Δαβίδ πρίγκιπας του Καχέτι

Δαβίδ πρίγκιπας του Καχέτι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	თეიმურაზ I მუხრანბატონი (Γεωργιανά)
Γέννηση	1612
Θάνατος	1648
Τόπος ταφής	Μοναστήρι του Αλαβερντί
Θρησκεία	Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Τέκνα	Ηρακλής Α΄ του Καχέτι Ketevan of Kakheti Louarsab de Moukhran Georges de Moukhran
Γονείς	Τεϊμουράζ Α΄ του Καχέτι και Khorashan of Kartli
Αδέλφια	Darejan of Kakheti
Οικογένεια	Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Δαβίδ (γεωργιανά: დავითი) γνωστός και με τον υποκοριστικό Ντατούνα (γεωργιανά: დათუნა) (π. 1612 – 1648) ήταν πρίγκιπας (μπατονισβίλι) τού βασιλικού οίκου των ηγεμόνων τού Kαχέτι, ενός βασιλείου στην ανατολική Γεωργία. Ήταν ο μόνος γιος τού βασιλιά Τεϊμουράζ Α΄ τού Καχέτι, που επέζησε μέχρι την ενηλικίωση. Έγινε πατέρας τού μελλοντικού βασιλιά Ηρακλή Α΄ τού Καχέτι, ο οποίος συνέχισε τη βασιλική γραμμή των Βαγρατιδών της Γεωργίας (Μπαγκρατιόνι). Από το 1627 μέχρι το τέλος του στη μάχη με τον φιλοπέρση γεωργιανό ηγεμόνα Ροστόμ τού Κάρτλι, είχε κυριαρχία στο φέουδο του Μουχράνι, τού οποίου οι πρίγκιπες ηγεμόνες είχαν εκτοπιστεί από τον Τεϊμουράζ Α΄.

Πρώιμη ζωή

Γεννήθηκε γύρω στο 1612 στην οικογένεια τού Τεϊμουράζ Α΄, βασιλιά του ανατολικού γεωργιανού βασιλείου τού Καχέτι, και της δεύτερης συζύγου του Χορασάν, αδελφής τού γειτονικού Γεωργιανού μονάρχη, Λουαρσάμπ Β΄ τού Κάρτλι. Ήταν ο νεότερος από τους γιους του Tεϊμουράζ Α΄ και ο μόνος άρρην απόγονος τού βασιλιά, που επέζησε μέχρι την ενηλικίωση. Οι δύο μεγαλύτεροι ετεροθαλείς αδελφοί τού Δαβίδ απεβίωσαν σε αιχμαλωσία στην Περσία, ευνουχισμένοι με εντολή τού Πέρση σάχη Αμπάς Α΄, ο οποίος έκανε έναν καταστροφικό πόλεμο εναντίον τού Καχέτι για να υποτάξει τον Τεϊμουράζ Α΄. Ο Δαβίδ εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή της ανατολικής Γεωργίας το 1627, όταν τού απονεμήθηκε το πριγκιπάτο τού Mουκράνι, το φέουδο τού Kαϊκοσρό, πρίγκιπα τού Μουκράνι, ενός ατιμασμένου ευγενή τού Kάρτλι, ο οποίος είχε αναγκαστεί να αναζητήσει καταφύγιο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μαζί με τον εγχώριο αντίπαλο τού Τεϊμουράζ, Γκιόργκι Σαακάντζε.^[1]

