Η Αθλητική Ένωση Λάρισας[1] (Α.Ε.Λ.) είναι ελληνικό σωματείο ποδοσφαίρου το οποίο εδρεύει στη Λάρισα. Ιδρύθηκε στις 17 Μαΐου 1964. Τα επίσημα χρώματα της είναι το βυσσινί και το λευκό και το έμβλημά της είναι ένα αγέρωχο άλογο σηκωμένο στα πίσω πόδια του. Το προσωνύμιο της είναι η «Βασίλισσα του Κάμπου».
Αποτελεί την μοναδική ελληνική επαρχιακή ομάδα που έχει καταφέρει να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας και αυτό πραγματοποιήθηκε κατά την λεγόμενη χρυσή δεκαετία της, την περίοδο 1987–1988, ενώ επίσης έχει κατακτήσει δύο Κύπελλα Ελλάδας (1984–1985, 2006–2007). Η Α.Ε.Λ. έχει συμμετάσχει επίσης σε ευρωπαϊκούς αγώνες, όπως το Κύπελλο UEFA (σημερινό UEFA Europa League) το 2007. Η ομάδα έχει συνεχίσει να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται, δίνοντας σημαντικές συμβολές στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χώρο.
Αγωνιστική έδρα όλων των επίσημων αγώνων των τελευταίων ετών της ομάδας αποτελεί η AEL FC Arena, το οποίο έχει χωρητικότητα 16.118 θέσεων. Η ομάδα έχει πολλούς φανατικούς οπαδούς και έχει δημιουργήσει μία έντονη ανταγωνιστική σχέση με άλλες μεγάλες ομάδες της Ελλάδας, όπως ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός.
Συνολικά, η Α.Ε. Λάρισας έχει αποδειχθεί μία από τις πιο σημαντικές και αναγνωρίσιμες ομάδες ποδοσφαίρου στην Ελλάδα και στον ευρύτερο παγκόσμιο χώρο του αθλήματος.
Ιστορία
Η ίδρυση και τα πρώτα χρόνια
Πρώτη σύνθεση της ΑΕΛ το 1964Λίγο πριν την αναχώρηση για τη Ρόδο (1965)Στάδιο Αλκαζάρ
Μετά από πολλές συσκέψεις και συζητήσεις πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας η τελική συνέλευση των ποδοσφαιρικών σωματείων του νομού που εκτός των άλλων αποφάσισε και τη συγχώνευση των: Άρη, Ηρακλή, Λαρισαϊκού και Τοξότη. Τα πρώτα χρώματα της ομάδας ήταν το άσπρο και το μαύρο, αλλά μετά από νέα συνέλευση αποφασίστηκε το πορφυρό χρώμα (βυσσινί) που χαρακτήριζε τα ρούχα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και όπου ισχύει μέχρι σήμερα. Ως έμβλημα αποφασίστηκε να είναι το άλογο το οποίο είχε βρεθεί απεικονισμένο σε αρχαίο νόμισμα. Ως έδρα ορίστηκε το Στάδιο Αλκαζάρ.
Η ΑΕΛ δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος Β' Εθνικής 1972–73 εξασφάλισε την άνοδο της με επικράτηση 2–0 επί της Νίκης στον Στάδιο Αλκαζάρ. Στην τελευταία αγωνιστική νίκησε με 3–0 την Καλλιθέα και πανηγύρισε την πρώτη της άνοδο στην Α’ Εθνική.
Η επιστροφή των βυσσινί στην Α΄ Εθνική. Η απαρχή της χρυσής εποχής που θα ακολουθήσειΟι αδικοχαμένοι Δημήτρης Κουκουλίτσιος και Δημήτρης Μουσιάρης. Απώλεια για την ΑΕΛ και το ελληνικό ποδόσφαιρο
Τον Ιούνιο του 1975, η ΑΕΛ μετά από απογοητευτική πορεία στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία. Τρία χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 1978, η εκτός έδρας νίκη της ΑΕΛ επί του Μακεδονικού στην Ευκαρπία με 4–1, την επανέφερε στην Α’ Εθνική.
