Ο Κωνσταντίνος Β΄, γεωργιανά: კონსტანტინე II Κωνσταντίνος Β΄, (απεβ. το 1401) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας, ήταν βασιλιάς του Ιμερέτι (δηλ. της δυτικής Γεωργίας) από το 1396 μέχρι το τέλος του το 1401.
Βιογραφία
Γεννήθηκε κάποια στιγμή μετά το 1358 στην οικογένεια του Βαγράτ Α΄, τότε δούκα (και πρώην βασιλιά) του Ιμερέτι, και της συζύγου του, μίας Τζακέλι ευγενούς του Σάμτσχε. Ήταν νεότερος αδελφός δύο διαδοχικών βασιλέων του Ιμερέτι, του Αλέξανδρου Α΄ και του Γεωργίου Α΄, οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί από το βασίλειο της Γεωργίας κατά τις εισβολές του Τιμούρ σε αυτή τη χώρα. Μετά το τέλος του Γεωργίου Α΄ στη μάχη με τον Βάμεκ Α΄ Νταντιάνι δούκα της Μινγκρελίας το 1392, ο Κωνσταντίνος και ο ανιψιός του Δημήτριος, γιος του Αλεξάνδρου Α΄ του Ιμερέτι κατέφυγαν στα βουνά του Βορείου Καυκάσου, ενώ το Ιμερέτι ενσωματώθηκε από τον Γεώργιο Ζ΄ της Γεωργίας στη Γεωργία.[1]
Το 1396 ο Κωνσταντίνος Β΄ εκμεταλλεύτηκε τον συνεχή πόλεμο του Γεωργίου Ζ΄ με τον Τιμούρ Λενκ, στον οποίο πόλεμο σκοτώθηκε μεγάλος αριθμός Ιμερετίων , και το τέλος του Βάμεκ Α΄ Νταντιάνι και επέστρεψε στο Ιμερέτι. Κατέκτησε μία σειρά από φρούρια στη χώρα και αυτοανακηρύχτηκε βασιλιάς. Στη συνέχεια, προσπάθησε να κερδίσει τους δούκες της Μινγκρέλια και της Γκούρια και τους Σβανς, αλλά σκοτώθηκε το 1401. Καθώς ο Κωνσταντίνος Β΄ ήταν άτεκνος, το στέμμα του Ιμερέτι επρόκειτο να παραδοθεί στον νεαρό και αδύναμο ανιψιό του Δημήτριο, αλλά το Ιμερέτι επανανακτήθηκε από τον Γεώργιο Ζ΄ της Γεωργίας.[1][2]
Βιβλιογραφικές αναφορές
Προκάτοχος
προσάρτηση στη Γεωργία
|
βασιλιάς του Ιμερέτι
1396-1401
|
Διάδοχος
προσάρτηση στη Γεωργία
|