Τα μετέπειτα χρόνια και το τέλος

Το 1633 ο Tεϊμουράζ ανατράπηκε από τον έμπειρο μουσουλμάνο Γεωργιανό πρίγκιπα Ροστόμ Χαν, ο οποίος είχε έρθει να κατακτήσει το Kάρτλι και το Kαχέτι επικεφαλής ενός περσικού στρατού. Ο Δαβίδ μπόρεσε, προς το παρόν, να διατηρήσει την κυριαρχία του στο Μουχράνι και προσπάθησε να συναντήσει τον Ροστόμ για διαπραγματεύσεις στο Σουράμι, αλλά υποψιάστηκε την προδοσία και γρήγορα αποσύρθηκε στην ιδιοκτησία του. Οι προσπάθειες τού Ροστόμ να τον κερδίσει πήγαν μάταιες και ο Δαβίδ συντάχθηκε υπέρ τού πατέρα του, καθώς ο Τεϊμουράζ, έχοντας ξαναρχίσει τη βασιλεία του στο Καχέτι το 1638, βάδισε με τον στρατό τού Καχέτι για να εκτοπίσει τον Ροστόμ από το Κάρτλι το 1648. Έχοντας αναλάβει τη διοίκηση των στρατευμάτων τού πατέρα του, ο Δαβίδ δέχτηκε επίθεση και ηττήθηκε από τους Πέρσες βοηθούς τού Ροστόμ στο Μάγκαρο. Ο ίδιος ο Δαβίδ σκοτώθηκε στη μάχη, στα χέρια τού Καζάχου αξιωματικού Τζαμάλ Χαν.^[2] Το κομμένο κεφάλι τού Δαβίδ παραδόθηκε στον Ροστόμ. Ο Tεϊμουράζ έχασε το στέμμα τού Καχέτι αμέσως. Μέσω της μεγαλοψυχίας τού Ροστόμ, μπόρεσε να αποσυρθεί στα πεθερικά του στο δυτικό γεωργιανό βασίλειο τού Ιμερέτι και επίσης να θάψει τον τελευταίο του γιο, Δαβίδ, στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου του Αλαβέρντι. Το Mουχράνι αποδόθηκε σε ένα μέλος της προηγούμενης πριγκιπικής του οικογένειας, τον Βαχτάνγκ Ε΄.^[1]

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1628 την πριγκίπισσα Ελένη (απεβ. τον Δεκέμβριο του 1695), πρώην σύζυγο τού Δαυίδ δούκα τού Αράγκβι και κόρη τού πρίγκιπα Λέβαν Ντιασαμίντζε, ο οποίος ήταν αδελφός τού καθολικού Ευδήμου Α΄. Μετά το τέλος τού Δαβίδ, η Ελένη ακολούθησε τον πεθερό της στην εξορία στη Μόσχα, φέρνοντας μαζί της τον γιο Νικολόζ το 1653. Αυτή απεβίωσε στη Γεωργία και ετάφη στον καθεδρικό ναό Aλαβέρντι στο Kαχέτι. Το ζευγάρι είχε τους εξής πρίγκιπες:

• Λουαρσάμπ (απεβ. το 1659).
• Γεώργιος (απεβ. το 1651). Υιοθετήθηκε και ορίστηκε ως κληρονόμος από τον σύζυγο της θείας του, βασιλιά Αλέξανδρο Γ΄ τού Ιμερέτι, το 1649, αλλά η συμφωνία διαταράχθηκε από το ξαφνικό τέλος τού Γεωργίου.
• (Νικολόζ) Ηρακλής Α΄ (1643 – 1709), ο μελλοντικός βασιλιάς τού Καχέτι και τού Κάρτλι με το όνομα Ηρακλής Α΄ ή Ναζάρ Αλί Χαν.
• Ιωσήφ (απεβ. το 1648). Ήταν αρραβωνιασμένος το 1646 με μία αδελφή του τσάρου Αλέξιου της Ρωσίας .
• Αναστασία.
• Kετεβάν (1648 – 16 Απριλίου 1719). Παντρεύτηκε πρώτα τον βασιλιά Βαγράτ Ε΄ τού Ιμερέτι (1660-1661), μετά τον πρίγκιπα Γκογκομπερίντζε, και τρίτον, τον Άρχιλ, βασιλιά τού Καχέτι και τού Ιμερέτι (22 Μαρτίου 1668 - 1698). Απεβίωσε στη Μόσχα και τάφηκε στο μοναστήρι Ντονσκόι.^[3]

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Brosset, Marie-Félicité (1831). Chronique géorgienne, traduite par m. Brosset jeune membre de la Société asiatique de France (στα French). Paris: De l'Imprimerie royale. σελίδες 67–73. 
2. Maeda, Hirotake (2012). «Slave Elites Who Returned Home: Georgian Vali-king Rostom and the Safavid Household Empire». Memoirs of the Research Department of the Toyo Bunko 69: 104. http://toyo-bunko.or.jp/newresearch/book_pdf/Periodical_list/MEMOIRS/Memoirs69/MEMOIRS69_04.pdf. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
3. Toumanoff, Cyrille (1990). Les dynasties de la Caucasie Chrétienne: de l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle: tables généalogiques et chronologique (στα French). Rome. σελίδες 163–164. 

• ↑ Toumanoff, Cyrille (1990). Les dynasties de la Caucasie Chrétienne: de l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle: tables généalogiques et chronologique [Dynasties of Christian Caucasia from Antiquity to the 19th century: genealogical and chronological tables] (στα French). Rome. σελίδες 163–164.