Аляксандр Леанідавіч Варламаў ці часцей Саша Варламаў (руск.: Александр Леонидович Варламов или чаще Саша Варламов; англ.: Aleksandr Varlamov or Sasha Varlamov; ням.: Sascha Warlamow) (6 мая1955, Мінск, БССР, СССР) — беларускі мастак-мадэльер, дызайнер, харэограф, рэжысёр, мастацтвазнаўца, педагог, пісьменнік, паэт. Напісаў звыш 70 навуковых артыкулаў для акадэмічнай энцыклапедыі «Этнаграфія Беларусі» (1989). У 1985—1991 гг. быў рэжысёрам, пастаноўшчыкам і харэографам Мінскага тэатра моды. У 1992 г. заснаваў уласнае прыватнае прадпрыемства «Рэкламнае Агенцтва Сашы Варламава» (перайменаванае ў 2000 г. у «Агенцтва моды Сашы Варламава»), якое стала прадаўжальнікам традыцый Мінскага тэатра моды і праіснавала да 2013 года. З 1992 па 2001 гг. — сааўтар, рэжысёр-пастаноўшчык і харэограф тэатра моды «Modetheater Berlin» (Германія). У 1997 і 2001 г. стаў суарганізатарам і саўдзельнікам самага буйнога сусветнага форума моды «Der große Q» у Берліне (Германія) — форум 2001 годзе занесены ў «Кнігу рэкордаў Гінеса» за самы вялікі подыум у свеце даўжынёй 1 111 метраў. Аўтар калекцый адзення, а таксама аўтар і пастаноўшчык у 1992—2011 гг. шэрагу праектаў, звязаных з сінтэзам моды, харэаграфіі, музыкі, літаратуры і іншых відаў мастацтва, у тым ліку конкурсу «Супермадэль Беларусі» (1992—2000) і фестывалю-конкурсу моды і фота «Млын моды» («Мельница моды») (з 2001) у Беларусі. Арганізатар паказаў беларускай моды ў краінах Еўропы. У 2013—2015 гг. меў свой «Віртуальны дом моды Сашы Варламава» ў Інтэрнэце і з’яўляўся практыкуючым дызайнерам. З лістапада2013 па 2015 г. таксама з’яўляўся прадстаўніком у Рэспубліцы Беларусь міжнароднага конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» (Санкт-Пецярбург, Расія). У 2014—2015 гг. быў аўтарам і кіраваў сваім праектам Тэатр моды «Шкаф» (Мінск, Беларусь). Кавалер срэбнага медаля ганаровага грамадзяніна Рыма (2005).
Сям’я
Аляксандр Леанідавіч Варламаў нарадзіўся 6 мая1955 г. у Мінску трэцім дзіцём у сям’і Аляксандры Палікарпаўны Варламавай (1918—1991) і яе законнага мужа Леаніда Георгіевіча Тупіцына і ў дакументах аб нараджэнні быў запісаны з прозвішчам маці, а сёстры з прозвішчам бацькі. Маці Аляксандра Палікарпаўна нарадзілася 22 верасня1918 г. у горадзе АлександрыяКіраваградскай вобласці (УССР). Бацька маці Палікарп Міхайлавіч Варламаў быў камісарам харчразвёрсткі ў першыя гады савецкай улады ў Расіі, а яе маці Неаніла была адной з трох дзяцей (разам з сёстрамі Ганнай і Вольгай) у сям’і адэскагагрэка-двараніна Мікалая (валодаў маёнткам у Варвараўцы) і сялянкі яго маёнтка — балгаркі Марыі Іларыёнаўны Кудраўцавай.
Бацька Леанід Георгіевіч Тупіцын нарадзіўся 15 чэрвеня1915 г. у Мінску і быў старэйшым дзіцём (разам братам Мікалаем і сястрой Тамарай) у сям’і адстаўнога целаахоўніка расійскага імператара (1894—1917) Мікалая II Георгія Уладзіміравіча Тупіцына (ураджэнца Арлоўскай губерніРасійскай імперыі) і яго жонкі мінскай мяшчанкі Таццяны Кляменцеўны Краспановіч, якая валодала пляцам зямлі ў горадзе.
Палікарп Міхайлавіч Варламаў і яго жонка Неаніла — дзед і бабуля Сашы Варламава. Адэса (Украіна), 1919 г.
Георгій Уладзіміравіч Тупіцын — дзед Сашы Варламава. Мінск, 1935 г.
Аляксандра Палікарпаўна Варламава. Адэса (Украіна), 1936 г.
Леанід Георгіевіч Тупіцын — бацька Сашы Варламава. На грудзі — значок альпініста (за пакарэнне адной з вяршынь Каўказа). Мінск, каля 1941 г.
Аляксандра Палікарпаўна Варламава — маці Сашы Варламава. Мінск, 1953 г.
Бацькі Сашы Варламава з дзецьмі жылі ў Мінску ў прыватным доме № 40 на вуліцы Гражданскай (зараз раён пажарнай каланчы па вуліцы Магілёўская).
Сям'я Сашы Варламава: бацька Леанід, цёця Тамара, дзядзька Коля, бабуля Таня. Мінск, 1940 г.
Аляксандра Палікарпаўна Варламава — маці Сашы Варламава. Мінск, каля 1968 г.
Рыма (злева) і Ларыса (Лора) