|
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|26|12|2024}} |
Συντεταγμένες: 36°47′40″N 22°19′13″E / 36.79444°N 22.32028°E / 36.79444; 22.32028
Το Νομιτσί (άλλες ονομασίες Νομιτσής και Νομίτσι) είναι χωριό του νομού Μεσσηνίας και ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Δυτικής Μάνης. Βρίσκεται 57 χιλιόμετρα νότια της Καλαμάτας στον δρόμο Καλαμάτας – Οιτύλου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 105 κατοίκους[1]. Κτισμένος αμφιθεατρικά στους πρόποδες ενός μικρού λόφου του Γαϊδουροβουνιού έχει θέα τον Μεσσηνιακό κόλπο και αγναντεύει την Κορώνη.
Ονομασία
Υπάρχουν διάφορες απόψεις για την προέλευση του ονόματος. Το Νομιτσί πήρε το όνομά του από ένα ζωγράφο που οίκησε την περιοχή και λεγόταν Νομιτσής ή επειδή εκεί βρισκόταν η Νομική, ο χώρος λήψης αποφάσεων, στα χρόνια της ακμής των αρχαίων Θαλαμών ή ακόμα επειδή εκεί ήταν η κατοικία των νομικών, που εξυπηρετούσαν τις αρχαίες Θαλάμες. Οι βυζαντινές εκκλησίες κατά μήκος του δρόμου που συνδέει τα χωριά πιστοποιούν την ακμή του τόπου και κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Πάνω από το χωριό βρίσκονται χαλάσματα μεσαιωνικού οικισμού.
Βυζαντινά μνημεία
Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του χωριού είναι οι βυζαντινές του εκκλησίες, τις οποίες έχει υπό την προστασία του το Υπουργείο Πολιτισμού. Εξαίρετα δείγματα Βυζαντινής τέχνης αποτελούν η Υπαπαντή με αγιογραφημένο τέμπλο, οι Άγιοι Ανάργυροι (11ου αι.) με τρούλο και μικρό καμπαναριό, η Παναγίτσα μονοκάμαρη με τοιχογραφία στο φάτνωμα του υπέρθυρου, ο Άη Στράτηγος, η Ανάληψη με τοιχογραφίες του 1704 και ο Άγιος Νικόλαος με τοιχογραφίες από τη σχολή του Κουτήφαρη. Η κεντρική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου είναι τοιχογραφημένη, έχει ξυλόγλυπτο τέμπλο και επιβλητικό κωδωνοστάσιο του 1730. Η αγιογράφηση είναι του Ηλία Κουλουφάκου (1814), που αγιογράφησε και τη Μονή Ντεκούλου στο Οίτυλο.
Από το Νομιτσί ήταν ο ζωγράφος Νικόλαος, ο οποίος μαζί με τον Αναγνώστη από τη Λαγκάδα, αγιογράφησαν το 1750 την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Σκουτάρι, αλλά και άλλες.
Μεταμόρφωση του Σωτήρος
Σημαντικότερος όμως από τους ναούς θεωρείται η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, που ανήκει στον τύπο του απλού σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με τρούλο και χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 11ου αιώνα, αποτελώντας έναν από τους παλαιότερους βυζαντινούς ναούς της περιοχής. Σήμερα λειτουργεί ως κοιμητηριακός ναός. Πρώτοι που περιέγραψαν το μνημείο ήταν οι μελετητές Traquair στις αρχές του αιώνα και ο Μegaw το 1932-1933, ενώ συστηματικότερη μελέτη του παρουσίασε ο καθηγητής Νικόλαος Δρανδάκης το 1985. Στο σύνολό του διατηρεί την αρχική του μορφή, χωρίς όμως να λείπουν αυθαίρετες επεμβάσεις, κυρίως στη δυτική και νότια πλευρά. Ο ναός διακρίνεται για την κομψότητα της κατασκευής του, τον πλούσιο και πρωτότυπο γλυπτό και κεραμικό του διάκοσμο, τις ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες του Ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα συνιστά ένα εξαιρετικό παράδειγμα βυζαντινού ναού στο σύνολό του, που εμπλουτίζει τις γνώσεις μας για την τοπική μεσαιωνική αρχιτεκτονική, γλυπτική και ζωγραφική, φωτίζοντας παράλληλα την ιστορία της ευρύτερης περιοχής και κυρίως του οικισμού Νομιτσί, καθώς ανάγει την ίδρυσή του σε μια πρώιμη εποχή.
Δημόσιες κρήνες
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του χωριού είναι οι δυο δημόσιες βρύσες, οι οποίες εμπλουτίζονται από υπόγειες πηγές και βρίσκονται η μία κάτω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στο κέντρο του χωριού και η δεύτερη δίπλα στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στον οικισμό Κούμανι. Η ύδρευση του χωριού γινόταν παλιότερα από τα νερά τους. Στις βρύσες αυτές δεν πήγαιναν μόνο οι γυναίκες για να πάρουν νερό αλλά για να πλύνουν τα υφαντά στρωσίδια και τα ρούχα. Εκεί όμως πότιζαν και τα ζώα τους καλοκαιρινούς μήνες σε μαρμάρινες γούρνες. Στις βρύσες αυτές υπάρχουν εντοιχισμένα διακοσμητικά ανάγλυφα και αποτελούν μοναδικά αρχιτεκτονικά κτίσματα με έντονο ενδιαφέρον.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
