O Γεώργιος Α', γεωργιανά: გიორგი I Giorgi I, (απεβ. το 1392), από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας, ήταν βασιλιάς του Ιερέτι (δηλ. της δυτικής Γεωργίας) από το 1389 έως το 1392.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην οικογένεια του Βαγράτ Α΄ του δούκα (και πρώην βασιλιά) του Ιμερέτι, και της συζύγου του από την οικογένεια Τζακέλι του Σάμτσχε. Διαδέχθηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του Αλέξανδρο Α΄μετά το τέλος εκείνου και έγινε βασιλιάς της Ιμερέτης. Ο Αλέξανδρος Α΄ είχε αυτοανακηρυχτεί βασιλιάς, αφού είχε αυτονομηθεί από τον βασιλιά Βαγκράτ Ε΄ της Γεωργίας, επωφελούμενος την εισβολή του Τιμούρ Λενκ στη χώρα. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Γεώργιος Α¨ είχε αρχικά μεγαλύτερη επιτυχία στην εδραίωση της εξουσίας του στο Ιμερέτι: περισσότερα φρούρια κατασχέθηκαν από τους πιστούς του Βαγράτ και ο προστατευόμενοός του, ο Άρσεν, εγκαταστάθηκε ως Καθολικός της Γεωργιανής Εκκλησίας το 1390. Το 1392 οδήγησε τον στρατό του για να υποτάξει τον Βάμεκ Α΄ Νταντιάνι, δούκα της Mινγκρέλια, αλλά υπέστη συντριπτική ήττα και σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης. Μετά από πρόσκληση του Βάμεκ, ο γιος τού Μπαγκράτ Ε', ο Γεώργιος Ζ΄, κατέλαβε το Ιμερέτι, ενώνοντάς το ξανά με το βασίλειο της Γεωργίας. Ο αδερφός του Γεωργίου, Κωνσταντίνος, και ο ανιψιός του, Δημήτριος, γιος του Αλεξάνδρου Α΄ του Ιμερέτι, κατέφυγαν στον Βόρειο Καύκασο, στα εδάφη των Βαλκάρων (Basiani στις Γεωργιανές πηγές). [1] [2]
Bιβλιογραφικές αναφορές
