Το Εθνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ίντιρα Γκάντι, γνωστό ως IGNOU, είναι ένα δημόσιο πανεπιστήμιο εξ αποστάσεως εκπαίδευσης που βρίσκεται στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Το πανεπιστήμιο, που πήρε το όνομά του από την πρώην πρωθυπουργό της ΙνδίαςΊντιρα Γκάντι, ιδρύθηκε το 1985 με προϋπολογισμό ₹20 εκατομμυρίων, μετά την ψήφιση από το Κοινοβούλιο της Ινδίας του νόμου περί του Εθνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Ίντιρα Γκάντι το 1985 (IGNOU Act 1985)[1]. Το IGNOU διοικείται από την κεντρική κυβέρνηση της Ινδίας και με συνολικό ενεργό αριθμό εγγεγραμμένων φοιτητών που ξεπερνά τα 4 εκατομμύρια, είναι το πρώτο σε μέγεθος πανεπιστήμιο στον κόσμο[2][3].
Το IGNOU ιδρύθηκε για να εξυπηρετήσει τον ινδικό πληθυσμό μέσω της εξ αποστάσεως και της ανοικτής εκπαίδευσης, παρέχοντας ποιοτικές ευκαιρίες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Στόχος του είναι επίσης να ενθαρρύνει, να συντονίζει και να θέτει πρότυπα για την εξ αποστάσεως και ανοικτή εκπαίδευση στην Ινδία και να ενισχύει το ανθρώπινο δυναμικό της Ινδίας μέσω της εκπαίδευσης.[4][5] Εκτός από τη διδασκαλία και την έρευνα, η επέκταση και η κατάρτιση αποτελούν τον κύριο πυλώνα των ακαδημαϊκών δραστηριοτήτων του. Λειτουργεί επίσης ως εθνικό κέντρο πόρων και χρησιμεύει για την προώθηση και τη διατήρηση των προτύπων της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στην Ινδία.[5] Το IGNOU φιλοξενεί τις γραμματείες του SAARC Κοινοπραξία για την ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση (SACODiL) και του Global Mega Universities Network (GMUNET), το οποίο αρχικά υποστηρίχθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Το IGNOU ξεκίνησε μια διαδικασία αποκέντρωσης[6] με τη δημιουργία πέντε ζωνών: βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά και βορειοανατολικά. Η πρώτη από τις περιφερειακές έδρες, που εξυπηρετεί τέσσερις νότιες πολιτείες, το Ποντιτσέρι, τις νήσους Ανταμάν και Νικομπάρ και το Λακσαντγουέπ, δημιουργείται στα περίχωρα του Θιρουβανανθαπουράμ στην Κεράλα. Το Υπουργείο Παιδείας έχει αναθέσει στο IGNOU την ευθύνη για την ανάπτυξη ενός σχεδίου πολιτικής για την ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τα διαδικτυακά μαθήματα.[7] Το IGNOU συνεργάζεται επίσης με άλλους οργανισμούς για την έναρξη μαθημάτων. Το IGNOU προσφέρει ένα μάθημα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης BBA[8] στο λιανικό εμπόριο σε συνεργασία με την Ένωση Λιανοπωλητών της Ινδίας (RAI)[9].
Προσφάτως, το πανεπιστήμιο εφάρμοσε τη μέθοδο CBCS στα διάφορα πτυχιακά προγράμματα σπουδών, συμπεριλαμβανομένων των BA, BAVTM, BCOM, BSC και άλλων. Σύμφωνα με το νέο σύστημα CBCS, οι εξετάσεις θα διεξάγονται μέσω του συστήματος εξαμήνου που προηγουμένως διεξαγόταν με ετήσιο τρόπο.
Ιστορία
Ο Ντιπάνσου Σάρμα, το Υπουργείο Παιδείας και Κοινωνικής Πρόνοιας διοργάνωσε σεμινάριο με θέμα «Ανοικτό Πανεπιστήμιο» σε συνεργασία με το Υπουργείο Ενημέρωσης και Ραδιοτηλεόρασης, το UGC και την Ινδική Εθνική Επιτροπή για τη Συνεργασία με την ΟΥΝΕΣΚΟ. Μετά τη σύσταση του σεμιναρίου, ένα ανοικτό πανεπιστήμιο στην Ινδία ιδρύθηκε σε πειραματική βάση. Με αφετηρία το 1974, η κυβέρνηση της Ινδίας διόρισε μια οκταμελή ομάδα εργασίας για το ανοικτό πανεπιστήμιο, με τον ηγετικό ρόλο να ανατίθεται στον G. Παρτασάραθι, τον τότε αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Τζαβαχαρλάλ Νεχρού.
Η ομάδα εργασίας πρότεινε την ίδρυση ενός ανοικτού πανεπιστημίου με νόμο του κοινοβουλίου το συντομότερο δυνατό. Συνέστησαν ότι το πανεπιστήμιο θα πρέπει να έχει δικαιοδοσία σε ολόκληρη τη χώρα, έτσι ώστε, μόλις αναπτυχθεί πλήρως, κάθε φοιτητής ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη γωνία της χώρας να έχει πρόσβαση στη διδασκαλία και τα πτυχία του (Έκθεση της ομάδας εργασίας, 1974).
Η ομάδα εργασίας πρότεινε διάφορα μέτρα που θα έπρεπε να ακολουθηθούν στις διαδικασίες διδασκαλίας και διαχείρισης του ανοικτού πανεπιστημίου, τα οποία περιλάμβαναν: διαδικασία εισαγωγής, χαλάρωση ηλικίας, προετοιμασία αναγνωστικού υλικού, δημιουργία ομάδας επιστημόνων του πυρήνα σε διάφορους τομείς, δημιουργία κέντρων σπουδών, το όχημα των προγραμμάτων σπουδών, ζωντανή επαφή με τους καθηγητές κ.ο.κ. Με βάση τις συστάσεις της ομάδας εργασίας, η κυβέρνηση της Ένωσης ετοίμασε σχέδιο νόμου για την ίδρυση Εθνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, αλλά για ορισμένους λόγους η πρόοδος καθυστέρησε.
