PROFILBARU.COM

Tom Jones
Tom Jones
Režiser	Tony Richardson
Producent	Tony Richardson ; Michael Balcon ; Michael Holden ; Oscar Lewenstein
Scenarist(i)	John Osborne ; (prema istoimenom ; romanu H. Fieldinga)
Narator	Micheál Mac Liammóir ;
Uloge	Albert Finney ; Rachel Kempson ; Susannah York ; George Devine ; Jack MacGowran ; Joyce Redman ; Diane Cilento
Muzika	John Addison
Žanr	Avanturistički, komedija, romansa
Kinematografija	Walter Lassally
Montaža	Anthony Gibbs
Produkcija	Woodfall Film Productions
Distributer	United Artists
Premijera	6. oktobar 1963.
Trajanje	128 minuta
Zemlja	Ujedinjeno Kraljevstvo
Jezik	Engleski
Budžet	1 milion $
Zarada	11.922.000 $

Tom Jones je komedija koju je režirao Tony Richardson, a za koju je scenario napisao John Osborne. Bazirana je na istoimenom romanu Henryja Fieldinga i premijerno je prikazana 6. oktobra 1963. Albert Finney glumi Toma Jonesa, mladića iz Engleske 18. vijeka, koji postaje jedan od najvećih zavodnika svog vremena. Film je osvojio četiri Oscara.^[2]

Radnja

Tom Jones, napušten kao beba pod čudnim okolnostima, odgojen je od veleposjednika Allworthyja. Prezren od strane Allworthyjevog zakonskog nasljednika Blifila, Tom odrasta u razuzdanog prestupnika, jako otvorenog prema bludničenju. On voli Sophie, kći veleposjednika Westerna, ali kad su ga njegovi odgajatelji uhvatili u vezi s lokalnom djevojkom Molly, njegovi ga se skrbnici odriču. Nakon brojnih avantura stiže u London i upada u novu vezu s bogatom gđom Bellaston. U međuvremenu, Westernova sestra ugovorila je brak između Sophie i Blifila. Prestrašena, Sophie bježi u London, upoznajući svoju rođakinju, gđu Fitzpatrick, koja je, isto kao ona, pobjegla od svog muža. G. Fitzpatrick ih prati i sumnja da je Tom zaveo njegovu odbjeglu suprugu.^[1]

Uloge

Albert Finney - Tom Jones
George Devine - Squire Allworthy
Rachel Kempson - Bridget Allworthy
Angela Baddeley - gđa Wilkins
Joyce Redman - gđa Waters
Jack MacGowran - Partridge
Diane Cilento - Molly Seagrim
Wilfrid Lawson - Black George
John Moffatt - Square
Peter Bull - Thwackum
David Warner - Blifil
Freda Jackson - gđa Seagrim
Redmond Phillips - advokat Dowling
Hugh Griffith - Squire Western
Susannah York - Sophie Western
Lynn Redgrave - Susan ^[1]

Nagrade

Oscari

Oscar za najbolji film
Tony Richardson - Oscar za najbolju režiju
John Addison - Oscar za najbolju originalnu muziku
John Osborne - Oscar za najbolji adaptirani scenarij

BAFTA

Najbolji film
John Osborne - najbolji scenarij

Zlatni globus

Najbolji film - mjuzikl
Albert Finney - najbolji novajlija na filmu

Ostale nagrade

Tony Richardson - najbolji režiser - Udruženje režisera Amerike
John Addison - najbolja muzika - nagrada Grammy
Najbolja komedija - nagrada Laurel
Najbolji film - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka
Albert Finney - najbolji glumac - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka
Tony Richardson - najbolji režiser - nagrada Udruženja filmskih kritičara New Yorka
Albert Finney - najbolji glumac - nagrada Filmskog festivala u Veneciji
John Osborne - najbolji scenarist - nagrada Udruženja britanskih pisaca ^[1]

Zanimljivosti

Hugh Griffith navodno je bio pripit tokom cijelog vremena snimanja; scena u kojoj konj koga je jahao pada na njega nije bila planirana i mmogi vjeruju da je bio spašen samo zato što je bio pod djelovanjem alkohola. Ali u filmu se pojavljuje ova scena sve do trenutka kada spasioci stižu da ga izvuku.
Pjevač iz Velsa Tom Jones (rođen kao Thomas John Woodward) izabrao je svoje umjetničko ime u čast junaka ovog filma.
U sceni lova mogu se jasno vidjeti tragovi guma na putu koje su ostavili automobili. Put ima tragove guma cijelo vrijeme.^[1]

Kritike

Ova snažna adaptacija čuvenog Fieldingovog romana puna je modernih snimateljskih trikova, ali njen sirovi dobri humor donio je opravdani komercijalni uspjeh.
– Georges Sadoul, Rječnik filma^[3]

Uprkos snažnoj energiji i ljepoti okruženja, ružnoća scena i sirovost montaže postaju trijumf. Oponašajući stilističku raznolikost Truffauta i Godarda tokom istog perioda, filmu nedostaju elegancija i finese i ne proizvodi ništa drugo nego iznenadne vodviljske preokrete.
– Jonathan Rosenbaum, Chicago Reader^[4]

Pripremite se za nešto što je sigurno jedna od najluđih, najzavodljivijih i najzabavnijih komedija koje je osvježavajuće spretni režiser ikada donio na scenu.
– Bosley Crowther, The New York Times^[5]

Osborne i Richardson odstupaju od tradicije "kuhinjskog" realizma, koja je obilježila njihove ranije radove, što se odrazilo u filmu Osvrni se u ljutnji. Stilski, Richardson je posudio od francuskog novog vala korištenje kamere na dinamičan i neskladan način. Tom Jones jedini je film u analima Akademije koji je imao tri nominacije za sporednu glumicu. Sve tri su britanske glumice, koje su to i zaslužile: dama Edith Evans, kao neustrašiva tetka, Diane Cilento, kao divlja vratareva kći, a najbolja od svih, Joyce Redman, kao dama slabog morala koja mami junaka velikim obrokom, što je postalo najbolje zapamćena sekvenca filma.
– Emanuel Levy^[6]