Tennis Masters Cup
Tennis Masters Cup (od 2009. ATP World Tour Finals , a od 2017. ATP Finals ) profesionalni je teniski turnir za muškarce koji se održava na kraju svake teniske sezone počevši od 1970. Igra se u dvorani na tvrdoj podlozi. Trenutno se održava u Inalpi Areni u Torinu , gdje će ostati do 2030, a kroz historiju se održavao u još 14 gradova. Na njemu nastupa osam najboljih tenisera i parova s ATP-liste tokom jedne sezone.
Za razliku od svih drugih muških turnira, Masters Cup nije turnir na direktno ispadanje. Osmorica igrača podijeljena su u dvije grupe po četiri, a prva dvojica iz svake grupe prolaze u polufinale. Isto važi i za parove. Iako je teoretski moguće proći u polufinale s dva poraza u grupi, nijedan igrač s više od jednog poraza nije osvojio titulu u pojedinačnoj konkurenciji.
Trenutni format takmičenja primijenjen je na svim izdanjima ovog turnira osim sljedećih:
1970, 1971 – grupni sistem bez polufinala ili finala; pobjednik je bio igrač s najboljim omjerom
1982, 1983, 1984 – turnir na ispadanje s 12 igrača bez grupne faze; prva četiri nosioca bila su slobodna u prvom kolu
1985 – turnir na ispadanje sa 16 igrača bez grupne faze.
Po sadašnjem sistemu bodovanja pobjednici u obje konkurencije dobijaju do 1500 ATP-bodova. Za svaki poraz u grupi od tog broja oduzima se 200 bodova.
Historija
Ovaj turnir četvrta je evolucija prvenstva koje je ustanovljeno 1970. Prvobitno se zvao Masters Grand Prix i bio je dio turneje Grand Prix . Organizirala ga je Međunarodna organizacija za tenis na travi (ITLF, kasnije ITF ). Održavao se uporedo s WCT Finalsom , koji je također bio završni turnir sezone za najbolje igrače u okviru rivalske turneje World Championship Tennis . Na Masters Grand Prixu nastupali su najbolji igrači svijeta, ali za taj turnir nisu dobijali ATP-bodove.
Godine 1990. Asocijacija teniskih profesionalaca (ATP) preuzela je rukovođenje muškim turnirima osim Grand Slam turnira i zamijenila Masters Grand Prix ATP Tour svjetskim prvenstvom . Sada su u igri bili i ATP-bodovi; neporaženi osvajač titule dobio bi jednak broj bodova kao za osvajanje jednog Grand Slam turnira. ITF, koji je nastavio rukovoditi Grand Slam turnirima, osnovao je konkurentski završni turnir sezone pod nazivom Grand Slam kup , na kojem se takmičilo 16 igrača koji su ostvarili najbolje rezultate na Grand Slam turnirima u datoj sezoni.
U decembru 1999. ATP i ITF dogovorili su se da obustave ta dva turnira i ustanove novi u zajedničkom vlasništvu pod nazivom Tennis Masters Cup . Kao i prije, takmičila su se osmorica igrača, ali igrač koji je bio na osmom mjestu ATP-ove Champions Race liste (koja se vodi samo za datu sezonu) nije imao zagarantirano mjesto. Ako igrač koji osvoji jedan od Grand Slam turnira završi sezonu ispod osmog mjesta na listi, ali i dalje nije plasiran ispod 20. mjesta, stekao bi pravo učešća na Masters Cupu umjesto osmoplasiranog s liste. Ako dva igrača izvan osam najboljih osvoje Grand Slam turnir, na Masters Cup išao bi onaj koji je bolje plasiran na ATP-listi.
