Η Δέκατη δυναστεία Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου συνδυάζεται συχνά με την 7η, 8η, 9η, και αρχές της 11ης Δυναστείας ως η Πρώτη μεταβατική περίοδος.[1]
Ηγεμόνες
Η Ένατη Δυναστεία ιδρύθηκε στην Ηρακλεόπολη, και η Δέκατη Δυναστεία συνέχισε εκεί. Αυτή την περίοδο η Αίγυπτος δεν είναι ενοποιημένη, και υπάρχει αλληλοεπικάλυψη με αυτήν και άλλες τοπικές δυναστείες. Ο Κανόνας του Τορίνο καταγράφει 18 βασιλείς για αυτή τη δυναστεία, αλλά τα ονόματά τους είναι κατεστραμμένα, μη αναγνώσιμα ή χαμένα.[2]
Ο παρακάτω είναι ένας κατάλογος των ηγεμόνων της Δέκατης Δυναστείας βασισμένος στον Κανόνα του Τορίνο, ένας από τους πιθανούς, καθώς οι αιγυπτιολόγοι έχουν διαφορετικές απόψεις ο καθένας για τη σειρά διαδοχής μεταξύ των δύο δυναστειών. Από τους παρακάτω, μόνο ο Ουακαρέ Χετί και ο Μερικαρέ μαρτυρούνται αναμφισβήτητα από τα αρχαιολογικά ευρήματα:
Δέκατη Δυναστεία (σύμφωνα με τον William C. Hayes) (περ. 2130 - 2040 π.Χ.)[3]
| Όνομα
|
Σχόλια
|
| Μεριχαθώρ;
|
Αμφίβολη ύπαρξη, γνωστός από γκράφιτι στο Χατνούμπ
|
| Νεφερκαρέ
|
Ίσως είναι ο Κανεφερέ που αναφέρεται στον τάφο του νομάρχη Ανχιτιφί
|
| Ουακαρέ Χετί
|
Ίσως ο συγγραφέας των Οδηγιών για τον Βασιλιά Μερικαρέ
|
| Μερικαρέ
|
Κύριος αντίπαλος του θηβαϊκού φαραώ Μεντουχοτέπ Β΄
|
| [χαμένο όνομα]
|
Διάδοχος για λίγο του Μερικαρέ
|
Παραπομπές
- ↑ Shaw, Ian, επιμ. (2000). The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford University Press. σελ. 480. ISBN 0-19-815034-2.
- ↑ Sir Άλαν Γκάρντινερ, Egypt of the Pharaohs, Oxford University Press, 1961, pp. 112-13.
- ↑ William C. Hayes, in The Cambridge Ancient History, vol 1, part 2, 1971 (2008), Cambridge University Press, (ISBN 0-521-077915), p. 996.
