Ο Βαγράτ Ε΄, γεωργιανά: ბაგრატ V Bagrat V (1620 – 1681) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ήταν βασιλιάς του Ιμερέτι, του οποίου η ταραγμένη βασιλεία στα έτη 1660–61, 1663–68, 1669–78 και 1679–81 χαρακτηρίστηκε από ακραία αστάθεια και φεουδαρχική αναρχία στο βασίλειο.
Βιογραφία
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αλεξάνδρου Γ΄ του Ιμερέτι από την πρώτη του σύζυγο. Ο Βαγράτ Ε΄ μετά το τέλος του πατέρα του, τον διαδέχθηκε το 1660. Η με επιρροή μητριά του Νταρετζάν τον έκανε να νυμφευτεί την ανιψιά της, Kετεβάν. Ωστόσο έναν χρόνο αργότερα η Νταρετζάν διέκοψε τον γάμο και προσφέρθηκε η ίδια στον Βαγράτ Ε΄ ως νύφη. Μετά την άρνηση του βασιλιά, η Νταρετζάν τον συνέλαβε και τον τύφλωσε. Στη συνέχεια η βασίλισσα παντρεύτηκε έναν ασήμαντο αριστοκράτη, τον Βαχτάνγκ Τσουτσουνασβίλι και τον έστεψε ως βασιλιά. Η κίνηση αυτή συνένωσε πολλούς ευγενείς στην αντιπολίτευση. Επικαλέστηκαν την υποστήριξη των Οθωμανών και των αρχόντων της Μινγκρελία και αποκατέστησαν τον Βαγράτ Ε΄. Η Νταρετζάν εξορίστηκε στο Aχαλτσίχε, στην οθωμανική επαρχία της Γεωργίας.
Το 1668 ο Βαγράτ Ε΄ εκθρονίστηκε ξανά από τη μερίδα τοης Νταρετζάν με τη στρατιωτική υποστήριξη του πασά του Αχαλτσίχε. Ωστόσο τόσο η Νταρετζάν, όσο και ο αγαπημένος της δολοφονήθηκαν σύντομα και ο Bαγράτ ανέκτησε το στέμμα το 1669. Αυτά τα γεγονότα παρακολουθήθηκαν στενά από τη βασιλική αυλή στην Τιφλίδα, στην ανατολική Γεωργία. Ο βασιλιάς Βαχτάνγκ Ε΄ σαχναβάζ του Kάρτλι, του οποίου η συνεργασία με τους Πέρσες επικυριάρχους του επέτρεψε να θέσει υπό τον έλεγχό του ολόκληρη την ανατολική Γεωργία, εκστράτευσε στο Ιμερέτι και έστεψε τον γιο του Άρχιλ βασιλιά του Ιμερέτι το 1678. Ωστόσο υπό την πίεση των Οθωμανών, ο Άρχιλ ανακλήθηκε σύντομα στο Κουτάισι και ο Βαγράτ Ε΄ αποκαταστάθηκε ξανά στον θρόνο το 1679.
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε πρώτα την Κετεβάν, κόρη του Δαβίδ πρίγκιπα του Καχέτι, την οποία διαζεύχθηκε το 1661.
Νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά με την Τατία, κόρη του Κωνσταντίνου Α΄ πρίγκιπα του Μουχράνι και αποκήρυξε τον γάμο το 1663, για να νυμφευτεί την αδελφή της Τάμαρ (απεβ. το 1683). Είχε δύο γιους και τρεις κόρες:
- Αλέξανδρος Δ΄ (απεβ. 1695), γεννημένος από παλλακίδα, ήταν βασιλιάς του Ιμερέτι από το 1691 έως το 1695.
- Γεώργιος (1676–1678), γεννημένος από το γάμο του Βαγράτ Ε΄ με την Tάμαρ του Μουχράνι.
- Νταρετζάν (απεβ. μετά το 1726), παντρεύτηκε πρώτα τον Γεώργιο Γ΄ πρίγκιπα της Γκουρία (απεβ. 1684), και μετά τον πρίγκιπα Παάτα Αμπασίντζε (απεβ. 1684) και τον Παπουάνα Β΄ δούκα της Ράχα (απεβ. 1696).
- Μαριάμ (απεβ. π. 1726), παντρεύτηκε πρώτα με τον πρίγκιπα Iεσέ Χικοβάνι (απεβ. π. 1703) και μετά τον Σοσίτα Γ΄ δούκα της Ράχα (απεβ. 1729).
- Τινατίν (1678–1760), παντρεύτηκε τον Γεώργιο πρίγκιπα της Γκουρια και στη συνέχεια τον Λέβαν Δ΄ Νταντιάνι πρίγκιπα της Μινγκρέλια (απεβ. 1691). Έγινε μοναχή με το όνομα Νίνο το 1704 και ακολούθησε τη συνοδεία του Βαχτάνγκ ΣΤ΄ του Κάρτλι στη Ρωσική Αυτοκρατορία το 1724.
Παραπομπές
Bιβλιογραφία