Godine 2009. Masters Cup preimenovan je u ATP World Tour Finals i određeno je da se održava u londonskoj O2 Areni od 2009. do 2013.[ 1] Ugovor je 2012. produžen do 2015,[ 2] kad je ponovo produžen do 2018.[ 3] Godine 2017. naziv turnira skraćen je u ATP Finals , a ugovor s O2 Arenom produžen do 2020.[ 4] [ 5] U decembru 2018. objavljeno je da su s početnog spiska sa 40 gradova London, Manchester , Singapur , Tokio i Torino ostali među kandidatima za domaćina turnira od 2021.[ 6] U aprilu 2019. ATP je objavio da će Torino biti novi domaćin završnog turnira od 2021. do 2025.[ 7]
Mnogo godina turnir za parove održavan je kao poseban turnir sedmicu nakon pojedinačnog, ali u skorije vrijeme održavaju se u isto vrijeme i u istom gradu. Sistem takmičenja identičan je sistemu u pojedinačnoj konkurenciji.
U većem dijelu svoje historije ovaj turnir smatran je najvažnijim dvoranskim turnirom u muškom teniskom kalendaru (bilo je nekoliko izuzetaka kad je bio organiziran na otvorenom: Melbourne 1974. i Houston 2003. i 2004). Dvorana omogućuje kontrolirane uvjete za igru, što se odnosi i na vrstu podloge i na sistem rasvjete.
Najviše titula ima Novak Đoković (sedam), a Roger Federer drži rekord po najvećem broju finala (deset).
Bodovi, nagradni fond i trofeji
Faza
Pojedinačno
Parovi[ a]
Bodovi
Osvajač
2.237.200 $
356.800 $
500
Finalist
1.123.400 $
178.500 $
400
Dobijeni meč u grupi
396.500 $
96.600 $
200
Naknada za učešće
Tri meča = 331.000 $ Dva meča = 248.250 $ Jedan meč = 165.500 $
Tri meča = 134.200 $ Dva meča = 100.650 $ Jedan meč = 67.100 $
N/D
Zamjene
155.000 $
51.700 $
N/D
^ Predviđenu novčanu nagradu dobija par, ne svaki igrač pojedinačno.
Neporaženi šampion dobija maksimalno 1500 bodova i 4.881.100 $ u pojedinačnoj konkurenciji ili 959.300 $ u parovima.
Osim ovoga, u nagrade spadaju i Barclayjevi trofeji za pobjednike u obje konkurencije i ATP-ov trofej za broja 1.[ 8] [ 9]
Lokacije
Pobjednici
Pojedinačno
Grad
Godina
Pobjednik
Finalist
Rezultat
↓ Masters Grand Prix ↓
Tokio
1970.
Stan Smith
Rod Laver
Grupni sistem
Pariz
1971.
Ilie Năstase (1/4)
Stan Smith
Grupni sistem
Barcelona
1972.
Ilie Năstase (2/4)
Stan Smith
6–3, 6–2, 3–6, 2–6, 6–3
Boston
1973.
Ilie Năstase (3/4)
Tom Okker
6–3, 7–5, 4–6, 6–3
Melbourne
1974.
Guillermo Vilas
Ilie Năstase
7–66 , 6–2, 3–6, 3–6, 6–4
Stockholm
1975.
Ilie Năstase (4/4)
Björn Borg
6–2, 6–2, 6–1
Houston
1976.
Manuel Orantes
Wojtek Fibak
5–7, 6–2, 0–6, 7–61 , 6–1
New York City
1977.
Jimmy Connors
Björn Borg
6–4, 1–6, 6–4
1978.
John McEnroe (1/3)
Arthur Ashe
6–75 , 6–3, 7–5
1979.
Björn Borg (1/2)
Vitas Gerulaitis
6–2, 6–2
1980.
Björn Borg (2/2)
Ivan Lendl
6–4, 6–2, 6–2
1981.
Ivan Lendl (1/5)
Vitas Gerulaitis
6–75 , 2–6, 7–66 , 6–2, 6–4
1982.
Ivan Lendl (2/5)
John McEnroe
6–4, 6–4, 6–2
1983.
John McEnroe (2/3)
Ivan Lendl
6–3, 6–4, 6–4
1984.
John McEnroe (3/3)
Ivan Lendl
7–5, 6–0, 6–4
1985.
Ivan Lendl (3/5)
Boris Becker
6–2, 7–64 , 6–3
1986.
Ivan Lendl (4/5)
Boris Becker
6–4, 6–4, 6–4
1987.
Ivan Lendl (5/5)
Mats Wilander
6–2, 6–2, 6–3
1988.
Boris Becker (1/3)
Ivan Lendl
5–7, 7–65 , 3–6, 6–2, 7–65
1989.
Stefan Edberg
Boris Becker
4–6, 7–66 , 6–3, 6–1
↓ ATP Tour svjetsko prvenstvo ↓
Frankfurt
1990.
Andre Agassi
Stefan Edberg
5–7, 7–65 , 7–5, 6–2
1991.
Pete Sampras (1/5)
Jim Courier
3–6, 7–65 , 6–3, 6–4
1992.
Boris Becker (2/3)
Jim Courier
6–4, 6–3, 7–5
1993.
Michael Stich
Pete Sampras
7–63 , 2–6, 7–67 , 6–2
1994.
Pete Sampras (2/5)
Boris Becker
4–6, 6–3, 7–5, 6–4
1995.
Boris Becker (3/3)
Michael Chang
7–63 , 6–0, 7–65
Hannover
1996.
Pete Sampras (3/5)
Boris Becker
3–6, 7–65 , 7–64 , 6–711 , 6–4
1997.
Pete Sampras (4/5)
Jevgenij Kafeljnikov
6–3, 6–2, 6–2
1998.
Àlex Corretja
Carlos Moyá
3–6, 3–6, 7–5, 6–3, 7–5
1999.
Pete Sampras (5/5)
Andre Agassi
6–1, 7–5, 6–4
↓ Tennis Masters Cup ↓
Lisabon
2000.
Gustavo Kuerten
Andre Agassi
6–4, 6–4, 6–4
Sydney
2001.
Lleyton Hewitt (1/2)
Sébastien Grosjean
6–3, 6–3, 6–4
Šangaj
2002.
Lleyton Hewitt (2/2)
Juan Carlos Ferrero
7–5, 7–5, 2–6, 2–6, 6–4
Houston
2003.
Roger Federer (1/6)
Andre Agassi
6–3, 6–0, 6–4
2004.
Roger Federer (2/6)
Lleyton Hewitt
6–3, 6–2
Šangaj
2005.
David Nalbandian
Roger Federer
6–74 , 6–711 , 6–2, 6–1, 7–63
2006.
Roger Federer (3/6)
James Blake
6–0, 6–3, 6–4
2007.
Roger Federer (4/6)
David Ferrer
6–2, 6–3, 6–2
2008.
Novak Đoković (1/5)
Nikolaj Davidenko
6–1, 7–5
↓ ATP World Tour Finals ↓
London
2009.
Nikolaj Davidenko
Juan Martín del Potro
6–3, 6–4
2010.
Roger Federer (5/6)
Rafael Nadal
6–3, 3–6, 6–1
2011.
Roger Federer (6/6)
Jo-Wilfried Tsonga
6–3, 6–76 , 6–3
2012.
Novak Đoković (2/5)
Roger Federer
7–66 , 7–5
2013.
Novak Đoković (3/5)
Rafael Nadal
6–3, 6–4
2014.
Novak Đoković (4/5)
Roger Federer
bez borbe
2015.
Novak Đoković (5/5)
Roger Federer
6–3, 6–4
2016.
Andy Murray
Novak Đoković
6–3, 6–4
↓ ATP Finals ↓
London
2017.
Grigor Dimitrov
David Goffin
7–5, 4–6, 6–3
2018.
Aleksandar Zverev
Novak Đoković
6–4, 6–3
2019.
Stefanos Tsitsipas
Dominic Thiem
6–76 , 6–2, 7–64
2020.
Danil Medvedev
Dominic Thiem
4–6, 7–62 , 6–4
Torino
2021.
Aleksandar Zverev (2/2)
Danil Medvedev
6–4, 6–4
2022.
Novak Đoković (6/6)
Casper Ruud
7–5, 6–3
2023.
