Ο Αλέξανδρος Δ΄, γεωργιανά: ალექსანდრე IV, Aλεξάντρε Δ΄, (απεβ. το 1695), της δυναστείας των Βαγρατιδών της Γεωργίας (Μπαγκρατιόνι), ήταν βασιλιάς τού Ιμερέτι (δυτικής Γεωργίας) από το 1683 έως το 1690 και ξανά από το 1691 έως το 1695.
Βιογραφία
Φυσικός γιος τού Βαγράτ Ε΄ τού Ιμερλετι, ήταν πολιτικός όμηρος στην αυλή τού Γεωργίου ΙΑ΄ τού Κάρτλι (κεντρική Γεωργία) με το τέλος τού πατέρα του το 1681. Ο Γκιόργκι Γ΄ Γκουριέλι, πρίγκιπας της Γκουρίας, εκμεταλλεύτηκε το κενό εξουσίας στο Ιμερέτι και κατέλαβε το στέμμα την ίδια χρονιά. Ωστόσο, ο Γεώργιος ΙΑ΄ και οι Ιμερέτιοι ευγενείς εξασφάλισαν την οθωμανική αναγνώριση για τον Αλέξανδρο Δ΄, ο οποίος ενθρονίστηκε στην Ιμερέτι μετά την καθαίρεση τού πρίγκιπα Γκουριέλι το 1683.
Ο Αλέξανδρος πάντρεψε την αδελφή του Νταρεγιάν με τον ισχυρό υποτελή του Παάτα Αμπασίντζε, κύριο τού Άνω Ιμερέτι, και κατόρθωσε να συντρίψει την αντιπολίτευση των ευγενών υπό τον πρίγκιπα Γκουριέλι το 1684. Για να απαλλαγεί από την οθωμανική ηγεμονία, ο Αλέξανδρος μετέφερε την πίστη του στον Σαφαβίδη σάχη Σουλεϊμάν Α΄ της Περσίας το 1689, αλλά εκδιώχθηκε από τους Τούρκους στο Κάρτλι τον Αύγουστο του 1690.
Το 1691, με τη μεσολάβηση του Ηρακλή Α΄ τού Κάρτλι και της περσικής κυβέρνησης, ο Αλέξανδρος αποκαταστάθηκε στο Ιμερέτι μετά από ένα χρόνο αναρχίας και κακής διακυβέρνησης, αλλά εκθρονίστηκε από τους ευγενείς με επικεφαλής τον πεθερό του πρίγκιπα Γκιόργκι-Μαλάκισ Αμπασίντζε . Οι ηγέτες τού πραξικοπήματος παρέδωσαν τον Αλέξανδρο Δ΄ στον αντι-περσικό βασιλιά τού Κάρτλι, Γεώργιο ΙΔ΄, ο οποίος διέταξε να εκτελεστεί. Τάφηκε στην εκκλησία Ρουίσι το 1695.
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε το 1691 την Tάμαρ (1681–1716), κόρη του πρίγκιπα Γκιόργκι-Μαλάκια Αμπασίντζε. Πριν από αυτό, ζούσε σε μία ανεπίσημη ένωση με κάποια αρχόντισσα (Νίνo Γκουριέλι, σύμφωνα με τον Κύριλ Τουμάνοφ), η οποία τού γέννησε δύο γιους, τον Σίμωνα και τον Γεώργιο. Ο Αλέξανδρος Δ΄ είχε επίσης δύο κόρες, που πιθανότατα γεννήθηκαν από την Αμπασίντζε:
- Σίμων (απεβ. το 1701) ήταν βασιλιάς τού Ιμερέτι από το 1699 έως το 1701.
- Γεώργιος Ζ΄ (απεβ. το 1720), βασιλιάς τού Ιμερέτι, από το 1707 έως το 1720, με διαλείμματα.
- Μία κόρη (απεβ. το 1720), παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Μπεζάν Τσερετέλι (απεβ. το 1680).
- Μια κόρη (άκμασε το 1709), παντρεύτηκε τον Σοσίτα Γ΄ δούκα της Ράτσα (απεβ. το 1729).
Βιβλιογραφικές αναφορές
