Ο Oκροπίρ (δηλ.Χρυσόστομος) [1] γεννήθηκε στο Tελάβι από τον διάδοχο τού θρόνου Γεώργιο (τον μελλοντικό βασιλιά Γεώργιο ΙΒ΄ της Γεωργίας, βασίλευσε 1798-1800) και τη δεύτερη σύζυγό του, Mαριάμ . Μετά το τέλος τού πατέρα του και τη ρωσική προσάρτηση της Γεωργίας (1800), η βασιλική οικογένεια απομακρύνθηκε βίαια από τη Γεωργία. Το 1803 η βασίλισσα Μαριάμ στάλθηκε σε περιορισμό στο μοναστήρι Μπελόγκοροντ στο Βορονέζ, επειδή είχε δολοφονήσει τον Ρώσο στρατηγό Λαζάρεφ, ο οποίος είχε εντολή να μεταφέρει την οικογένεια τού βασιλιά στη Ρωσία. Ο Οκρόπιρ μεταφέρθηκε στην Αγία Πετρούπολη, όπου κατατάχθηκε στο Πεζικό Σώμα και διορίστηκε, το 1812, ως υπολοχαγός της Φρουράε των Ιπποτών. Αποσύρθηκε το 1816 και έζησε στη συνέχεια στην Αγία Πετρούπολη, με απαγόρευση από τις αρχές να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γεωργία.
Εντός της Ρωσίας, ο Oκροπίρ και ο εξάδελφός του πρίγκιπας Ντιμίτρι, γιος του Ιουλόν, ήταν οι κύριοι ηγέτες των Γεωργιανών φιλοβασιλικών. Πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις Γεωργιανών φοιτητών στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη και προσπάθησαν να τους πείσουν ότι η Γεωργία έπρεπε να είναι ανεξάρτητη. Ο Oκροπίρ επισκέφθηκε λαθραία την Τιφλίδα το 1830 και βοήθησε στην ίδρυση μίας μυστικής εταιρείας, με στόχο την αποκατάσταση ενός ανεξάρτητου βασιλείου υπό τη δυναστεία των Μπαγκρατιόνι. [2] Η εταιρεία περιελάμβανε πολλούς κορυφαίους Γεωργιανούς ευγενείς και διανοούμενους, ανάμεσά τους οι Eλίζμπαρ Εριστάβι, Φιλάδελφος Κικνάτζε, Σολομόν Ντοντασβίλι, Dmitri Kipiani, Γκιόργκι Εριστάβι, Aλεξάντερ Τσαβτσαβάτζε, Γκριγκόλ Ορμελιάνι και ο Iάσε Παλαβαντισβίλι, ο οποίος πρόδωσε τα μέλη της. Στις 10 Δεκεμβρίου 1832, λίγες ημέρες πριν από το προγραμματισμένο πραξικόπημα, οι συνωμότες συνελήφθησαν. [3] Ο Oκροπίρ εξορίστηκε στην Kοστρόμα το 1833, αλλά σύντομα τού δόθηκε χάρη και τού επέτρεψαν να επιστρέψει στη Μόσχα, όπου απεβίωσε το 1857.
Οικογένεια
Ο πρίγκιπας Παύλος της Γεωργίας (ρωσ.: Πάβελ Γρουζίνσκι), γιος τού πρίγκιπα Oκροπίρ.
Νυμφεύτηκε την κόμισσα Anna Pavlovna Kutaisova (1800-1868). [1] Ο Οκροπίρ απέκτησε τρεις γιους και δύο κόρες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες Γρουζίνσκι (δηλ. της Γεωργίας) [1], στους οποίους ο Ρώσος Αυτοκράτορας χορήγησε την προσφώνηση της Αυτού Γαληνότατης Υψηλότητας.
Άννα (Άννα Οκροπίροβνα Γρουζίνσκαγια, π. 1834 – 18 Ιουνίου 1898), παντρεύτηκε πρώτα τον πρίγκιπα Aλεξάντερ Μπαγκρατιόν-Μουχράνσκι (1823–1853), από τον Οίκο των Μουχράνι, [1] και δεύτερον με τον Aλέξανδρο Αλμπίζι.
Παύλος (Πάβελ Οκροπίροβιτς Γρουζίνσκι, 26 Απριλίου 1835 – 12 Φεβρουαρίου 1875), η παράκληση τού οποίου είχε ως αποτέλεσμα την αυτοκρατορική επιβεβαίωση τού θυρεού των Γρουζόνσκι το 1886. Νυμφεύτηκε το 1861 την πριγκίπισσα Aναστασία Νικολάγιεβνα Ντολγκορούκοβνα (1842–1881), από την οποία απέκτησε τους πρίγκιπες:
Γκιόργκι (Γκεόργκι Παβλόβιτς Γρουζίνσκι, 16 Μαΐου 1862 – 3 Νοεμβρίου 1916),
Lang, David Marshall (1962), A Modern History of Georgia . Λονδίνο : Weidenfeld και Nicolson.
Suny, Ronald Grigor (1994), The Making of the Georgia Nation: 2nd edition, Indiana University Press ,(ISBN0-253-20915-3) .
Παραπομπές
↑ 1,01,11,21,31,4Genealogisches Handbuch des Adels, Fürstliche Häuser Band III. "Bagration-Muchransky". C.A. Starke Verlag, 1955, pp. 247, 249. (German).
.jpg)