Novak Đoković (7/7)
Jannik Sinner
6–3, 6–3
2024.
Jannik Sinner (1/1)
Taylor Fritz
6–4, 6–4
Parovi
Grad
Godina
Pobjednici
Finalisti
Rezultat
↓ Masters Grand Prix ↓
Tokio
1970.
Stan Smith Arthur Ashe
Grupni sistem
1971. – 1974.
Nije održan
Stockholm
1975.
Juan Gisbert Manuel Orantes
Grupni sistem
Houston
1976.
Fred McNair Sherwood Stewart
Brian Gottfried Raúl Ramírez
6–4, 5–7, 5–7, 6–4, 6–4
New York City
1977.
Bob Hewitt Frew McMillan
Bob Lutz Stan Smith
7–5, 7–6, 6–3
1978.
Peter Fleming (1/7) John McEnroe (1/7)
Wojtek Fibak Tom Okker
6–4, 6–2, 6–4
1979.
Peter Fleming (2/7) John McEnroe (2/7)
Wojtek Fibak Tom Okker
6–3, 7–6, 6–1
1980.
Peter Fleming (3/7) John McEnroe (3/7)
Peter McNamara Paul McNamee
6–4, 6–3
1981.
Peter Fleming (4/7) John McEnroe (4/7)
Kevin Curren Steve Denton
6–3, 6–3
1982.
Peter Fleming (5/7) John McEnroe (5/7)
Sherwood Stewart Ferdi Taygan
7–5, 6–3
1983.
Peter Fleming (6/7) John McEnroe (6/7)
Pavel Složil Tomáš Šmíd
6–2, 6–2
1984.
Peter Fleming (7/7) John McEnroe (7/7)
Mark Edmondson Sherwood Stewart
6–3, 6–1
1985.
Stefan Edberg (1/2) Anders Järryd (1/3)
Joakim Nyström Mats Wilander
6–1, 7–65
London
1986.
Stefan Edberg (2/2) Anders Järryd (2/3)
Guy Forget Yannick Noah
6–3, 7–62 , 6–3
1987.
Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd
Ken Flach Robert Seguso
6–4, 7–5, 6–75 , 6–3
1988.
Rick Leach (1/3) Jim Pugh
Sergio Casal Emilio Sánchez
6–4, 6–3, 2–6, 6–0
1989.
Jim Grabb Patrick McEnroe
John Fitzgerald Anders Järryd
7–5, 7–64 , 5–7, 6–3
↓ ATP Tour svjetsko prvenstvo ↓
Gold Coast
1990.
Guy Forget Jakob Hlasek
Sergio Casal Emilio Sánchez
6–4, 7–65 , 5–7, 6–4
Johannesburg
1991.
John Fitzgerald Anders Järryd (3/3)
Ken Flach Robert Seguso
6–4, 6–4, 2–6, 6–4
1992.
Todd Woodbridge (1/2) Mark Woodforde (1/2)
John Fitzgerald Anders Järryd
6–2, 7–64 , 5–7, 3–6, 6–3
1993.
Jacco Eltingh (1/2) Paul Haarhuis (1/2)
Todd Woodbridge Mark Woodforde
7–64 , 7–65 , 6–4
Jakarta
1994.
Jan Apell Jonas Björkman (1/2)
Todd Woodbridge Mark Woodforde
6–4, 4–6, 4–6, 7–65 , 7–66
Eindhoven
1995.
Grant Connell Patrick Galbraith
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
7–66 , 7–66 , 3–6, 7–62
Hartford
1996.
Todd Woodbridge (2/2) Mark Woodforde (2/2)
Sébastien Lareau Alex O'Brien
6–4, 5–7, 6–2, 7–63
1997.
Rick Leach (2/3) Jonathan Stark
Mahesh Bhupathi Leander Paes
6–3, 6–4, 7–63
1998.
Jacco Eltingh (2/2) Paul Haarhuis (2/2)
Mark Knowles Daniel Nestor
6–4, 6–2, 7–5
1999.
