Antonín Leopold Dvořák (fon. Antonjin Dvoržak; 8. septembar 1841 – 1. maj 1904) bio je češki kompozitor[1][2] i dirigent romantične muzike. Uspješno je kombinirao narodnu muziku sa simfonijskom i kamernom muzikom.
Rođen je u Austro-ugarskoj monarhiji, na prostoru današnje Češke, u mjestu Nelahozeves u blizini Praga, gdje je i proveo cijeli svoj život izuzev perioda između 1892. i 1895. godine kada je bio direktor konzervatorija u New Yorku.
Antonín Dvořák je pored Bedřicha Smetane najvažniji predstavnik češke narodne muzike. Najčešće je za svoje melodije koristio češki narodni folklor, ali koristio je i nacionalne folklore drugih slavenskih naroda, kao i naroda Sjeverne Amerike. Napisao je devet simfonija, od kojih su četiri objavljene posthumno. Najpoznatija i najčešće izvođena Dvořákova simfonija je Deveta simfonija u e-molu, poznata kao i Simfonija Novog Svijeta. Pored toga pisao je i opere, simfonijske poeme, pjesme, uvertire, orkestarske kompozicije, kamernu muziku kao i koncerte.
Antonín Dvořák je bio sljedbenik neoromantizma. Pored Smetane je jedan od tvoraca češke nacionalne škole.