Το καλοκαίρι του 1977 νέος πρόεδρος ανέλαβε ο Σταύρος Τουρλακόπουλος (ο τελευταίος πριν τη δημιουργία της ΠΑΕ και μετέπειτα για χρόνια του Τοξότη Λάρισας) και προσέλαβε προπονητή τον Παύλο Γρηγοριάδη με έμφαση στην προώθηση νέων ταλέντων από τη Λάρισα και τη Θεσσαλία, όπως Γιάννης Βαλαώρας, Γιώργος Πλίτσης, Δημήτρης Μουσιάρης, Νίκος Πατσιαβούρας, Καναράς, Μανδραβέλης, Μουφίκος, Λίταινας.[4]
Ιστορικά γεγονότα
08/05/1966: Οι περίπου 2.000 οπαδοί της ΑΕΛ που ακολούθησαν την ομάδα για τον αγώνα με τον Βύζαντα Μεγάρων έγιναν μάρτυρες επιθέσεων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του αγώνα.
Η ομάδα με 10 παίκτες (λόγω αποβολής του Κυριακίδη) από το πρώτο δεκάλεπτο, χωρίς την παρουσία του Δημήτρη Ζάμπα που τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο πριν την έναρξη του αγώνα και με 3 από τους 10 εναπομείναντες παίκτες, λόγω τραυματισμού, να έχουν τυπική παρουσία, ηττήθηκε με 6–0. Την επόμενη μέρα του αγώνα κυκλοφόρησε από φιλάθλους της ομάδας η "Μαύρη Βίβλος" στο τότε ζαχαροπλαστείο "Ελληνικόν" (απέναντι από το σημερινό Δημαρχείο), όπου οι οπαδοί της ΑΕΛ υπέγραψαν καταδικάζοντας τα έκτροπα των Μεγάρων.
25/06/1972: Η ΑΕΛ ήταν μια νίκη μακριά από την πολυπόθητη άνοδο στην Α’ Εθνική. Αντίπαλος στον αγώνα αλλά και στην υπόθεση της ανόδου ήταν ο Πανσερραϊκός. Οι 4.000 περίπου οπαδοί της ΑΕΛ προσπαθώντας να προστατευθούν εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο. Τα γεγονότα συνεχίστηκαν την επόμενη μέρα στη Λάρισα όπου έγινε παλλαϊκό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας που ήταν από τα πρώτα χρονικά και πανελλαδικά στην περίοδο της επταετίας, με τους οπαδούς της ΑΕΛ να "επαναστατούν" και κατά της δικτατορίας, κατεβάζοντας τη σημαία που υπήρχε στην κεντρική πλατεία, σπάζοντας τις ταμπέλες της ΓΓΑ στο γήπεδο Αλκαζάρ και καταστρέφοντας το γνωστό μαγαζί "Σερραϊκόν", αναγκάζοντας τον τότε Διοικητή Ασφάλειας Λάρισας να καλέσει το διοικητικό συμβούλιο της ΑΕΛ σε αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου για να λογοδοτήσει για τα γεγονότα, προειδοποιώντας μάλιστα για σύγκρουση. Η ΑΕΛ κατέθεσε ένσταση στη διοργανώτρια αρχή (ΕΠΟ) για αντικανονική συμμετοχή ενός παίκτη του Πανσερραϊκού που έγινε δεκτή κερδίζοντας αρχικά τον αγώνα "στα χαρτιά", όμως ο σερραϊκός σύλλογος άσκησε έφεση και τελικά ο αγώνας κατοχυρώθηκε σε αυτόν.
30/07/1979: Η εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ξεκινά και η ΑΕΛ προχωρά στη σύσταση της ΠΑΕ.
Στην τρίτη συμμετοχή της ομάδας σε τελικό κυπέλλου (1984–85), η ΑΕΛ νίκησε στο ΟΑΚΑ, μπροστά σε 15.000 και πλέον φίλους της, τον τότε πρωταθλητή ΠΑΟΚ με 4–1 και κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της.