Sébastien Lareau Alex O'Brien
Mahesh Bhupathi Leander Paes
6–3, 6–2, 6–2
Bangalore
2000.
Donald Johnson Piet Norval
Mahesh Bhupathi Leander Paes
7–68 , 6–3, 6–4
↓ ATP World Doubles Challenge Cup [ 12] ↓
Bangalore
2001 (održan 2002)
Ellis Ferreira Rick Leach (3/3)
Petr Pála Pavel Vízner
6–76 , 7–62 , 6–4, 6–4
↓ Tennis Masters Cup ↓
2002.
Nije održan
Houston
2003.
Bob Bryan (1/4) Mike Bryan (1/4)
Michaël Llodra Fabrice Santoro
6–76 , 6–3, 3–6, 7–63 , 6–4
2004.
Bob Bryan (2/4) Mike Bryan (2/4)
Wayne Black Kevin Ullyett
4–6, 7–5, 6–4, 6–2
Šangaj
2005.
Michaël Llodra Fabrice Santoro
Leander Paes Nenad Zimonjić
6–76 , 6–3, 7–64
2006.
Jonas Björkman (2/2) Maks Mirni (1/2)
Mark Knowles Daniel Nestor
6–2, 6–4
2007.
Mark Knowles Daniel Nestor (1/4)
Simon Aspelin Julian Knowle
6–2, 6–3
2008.
Daniel Nestor (2/4) Nenad Zimonjić (1/2)
Bob Bryan Mike Bryan
7–63 , 6–2
↓ ATP World Tour Finals ↓
London
2009.
Bob Bryan (3/4) Mike Bryan (3/4)
Maks Mirni Andy Ram
7–65 , 6–3
2010.
Daniel Nestor (3/4) Nenad Zimonjić (2/2)
Mahesh Bhupathi Maks Mirni
7–66 , 6–4
2011.
Maks Mirni (2/2) Daniel Nestor (4/4)
Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski
7–5, 6–3
2012.
Marcel Granollers Marc López
Mahesh Bhupathi Rohan Bopanna
7–5, 3–6, [10–3]
2013.
David Marrero Fernando Verdasco
Bob Bryan Mike Bryan
7–5, 6–73 , [10–7]
2014.
Bob Bryan (4/4) Mike Bryan (4/4)
Ivan Dodig Marcelo Melo
6–75 , 6–2, [10–7]
2015.
Jean-Julien Rojer Horia Tecău
Rohan Bopanna Florin Mergea
6–4, 6–3
2016.
Henri Kontinen (1/2) John Peers (1/2)
Raven Klaasen Rajeev Ram
2–6, 6–1, [10–8]
↓ ATP Finals ↓
London
2017.
Henri Kontinen (2/2) John Peers (2/2)
Łukasz Kubot Marcelo Melo
6–4, 6–2
2018.
Mike Bryan Jack Sock (5/5)
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
5–7, 6–1, [13–11]
2019.
Pierre-Hugues Herbert (1/2) Nicolas Mahut (1/2)
Raven Klaasen Michael Venus
6–3, 6–4
2020.
Wesley Koolhof Nikola Mektić
Jürgen Melzer Édouard Roger-Vasselin
6–2, 3–6, [10–5]
Torino
2021.
Pierre-Hugues Herbert (2/2) Nicolas Mahut (2/2)
Rajeev Ram Joe Salisbury
6–4, 7–60
2022.
Rajeev Ram (1/2) Joe Salisbury (1/2)
Nikola Mektić Mate Pavić
7–64 , 6–4
2023.
Rajeev Ram (2/2) Joe Salisbury (2/2)
Marcel Granollers Horacio Zeballos
6–3, 6–4
2024.
Kevin Krawietz (1/1) Tim Pütz (1/1)
Marcelo Arévalo Mate Pavić
7–65 , 7–66
Pregled pobjednika i finalista
Pojedinačno
Aktivni igrači napisani su podebljanim slovima.
Titule
Igrač
Pobjede
Finala
7
Novak Đoković
2008, 2012, 2013, 2014, 2015, 2022, 2023.
