Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Αρτέμιος ήταν σεβάσμιος ιεράρχης, με μεγάλη πείρα.
Από το 1810 ως το 1826 διετέλεσε επίσκοπος Ιεράς και επέδειξε σημαντική εθνική δράση στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Το 1827 εξελέγη Μητροπολίτης Κεστεντηλίου αλλά σύντομα, λόγω προβλημάτων υγείας, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και διοικούσε τη Μητρόπολη μέσω επισκόπων.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον εξέλεξε Πατριάρχη Αλεξανδρείας το 1845, παρά τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινότητας της Αλεξάνδρειας, η οποία προτιμούσε ως Πατριάρχη τον Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο (μετέπειτα Πατριάρχη Ιερόθεο Β΄). Μετά την εκλογή του, ακολούθησε μια περίοδος εσωτερικής αναταραχής στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, καθώς κλήρος και λαός δεν τον αποδέχτηκαν. Κατά την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη τον Ιούλιο του 1845, ο Αιγύπτιος Πασάς Μεχμέτ Αλή συναντήθηκε με τον Πατριάρχη Μελέτιο Γ΄ και του ανακοίνωσε ότι δεν θα συμφωνούσε με υποψηφιότητα άλλη από εκείνη του Ιερόθεου[1].
Τελικά παραιτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1847 και επανεξελέγη Μητροπολίτης Κεστεντηλίου. Παρέμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τον θάνατό του. Πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1858[2] και ετάφη στο ναό του Αγίου Νικολάου στη Χάλκη[3].
Παραπομπές
Πηγές
Πάπες και Πατριάρχες Αλεξανδρείας |
---|
|