Τον Μάρτιο του 1988, ανακοινώθηκε η απόφαση του αθλητικού δικαστή με την οποία αφαιρέθηκαν 4 βαθμοί από την πρωτοπόρο στο πρωτάθλημα Α.Ε.Λ. λόγω του ότι ο ποδοσφαιριστής της Γκεόργκι Τσίγκοφ βρέθηκε θετικός στην ουσία κωδεΐνη σε έλεγχο που έγινε μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό στις 27/12/1987. Οπαδοί της ομάδας απέκλεισαν την εθνική οδό και τις γραμμές των τραίνων με αποτέλεσμα να κοπεί η Ελλάδα στη μέση. Κάτω από την πίεση των γεγονότων, στις 21/03/1988 τροποποιήθηκε το άρθρο 32 του ΚΑΠ και εναρμονίστηκε με την ισχύουσα από τότε νομοθεσία όλων των χωρών–μελών της UEFA, όπου η ομάδα δεν φέρει ευθύνη και δεν τιμωρείται σε περίπτωση ντοπαρισμένου παίκτη της. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα από τη μια να παραμείνει η τιμωρία στον ποδοσφαιριστή και από την άλλη οι βαθμοί να επιστραφούν στην ομάδα.
Η Α.Ε.Λ. υπό την τεχνική ηγεσία του Γιάτσεκ Γκμοχ κατέκτησε και μαθηματικά το πρώτο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής στην ιστορία της, τον Μάιο του 1988, κερδίζοντας στο Αλκαζάρ με 1–0 τον Ηρακλή με γκολ του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα στο 88’ του αγώνα. Έγινε έτσι η πρώτη, και μοναδική μέχρι σήμερα, ομάδα από την επαρχία (εκτός Αθήνας, Θεσσαλονίκης) η οποία έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας.
Ιστορικά γεγονότα
14/09/1983: Το Στάδιο Αλκαζάρ φόρεσε τα γιορτινά του για να υποδεχτεί τον πρώτο εντός έδρας αγώνα της ΑΕΛ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ η ΑΕΛ υποδέχθηκε την ουγγρική Χόνβεντ Βουδαπέστης την οποία νίκησε με 2–0. Στον επαναληπτικό οι Ούγγροι με 3–0 μετά και από παράταση πήραν την πρόκριση για τον επόμενο γύρο
07/11/1984: Στη Γενεύη 2.000 οπαδοί της ΑΕΛ πανηγύρισαν μια ιστορική εκτός έδρας νίκη επί της Σερβέτ με 1–0 (νίκη με 2–1 και στον πρώτο αγώνα στο Αλκαζάρ), που οδήγησε την ομάδα στους κορυφαίους «8» του κυπέλλου Κυπελλούχων με αντίπαλο τη Ντιναμό Μόσχας. Η πορεία που ξεκίνησε αποκλείοντας την ουγγρική Σιόφοκ (1-1 στην Ουγγαρία και 2–0 στο Αλκαζάρ) σταμάτησε τελικά στην Τιφλίδα, όπου η ΑΕΛ ηττήθηκε με 1–0 (ο πρώτος αγώνας 0–0 στο Αλκαζάρ).
18/09/1985: Αντιμετώπισε στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης του Κυπέλλου Κυπελλόυχων, την κυπελλούχο Ιταλίας Σαμπντόρια (των πρωταθλητών κόσμου Μπορντόν, Βιέρκοβουντ, των Άγγλων άσσων Σούνες και Φράνσις και των νεαρών τότε Μαντσίνι και Βιάλι). Στον πρώτο αγώνα στο Αλκαζάρ το αποτέλεσμα ήταν 1–1, ενώ στον επαναληπτικό στη Γένοβα στις 02/10/1985 η ΑΕΛ με ένα γκολ προς το τέλος του αγώνα, ηττήθηκε με 1–0 και αποκλείστηκε.
26/10/1986: Πριν την έναρξη του αγώνα ΑΕΛ – ΠΑΟΚ σκοτώθηκε στη θύρα 10 του Αλκαζάρ ο Χαράλαμπος Μπλιώνας, θανάσιμα χτυπημένος από κροτίδα που εκτοξεύτηκε από την κερκίδα των φιλοξενούμενων, όντας ο πρώτος νεκρός από φωτοβολίδα στα ελληνικά γήπεδα.
