίμιρ πρίγκιπα του Κιέβου (γιου του Αλγκίρντας).
• Βασιλίσα, παντρεύτηκε πρώτα τον Αλεξάντρ Ιβάνοβιτς Μπρούκχατυ πρίγκιπα του Σούζνταλ και μετά τον Αλεξάντρ Ντανίλοβιτς Βζμετένι πρίγκιπα του Σούζνταλ.
• Μαρία, παντρεύτηκε τον Γιούρι Πατρικίεβιτς, γιο του Πατρίκας πρίγκιπα του Σταρόμπουντ (γιο του Ναριμάντας).
• Βασίλειος Β΄ 1415-1462, μέγας πρίγκιπας της Μόσχας.

Πρόγονοι

Παραπομπές

1. «Василий, имена великих московских князей»
2. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2017944646. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
3. p11482.htm#i114813. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
4. «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 160.
5. Dmitry Yazykov: «Анна Васильевна» (Ρωσικά) 1835.
6. Richard Pipes, Russia under the old regime, p. 80
7. Radetić, M. (December 4, 2004). "Šest vekova Lazarevog sata". Novosti.
8. Tošić, Gordana; Tadić, Milutin (2004). Hilandarski monah Lazar, prvi srpski časovničar. Kalenić. ISBN 9788684183066

Πηγές

• Bain, Robert Nisbet (1911), "Basil (Muscovy)", Encyclopædia Britannica (11th ed.), Cambridge University Press.