Αντιπρόεδροι
Γ. Ραμ Ρέντι, 1985-1990
Β. Σ. Κουλανταϊσβάμι, 1990-1995
Ραμ Γ. Τακουάλε, 1995-1998
Α. Καν, 1998-2001
Χ. Π. Ντίκσιτ, 2001-2006
Β. Ν. Ρατζασεκχάραν Πιλάι, 2006-2011
Μ. Άσλαμ, 2011-12
Γκοπινάθ Πραντάν, 2012-2013
Μ. Ασλάμ, 2013-2017
Νάγκεσβαρ Ράο-2018-σήμερα
Το 1985, η κυβέρνηση της Ένωσης προέβη σε πολιτική δήλωση για τη δημιουργία ενός εθνικού ανοικτού πανεπιστημίου. Το Υπουργείο Παιδείας συνέστησε επιτροπή για να εκπονήσει το σχέδιο δράσης για το Εθνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Με βάση την έκθεση της επιτροπής, η κυβέρνηση της Ένωσης εισήγαγε νομοσχέδιο στο Κοινοβούλιο. Τον Αύγουστο του 1985, και τα δύο σώματα του Κοινοβουλίου ψήφισαν το νομοσχέδιο. Στη συνέχεια, το Εθνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ίντιρα Γκάντι δημιουργήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 1985 και πήρε το όνομά του από την αείμνηστη πρωθυπουργό.
Το 1989, πραγματοποιήθηκε η πρώτη Σύναξη και περισσότεροι από 1.000 φοιτητές αποφοίτησαν και πήραν τα πτυχία τους. Τα μαθήματα ήχου-βίντεο του IGNOU ήταν τα πρώτα που μεταδόθηκαν από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση το 1990 και τα πτυχία που απονεμήθηκαν από το IGNOU έλαβαν πλήρη αναγνώριση από την Επιτροπή Πανεπιστημιακών Χορηγιών το 1992 ως ισοδύναμα με εκείνα άλλων πανεπιστημίων της χώρας[10].
Το 1999, το IGNOU εγκαινίασε την πρώτη εικονική πανεπιστημιούπολη στην Ινδία,[11] ξεκινώντας με την παροχή μαθημάτων Πληροφορικής και Επιστημών της Πληροφορίας μέσω του Διαδικτύου.
Το IGNOU διαθέτει 21 Σχολές και ένα δίκτυο 56[14] περιφερειακών κέντρων, 1843 κέντρων σπουδών και 21 υπερπόντιων κέντρων (σε 15 χώρες). Περίπου το 20% του συνόλου των φοιτητών που εγγράφονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ινδία είναι εγγεγραμμένοι στο IGNOU[15]. Το IGNOU προσφέρει 226 ακαδημαϊκά προγράμματα που περιλαμβάνουν μαθήματα σε επίπεδο πιστοποιητικών, διπλωμάτων και πτυχίων.
Πιστοποίηση & αναγνώριση
Το Εθνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ίντιρα Γκάντι είναι εξουσιοδοτημένο να απονέμει πτυχία βάσει της ρήτρας 5(1)(iii) του νόμου IGNOU του 1985. Το IGNOU αναγνωρίζεται επίσης ως κεντρικό πανεπιστήμιο από την Επιτροπή Πανεπιστημιακών Χορηγιών της Ινδίας (UGC)[16]. Η Ένωση Ινδικών Πανεπιστημίων (AIU) αναγνωρίζει τα πτυχία που απονέμει το IGNOU ως ισότιμα με τα πτυχία που απονέμουν τα μέλη της[17][18] και το Συμβούλιο Τεχνικής Εκπαίδευσης Όλης της Ινδίας (AICTE) αναγνωρίζει το πρόγραμμα Μάστερ Εφαρμογών Πληροφορικής και Μάστερ Διοίκησης Επιχειρήσεων του IGNOU[19].
Το 1993, το IGNOU ορίστηκε από την Κοινοπολιτεία της Μάθησης (COL) ως το πρώτο Κέντρο Αριστείας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, εξουσιοδοτημένο «να συμμετέχει ενεργά στις συνεργατικές προσπάθειες της Κοινοπολιτείας για τον εντοπισμό, την καλλιέργεια και την ενίσχυση των ιδρυμάτων ανοικτής μάθησης σε όλη την Κοινοπολιτεία, ιδίως στον Τρίτο Κόσμο...»[20].
Το IGNOU λειτουργεί επίσης ως διαπιστευτής για τα συστήματα ανοικτών πανεπιστημίων και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στην Ινδία μέσω του Συμβουλίου Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (DEC). Η σχετική εξουσιοδότηση παρέχεται βάσει της ρήτρας 16 και του καταστατικού 28 του νόμου IGNOU Act 1985[21].
Το IGNOU είναι διαπιστευμένο από το Εθνικό Συμβούλιο Αξιολόγησης και Διαπίστευσης (NAAC) με τον υψηλότερο βαθμό Α++[22].
↑ANI (16 Φεβρουαρίου 2023). «Kashmiri language introduced by IGNOU at under graduate level». ThePrint (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. In addition to these disciplines, the School has an elective basket of Modern Indian Languages on offer to undergraduates: Malayalam, Marathi, Odiya, Punjabi, Tamil, Telugu, Assamese, Bengali, Bhojpuri, Gujarati, Kannada, Kashmiri, Manipuri and, Nepali.