07/09/1988: Η ΑΕΛ συμμετέχει για πρώτη φορά στη ιστορία της στην κορυφαία διασυλλογική Ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική διοργάνωση, το Κύπελλο Πρωταθλητριών (μετέπειτα Champions League). Η ΑΕΛ ξεκίνησε εντός έδρας τις υποχρεώσεις της και αντιμετώπισε την Ελβετική Xamax Neuchatel. Η ομάδα του κάμπου άνοιξε το σκορ στο 5 με γκολ του Γιώργου Αγορογιαννη, οι Ελβετοί ισοφάρισαν στο 59 και ο Μητσιμπόνας στο 90 έγραψε το τελικό 2–1 για την Α.Ε.Λ. Στον επαναληπτικό που έγινε στην Ελβετία στις 5/10/1988, ο Βασίλης Καραπιάλης άνοιξε το σκορ στο 57 για την Α.Ε.Λ., οι Ελβετοί με εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο 62 ισοφάρισαν τον αγώνα ενώ στο 70 πέτυχαν το 2–1. Ακολούθησε ημίωρη παράταση και στη συνέχεια χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτυ όπου οι Ελβετοί επικράτησαν με 3–0 και πήραν την πρόκριση για τον επόμενο γύρο του θεσμού.[5]
Η κρίση στη δεκαετία του 1990 και η επιστροφή
Η αρνητική πορεία της ΑΕΛ ξεκινά το 1996 και καταλήγει στον υποβιβασμό στη Γ' εθνική το 2001. Χαρακτηριστικά τα πανό διαμαρτυρίας των οπαδών
Ο κύκλος των μεγάλων επιτυχιών έκλεισε για την Α.Ε.Λ. το 1996. Μπορεί να νίκησε στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ με 3–2 αλλά υποβιβάστηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της στη Β’ Εθνική.
Τον Απρίλιο του 2001 ηττήθηκε εντός έδρας από την Καλλιθέα με 1–0 και μια ακόμη πολύ άσχημη χρονιά έκλεισε με τον υποβιβασμό της ομάδας στη Γ’ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Το 2002 η ΠΑΕ Α.Ε.Λ. εκμεταλλεύτηκε βραχύβια ευεργετική σχετική διάταξη [6] περί "ειδικής εκκαθάρισης" αθλητικής ανώνυμης εταιρείας [7]
Τον Φεβρουάριο του 2004, μετά το τέλος του καθεστώτος ειδικής εκκαθάρισης, συστάθηκε η ΠΑΕ Α.Ε.Λ. 1964[8] με μεγαλομέτοχο τον ως τότε χορηγό της υπό εκκαθάριση ΠΑΕ Νίκο Σωτηρούλη. Την περίοδο 2003–04 η Α.Ε.Λ. κέρδισε την άνοδο στη Β’ Εθνική. Η Α.Ε.Λ. την τελευταία αγωνιστική νίκησε εντός έδρας με 5–1 τον Ποντιακό Νέας Σάντας, κατακτώντας έτσι τη δεύτερη προνομιούχο θέση στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής. Τον Μάιο του 2005, η ισοπαλία στην Καστοριά με 1–1 ουσιαστικά οδήγησε στην άνοδο στην Α’ Εθνική. Στην τελευταία αγωνιστική απέναντι στην Προοδευτική, η Α.Ε.Λ. νίκησε με 3–1 και προβιβάστηκε και τυπικά.
Το διάστημα μεταξύ 2004–2008 στην τεχνική ηγεσία της βρέθηκε ο Γιώργος Δώνης υπό την καθοδήγηση του οποίου σημείωσε τις σημαντικότερες επιτυχίες της συγκεκριμένης περιόδου, όπως η άνοδος στην Α' Εθνική (2005), η συμμετοχή την επόμενη χρονιά (2006) στο κύπελλο Ιντερτότο, καθώς και η πρόκριση στους ομίλους του κυπέλλου UEFA (2007–08).
Κατάκτηση Κυπέλλου Ελλάδας 2007
Κορυφαία όλων όμως υπήρξε η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας την περίοδο 2006–07. Στην τέταρτη συμμετοχή της σε τελικό κυπέλλου η ΑΕΛ αντιμετώπισε στο Πανθεσσαλικό Στάδιο τον Παναθηναϊκό, κερδίζοντας με 2–1 μπροστά σε 13.000 και πλέον φίλους της και μετά από 22 χρόνια κατέκτησε το τρόπαιο για δεύτερη φορά στην ιστορία της, μετά την επιτυχία του 1985. Η χρονιά που ξεκίνησε από το ίδιο στάδιο τον Ιούλιο του 2006 αντιμετωπίζοντας την τουρκική Καϊσερίσπορ για το κύπελλο Ιντερτότο (0–0 στον πρώτο αγώνα και ήττα 2–0 στον επαναληπτικό) ολοκληρώθηκε στην Καλαμαριά μπροστά σε 4.000 Λαρισαίους εκδρομείς όπου η Α.Ε.Λ. με τη νίκη της με 2–1 επί του τοπικού Απόλλωνα παρέμεινε στην Α’ Εθνική.