2016, 2018.
6
Roger Federer
2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011.
2005, 2012, 2014, 2015.
5
Ivan Lendl
1981, 1982, 1985, 1986, 1987.
1980, 1983, 1984, 1988.
Pete Sampras
1991, 1994, 1996, 1997, 1999.
1993.
4
Ilie Năstase
1971, 1972, 1973, 1975.
1974.
3
Boris Becker
1988, 1992, 1995.
1985, 1986, 1989, 1994, 1996.
John McEnroe
1978, 1983, 1984.
1982.
2
Björn Borg
1979, 1980.
1975, 1977.
Lleyton Hewitt
2001, 2002.
2004.
Aleksandar Zverev
2018, 2021.
1
Andre Agassi
1990.
1999, 2000, 2003.
Stan Smith
1970.
1971, 1972.
Nikolaj Davidenko
2009.
2008.
Stefan Edberg
1989.
1990.
Danil Medvedev
2020.
2021.
Jannik Sinner
2024.
2023.
Jimmy Connors
1977.
Àlex Corretja
1998.
Gustavo Kuerten
2000.
Andy Murray
2016.
Grigor Dimitrov
2017.
David Nalbandian
2005.
Manuel Orantes
1976.
Michael Stich
1993.
Guillermo Vilas
1974.
Stefanos Tsitsipas
2019.
0
Vitas Gerulaitis
1979, 1981.
Jim Courier
1991, 1992.
Rafael Nadal
2010, 2013.
Dominic Thiem
2019, 2020.
Rod Laver
1970.
Tom Okker
1973.
Wojciech Fibak
1976.
Arthur Ashe
1978.
Mats Wilander
1987.
Michael Chang
1995.
Jevgenij Kafeljnikov
1997.
Carlos Moyá
1998.
Sébastien Grosjean
2001.
Juan Carlos Ferrero
2002.
James Blake
2006.
David Ferrer
2007.
Juan Martín del Potro
2009.
Jo-Wilfried Tsonga
2011.
David Goffin
2017.
Casper Ruud
2022.
Taylor Fritz
2024.
Parovi
Aktivni igrači napisani su podebljanim slovima.
Titule
Igrač
Pobjede
Finala
7
Peter Fleming
1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984.
John McEnroe
1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984.
5
Mike Bryan
2003, 2004, 2009, 2014, 2018.
2008, 2013.
4
Bob Bryan
2003, 2004, 2009, 2014.
2008, 2013.
Daniel Nestor
2007, 2008, 2010, 2011.
1998, 2006.
3
Anders Järryd
1985, 1986, 1991.
1989, 1992.
Rick Leach
1988, 1997, 2001.
2
Todd Woodbridge
1992, 1996.
1993, 1994.
Mark Woodforde
1992, 1996.
1993, 1994.
Maks Mirni
2006, 2011.
2009, 2010.
Jacco Eltingh
1993, 1998.
1995.
Paul Haarhuis
1993, 1998.
1995.
Nenad Zimonjić
2008, 2010.
2005.
Pierre-Hugues Herbert
2019, 2021.
2018.
Nicolas Mahut
2019, 2021.
2018.
Rajeev Ram
2022, 2023.
2021.
Joe Salisbury
2022, 2023.
2021.
Stefan Edberg
1985, 1986.
Jonas Björkman
1994, 2006.
Henri Kontinen
2016, 2017.
John Peers
2016, 2017.
1
Sherwood Stewart
1976.
1982, 1984.
John Fitzgerald
1991.
1989, 1992.
Mark Knowles
2007.
1998, 2006.
Stan Smith
1970.
1977.
Tomáš Šmíd
1987.
1983.
Guy Forget
1990.
1986.
Sébastien Lareau
1999.
1996.
Alex O'Brien
1999.
1996.
Michaël Llodra
2005.
2003.
Fabrice Santoro
2005.
2003.
Nikola Mektić
2020.
2022.
Arthur Ashe
1970.
Juan Gisbert
1975.
