Η Τραχήλα είναι παραθαλάσσιο χωριό κτισμένο στον ομώνυμο μικρό όρμο,[2] 55 χλμ νοτιοανατολικά της Καλαμάτας και περίπου 15 λεπτά (οδικώς) νοτίως του χωριού Άγιος Νικόλαος της Μεσσηνιακής Μάνης. Ιστορικά είναι συνδεδεμένη με τα γειτονικά χωριά Λαγκάδα και Άγιος Νίκων, των οποίων αποτελεί ιστορικά επίνειο.[3]
Κοντά στο χωριό υπάρχει Σπήλαιο, γνωστό με την ονομασία Καταφύγιο ή Τριώροφο της Τραχήλας, το οποίο διαθέτει σημαντική σπηλαιολογική πανίδα και ίχνη παλαιότερης κατοίκησης, καθώς στους προηγούμενους αιώνες λειτουργούσε ως καταφύγιο σε περιόδους επιδρομών.[4]
Η Τραχήλα φημίζεται για το χοντρό θαλασσινό αλάτι της, το οποίο με παραδοσιακό τρόπο μαζεύεται από τους βράχους δίπλα στη θάλασσα. Είναι προϊόν εξάτμισης του θαλασσινού νερού διά της φυσικής οδού με την ηλιακή θερμότητα.[5]
Ιστορικά στοιχεία
Την 21η Ιουνίου του 1826 η Τραχήλα βομβαρδίστηκε από τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο, στα πλαίσια της εκστρατείας του Ιμπραήμ πασά εναντίον της Μάνης,[6] ενώ τα επόμενα χρόνια γνώρισε ανάπτυξη καθώς υπήρξε κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου με τα γειτονικά ορεινά χωριά και θαλάσσιος συγκοινωνιακός κόμβος.[3]
Διοικητικά, η Τραχήλα υπήχθη αρχικά το 1835 στον δήμο Θαλαμών του νομού Λακωνίας, ενώ από το 1841 μέχρι το 1912 υπαγόταν στον δήμο Λεύκτρου (του νομού Λακωνίας κατά τα διαστήματα 1841 - 1899 και 1909 - 1912 και του νομού Λακωνικής την περίοδο 1899 - 1909). Στη συνέχεια αποτέλεσε κοινότητα της επαρχίας Οιτύλου, ενώ το 1938 περιήλθε - μαζί με την υπόλοιπη Έξω ή Δυτική Μάνη - στην επαρχία Καλαμών του νομού Μεσσηνίας. Το 1997 προσαρτήθηκε στον καποδιστριακό δήμο Λεύκτρου και από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Δυτικής Μάνης[7].
Τα τελευταία χρόνια, η Τραχήλα της Μεσσηνιακής Μάνης αντιμετωπίζει στην παραλιακή της ζώνη, εντονότατα προβλήματα διάβρωσης από τη θάλασσα, ιδιαίτερα στις θέσεις «Πετροπουλέικα», «Αργυρέικα», «Μιχαλέικα» και «Δημουλέικα» (λιμάνι).[8]
Στην Τραχήλα γεννήθηκαν ο εφοπλιστής Γεώργιος Μ. Μουνδρέας (1896 - 1968)[9] και ο ποιητής Γιώργος Δανιήλ (Γεώργιος Γεωργακαράκος, 1938 - 1991).[10]
↑ 3,03,1«Τραχήλα». mani.org.gr. Μάνη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2017.
↑«Φυσικό Περιβάλλον». dimosdytikismanis.gr. Δήμος Δυτικής Μάνης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2017.
↑Γιάννης Θεοτοκάς; Τζελίνα Χαρλαύτη, Έλληνες εφοπλιστές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Οργάνωση, διοίκηση και στρατηγική, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2007, σελ. 349.