Ιστορικά γεγονότα
13/09/1997: Ο Γιώργος Μητσιμπόνας σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα λίγο πριν την Γιάννουλη, καθ' οδόν προς τον Τύρναβο.
21/03/1999: Λόγω οικονομικών εκκρεμοτήτων η ομάδα στερήθηκε του δικαιώματος να αγωνιστεί στον εκτός έδρας αγώνα με τον Παναιτωλικό και ηττήθηκε άνευ αγώνα.
06/03/2002: Η ΑΕΛ, παρουσία 120 περίπου οπαδών της, ηττήθηκε στην Κρύα Βρύση από τον τοπικό Απόλλωνα με 2–0. Αυτή η ήττα και κυρίως η εμφάνιση οδήγησαν τους οπαδούς της ομάδας στη διακοπή της προπόνησης ζητώντας εξηγήσεις, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του τότε προπονητή Βαγγέλη Βουρούκου.
30/07/2002: Με την υπ’ αριθμόν 583/02 απόφαση του Εφετείου Λάρισας η ΠΑΕ ΑΕΛ τέθηκε σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης. Ο στόχος που είχε βάλει ο τότε χορηγός και μετέπειτα μεγαλομέτοχος της ομάδας Νίκος Σωτηρούλης, με κύριο εκφραστή της προσπάθειας αυτής τον αείμνηστο Γιώργο Κατσογιάννη στέφθηκε με επιτυχία.
28/05/2003: Η Α.Ε.Λ. σε έναν κρίσιμο αγώνα, απέσπασε ισοπαλία 3–3 στα Χανιά από την τοπική ομάδα και με τη νίκη της 1–0 παρουσία 10.000 οπαδών της την επόμενη αγωνιστική (01/06/2003) επί της Νίκης Βόλου στο Αλκαζάρ σώθηκε από τον υποβιβασμό της στη Δ’ Εθνική. Μια χρονιά που ξεκίνησε με τεράστια προβλήματα τα οποία αυξήθηκαν καθώς στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος τιμωρήθηκε με αφαίρεση 3 βαθμών και κατοχύρωση του αγώνα με 2–0 υπέρ των Λύκων διότι θεωρήθηκε υπαίτια για τη διακοπή του συγκεκριμένου αγώνα στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης (ο επόπτης Κλημαντάκης τραυματίστηκε από αντικείμενο που προήλθε από τους οπαδούς της ομάδας στο 81’ και ενώ το σκορ ήταν 1–1), ολοκληρώθηκε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
04/10/2007: Η Α.Ε.Λ. μπορεί να ηττήθηκε με 2–1 αλλά σφράγισε στο Ίγουντ Παρκ του Μπλάκμπερν τη σπουδαία πρόκριση στους ομίλους του κυπέλλου UEFA μπροστά σε περίπου 2.000 οπαδούς της, καθώς στον πρώτο αγώνα στο Πανθεσσαλικό Στάδιο είχε επικρατήσει με 2–0. Στη συνέχεια αντιμετώπισε για τη φάση των ομίλων της διοργάνωσης τις Έβερτον (εκτός), Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (εντός), Άλκμααρ (εκτός) και Νυρεμβέργη (εντός). Ειδικότερα οι εμφανίσεις απέναντι στην Έβερτον, στη μετέπειτα νικήτρια της διοργάνωσης Ζενίτ και στην Άλκμααρ εντυπωσίασαν, άσχετα αν δεν κατακτήθηκε κάποιος βαθμός.