Manuel Orantes
1975.
Fred McNair
1976.
Bob Hewitt
1977.
Frew McMillan
1977.
Miloslav Mečíř
1987.
Jim Pugh
1988.
Jim Grabb
1989.
Patrick McEnroe
1989.
Jakob Hlasek
1990.
Jan Apell
1994.
Grant Connell
1995.
Patrick Galbraith
1995.
Jonathan Stark
1997.
Donald Johnson
2000.
Piet Norval
2000.
Ellis Ferreira
2001.
Marcel Granollers
2012.
Marc López
2012.
David Marrero
2013.
Fernando Verdasco
2013.
Jean-Julien Rojer
2015.
Horia Tecău
2015.
Jack Sock
2018.
Wesley Koolhof
2020.
Kevin Krawietz
2024.
Tim Pütz
2024.
Rekordi
Najviše titula:[ 13]
1. Novak Đoković : 7 (2008, 2012, 2013, 2014, 2015, 2022, 2023)
2. Roger Federer : 6 (2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011)
3. Ivan Lendl : 5 (1981, 1982, 1985, 1986, 1987)
Pete Sampras : 5 (1991, 1994, 1996, 1997, 1999)
5. Ilie Năstase : 4 (1971, 1972, 1973, 1975)
Najviše uzastopnih titula:
1. Novak Đoković : 4 (2012–2015)
2. Ilie Năstase : 3 (1971–1973)
Ivan Lendl : 3 (1985–1987)
Najviše finala:
1. Roger Federer : 10 (2003–2007, 2010–2012, 2014–2015)
2. Ivan Lendl : 9 (1980–1988)
2. Novak Đoković : 9 (2008, 2012–2016, 2018, 2022–2023)
3. Boris Becker : 8 (1985–1986, 1988–1989, 1992, 1994–1996)
5. Pete Sampras : 6 (1991, 1993–1994, 1996–1997, 1999)
Najviše uzastopnih finala:
1. Ivan Lendl : 9 (1980–1988)
2. Novak Đoković : 5 (2012–2016)
Roger Federer : 5 (2003–2007)
Ilie Năstase : 5 (1971–1975)
5. Boris Becker : 3 (1994–1996)
Stan Smith : 3 (1970–1972)
Igrači koji su osvojili turnir bez poraza:
1. Roger Federer (2003, 2004, 2006, 2010, 2011)
Ivan Lendl (1981, 1982, 1985, 1986, 1987)
3. Novak Đoković (2012, 2013, 2014, 2022)
John McEnroe (1978, 1983, 1984)
5. Ilie Năstase (1971, 1972)
6. Björn Borg (1979)
Lleyton Hewitt (2001)
Danil Medvedev (2020)
Andy Murray (2016)
Michael Stich (1993)
Guillermo Vilas (1974)
Napomena: U periodu 1982–1985. nije se igralo po grupama.
Najviše nastupa:
1. Roger Federer : 17 (2002–2015, 2017–2019)
2. Novak Đoković : 16 (2007–2016, 2018–2023)
3. Andre Agassi : 13 (1988–1991, 1994, 1996, 1998–2003, 2005)
4. Ivan Lendl : 12 (1980–1991)
5. Boris Becker : 11 (1985–1992, 1994–1996)
Jimmy Connors : 11 (1972–1973, 1977–1984, 1987)
Pete Sampras : 11 (1990–2000)
Najviše uzastopnih nastupa:
1. Roger Federer : 14 (2002–2015)
2. Ivan Lendl : 12 (1980–1991)
3. Pete Sampras : 11 (1990–2000)
4. Novak Đoković : 10 (2007–2016)
Najviše titula u parovima:[ 13]
1. Peter Fleming – 7
John McEnroe – 7
2. Mike Bryan – 5
3. Bob Bryan – 4
Daniel Nestor – 4
Također pogledajte
Reference
Vanjski linkovi
Masters Grand Prix ATP Tour svjetsko prvenstvo Tennis Masters Cup ATP World Tour Finals ATP Finals