Τον Νοέμβριο του 1386 ο Βαγράτ Ε΄ ηττήθηκε και αιχμαλωτίστηκε από τον Μογγόλο πολέμαρχο Τιμούρ Λενγκ (Ταμερλάνο). Ο πρίγκιπας Γεώργιος οργάνωσε μία επιτυχημένη αντίσταση στην επόμενη εισβολή και απελευθέρωσε τον πατέρα του. Το 1393 ο Βαγράτ Ε΄ απεβίωσε και ο Γεώργιος Ζ΄ ανέλαβε πλήρως τις βασιλικές εξουσίες. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του πολεμώντας τον Τιμούρ, ο οποίος οδήγησε άλλες επτά επιχειρήσεις ενάντια στο επίμονο Γεωργιανό βασίλειο από το 1387 έως το 1403, αφήνοντας τη χώρα σε ερείπια. Τελικά το 1403 ο Γεώργιος Ζ΄ έπρεπε να συνάψει ειρήνη με τον άγριο εχθρό, αναγνωρίζοντας τον Τιμούρ ως επικυρίαρχο και πληρώνοντάς του φόρο υποτέλειας, αλλά διατηρώντας το δικαίωμα ο βασιλιάς να στέφεται ως Χριστιανός μονάρχης. Σκοτώθηκε σε μάχη κατά των Τουρκμενίων νομάδων, προφανώς της φυλής Μαύρων Προβάτων (Kara Koyunlu).
Ο Γεώργιος Ζ΄ μπορεί να απεβίωσε άτεκνος, καθώς ο αδελφός του Κωνσταντίνος Α΄ έγινε ο επόμενος βασιλιάς.