16/07/2009: Η Α.Ε.Λ. συμμετέχοντας στο Γιουρόπα Λιγκ (πρώην κύπελλο UEFA) αντιμετώπισε στο Ρέυκιαβικ της μακρινής Ισλανδίας την τοπική ομάδα και ηττήθηκε με 2–0. Η έκπληξη ολοκληρώθηκε στις 23/07/2009 στο στάδιο Αλκαζάρ όταν στον επαναληπτικό αγώνα οι ερασιτέχνες Ισλανδοί ποδοσφαιριστές απέσπασαν ισοπαλία με 1–1 αποκλείοντας την Α.Ε.Λ.
10/08/2009: Μετά από προσπάθεια πέντε ετών εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 220/09 οικοδομική άδεια που έδωσε στην ΑΕΛ τη δυνατότητα να ξεκινήσει τα έργα για την ανέγερση του νέου γηπέδου στον Πυρήνα Β’ της περιοχής Μεζούρλο της Λάρισας.
16/11/2010: Ο Μεξικανός ποδοσφαιριστής Αντόνιο Ντε Νίγκρις απεβίωσε στα 31 του χρόνια λόγω επιπλοκών στο καρδιοαναπνευστικό του σύστημα. Ο παίκτης είχε αισθανθεί δυσφορία στον ύπνο του και η γυναίκα του κάλεσε το ασθενοφόρο. Ο επιθετικός της Α.Ε.Λ. όμως εξέπνευσε στον δρόμο για το νοσοκομείο. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο Μεξικανός παίκτης γνώριζε το πρόβλημα υγείας που είχε και παρόλα αυτά συνέχιζε να αγωνίζεται.
13/08/2010: Ο μέχρι το 2008 ποδοσφαιριστής της Α.Ε.Λ. Παναγιώτης Μπαχράμης έχασε τη ζωή του σε ατύχημα.
23/11/2010: Ολοκληρώθηκε η κατασκευή ενός νέου υπερσύγχρονου γηπέδου χωρητικότητας 16.118 θέσεων .[9] Η χρήση και διαχείριση του γηπέδου παραχωρήθηκε για 49 χρόνια σε ιδιωτική εταιρεία.
Δεκαετία 2010: Υποβιβασμός και δεύτερη επιστροφή
Την περίοδο 2010–11, η Α.Ε.Λ. τερμάτισε 15η στη Σούπερ Λίγκα (τελικά κατατάχθηκε 14η λόγω του απευθείας υποβιβασμού του Ηρακλή) και υποβιβάστηκε στη Φούτμπολ Λιγκ. Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε τα επόμενα χρόνια ο σύλλογος, τον οδήγησαν την περίοδο 2013–14 να μην αγωνιστεί στη Φούτμπολ Λιγκ, στην οποία έπρεπε κανονικά να λάβει μέρος, αλλά να συμμετάσχει στην πρώτη τη τάξει ερασιτεχνική κατηγορία, στη Φούτμπολ Λιγκ 2 (άλλοτε Γ' Εθνική) και να χρεοκοπήσει ως Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία (ΠΑΕ), ώστε να απαλλαγεί από το μεγαλύτερο μέρος των χρεών του.
Η A.E.Λ. κατέκτησε εύκολα την άνοδό της την επόμενη χρονιά (2013–14), ενώ δύο χρόνια αργότερα (2015–16) κατέλαβε την πρώτη θέση της Φούτμπολ Λιγκ, εξασφαλίζοντας την επιστροφή της στη Σούπερ Λιγκ έπειτα από έξι χρόνια απουσίας της.[10]
Οικονομικά και ιδιοκτησιακό
Ιδιοκτησία
Το 10% των μετοχών ανήκει (βάσει νόμου) στην ερασιτεχνική ομάδα.
Το 82% των μετοχών ανήκει στον Λαρισαίο επιχειρηματία Αχιλλέα Νταβέλη .
Επωνυμία
Η επωνυμία της Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας (Π.Α.Ε.), απαραίτητης για τη συμμετοχή της ομάδας σε επαγγελματική εθνική κατηγορία, έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων ως ακολούθως:
Έμβλημα της Α.Ε. Λάρισας είναι το άλογο, όπως και της πόλης της Λάρισας. Ο Τάσος Σουφλιάς, γυμναστής και αναμορφωτής των ακαδημιών της ΑΕΛ την περίοδο 1967-1974 και έπειτα διοικητικό μέλος, υπήρξε και ο εμπνευστής του σήματος της ΑΕΛ.[12][13] Οπως δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Match, στις 30 Απριλίου 2006, ήθελε το άλογο της ΑΕΛ να ομοιάζει στον Βουκεφάλα. Το 2016 προστέθηκαν τρία αστέρια. Ακολουθούν ορισμένες εκδοχές του εμβλήματος του συλλόγου όπως αυτό εξελίχθηκε ως σήμερα:
Το AEL FC Arena είναι το γήπεδο της ΑΕ Λάρισας. Είναι ένα γήπεδο 3 αστέρων σύμφωνα με την ΟΥΕΦΑ και έχει χωρητικότητα 16.118 θέσεων, όλων στεγασμένων. Το AEL FC Arena λειτουργεί πέρα από ποδοσφαιρικό γήπεδο και ως χώρος διασκέψεων και μουσικών συναυλιών. Η κατασκευή του γηπέδου διήρκησε 14 μήνες, ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 2009 και τελειώνοντας στα τέλη Νοεμβρίου του 2010.
Από το 2020 έως το 2023 η ΑΕΛ αγωνιζόταν στην παλιά της έδρα, το γήπεδο Αλκαζάρ λόγω οικονομικών προβλημάτων.[14][15]
Την περίοδο 2009–10 έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε στο νεοσύστατο τότε Europa League και συγκεκριμένα στον 2ο προκριματικό γύρο όπου αποκλείστηκε από την ισλανδικήΡέικιαβικ με ήττα 0–2 εκτός και ισοπαλία 1–1 στο Αλκαζάρ.
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
Την περίοδο 1971-72, οι προπονητές Τάσος Σουφλιάς και Γιώργος Τσαλόπουλος δέχονται την “εντολή” του Αντώνη Καντώνια, να οργανώσουν τις πρώτες “ακαδημίες” της ΑΕΛ ή καλύτερα τα μικρά τμήματα της ηλικιακής ομάδας 9 ως 14 ετών με σκαόυτινγκ στις αλάνες της πόλης. Από τους πρώτους που ξεχώρισαν ήταν οι Χρήστος Ανδρεούδης και Δημήτρης Κουκουλίτσιος. Η πρώτη ομάδα της ακαδημίας το 1971-72 με προπονητή τον Σουφλιά Τάσο, είχε τους εξής νεαρούς ποδοσφαιριστές: Βουλγαράκης Βασ., Κουκουλίτσιος Δημ, Ζάμπρος Νικ., Ψαρράς Ιώβ, Ζυγελόπουλος Θεοδ (τερμ.). Κανιάς Βασ., Μήλιος Γιώργος, Κέμμος Κώστας (τερμ.), Σουλούκος Σωτ, Βαλάσης Στέφανος, Νούσιας Θεοδ., Δασκαλόπουλος Τάσ., Στραβοσνίχης, Σελιώνης Ηλίας, Μήλιος Βασ., Τζιόλας Δημ, Ανδρεούδης Χρήστ., Μονάντερος Οδυσσέας.[16] Οι παίκτες χωρίζονταν σε λευκούς και κόκκινους και αγωνίζονταν στο ξερό Αλκαζάρ, πριν τους αγώνες της ΑΕΛ, σε ένα ιδιαίτερο ντέρμπι των καλύτερων από κάθε γειτονιά. Την προσπάθεια αυτή, συνέχισε στο πέρασμα του χρόνου ο προπονητής Ανέστος.
Τα τελευταία χρόνια
Τα τμήματα υποδομής ποδοσφαίρου της Α.Ε.Λ. για την αγωνιστική περίοδο 2015–16 απαριθμούσαν περίπου 220 παιδιά (συμπεριλαμβανομένης και της ομάδας νέων) ηλικίας 5 μέχρι 19 ετών. Τα γραφεία, τα αποδυτήρια και οι αποθηκευτικοί χώροι της ακαδημίας ποδοσφαίρου βρίσκονται στη Θύρα–3 του ιστορικού σταδίου «Αλκαζάρ» και η έδρα των μεγαλύτερων ηλικιακά τμημάτων τα βοηθητικά του Αλκαζάρ, τα γήπεδα «Γ. Μητσιμπόνας». Τα μικρότερα ηλικιακά τμήματα έχουν έδρα τα γήπεδα του «Athletic Hall» (όπισθεν νέου κοιμητηρίου). Προπονητές στα τμήματα υποδομής είναι οι Ιωάννης Βασιλείου (αρχιπροπονητής), Αθανάσιος Κυριιλλίδης, Βασίλειος Πάνος, Κων/νος Γούλας, Κώστας Κολομητρούσης, Χρήστος Μιχαήλ (τερματοφυλάκων) και Τριαντάφυλλος Οικονόμου (γυμναστής φυσικής κατάστασης). Σκοποί της ακαδημίας είναι η σωστή εκμάθηση του αθλήματος, η διαμόρφωση χαρακτήρων με αρχές και η ανάδειξη ποδοσφαιριστών για την ανδρική ομάδα της Α.Ε.Λ.
Από τις ακαδημίες της ΑΕΛ αναδείχθηκαν αρκετοί ποδοσφαιριστές όπως οι Δημήτρης Κουκουλίτσιος, Κώστας Κοταρέλας, Αλέκος Τζανής, Άγγελος Γεωργίου, Σωτήρης Τσιλούλης, Νίκος Καρανίκας και άλλοι.
Υποστηρικτές
Οπαδοί της ΑΕΛ
Ο γνωστότερος σύνδεσμος φιλάθλων της Α.Ε.Λ. είναι οι «MONSTERS». Ιδρύθηκαν στις 31 Μαρτίου 1982 και έκαναν την πρώτη παρουσία τους στη θύρα 1 του σταδίου Αλκαζάρ στον αγώνα κυπέλλου ενάντια στον Διαγόρα. Πολύ αργότερα, για λίγα χρόνια, εξαναγκάστηκαν σε μετακόμιση στη θύρα 8 του σταδίου Αλκαζάρ έπειτα από απόφαση της αστυνομίας. Στο νέο γήπεδο της Α.Ε.Λ., το AEL FC Arena, συγκεντρώνονταν στη θύρα 1. Υπάρχει η φιλία με τους Ultras '94 της γερμανικής Νυρεμβέργης καθώς και με τους οπαδούς του Αιγάλεω που είναι ομάδων των Αθηνών. Παραρτήματα του Συνδέσμου των Monsters υπάρχουν στον Τύρναβο και τον Αμπελώνα. Άλλοι σύνδεσμοι είναι: ο Σ.Φ. Αλκαζάρ, Βυσσινί Αμαζόνες, Athens Club. Επίσης σύνδεσμοι λειτουργούν στον Παλαμά Καρδίτσας, στην Αιγάνη Λάρισας, στη Φαρκαδόνα Τρικάλων ενώ μεγάλη βάση οπαδών της Α.Ε.Λ. υπάρχει και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας (Ιωάννινα, Ορεστιάδα, Θεσσαλονίκη κ.α.) όπου υπάρχουν πολλοί Λαρισαίοι φοιτητές και στρατιωτικοί. Ενδεικτικά, μέχρι πρόσφατα λειτουργούσαν σύνδεσμοι στη Ρόδο και την Ορεστιάδα. Από το 2016 και έπειτα ο γνωστός σύνδεσμος Monsters έχει αναστείλει τη λειτουργία του λόγω των έντονων αντιπαραθέσεων που υπήρξαν και υπάρχουν με την διοίκηση της ΑΕΛ.
Το Μάιο του 2014 η Ερασιτεχνική Α.Ε.Λ. ανακοίνωσε τη δημιουργία γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδας η οποία συμμετείχε στην πρώτη της επίσημη διοργάνωση την περίοδο 2014–15 και συγκεκριμένα στη Γ' Εθνική Κατηγορία Γυναικών.[18] Η ομάδα ανέβηκε αμέσως στη Β΄ Κατηγορία , όπου την περίοδο 2015–16 κατέκτησε την 1η θέση στον 1ο όμιλο[19] και τη δεύτερη συνεχόμενη άνοδο για την Α΄ Εθνική.
Κατά τη δεκαετία του 1990 στη Β' Εθνική παγιώθηκε μια κόντρα με τη γειτονική Νίκη Βόλου, ενώ ήδη προϋπήρχε η αντιπαλότητα με τον Ολυμπιακό Βόλου από τη σεζόν 1964-65. Η ΑΕΛ υπερτερεί σε νίκες και με τις δυο ομάδες του Βόλου.
_pictogram.svg){kind=small}
.jpg)
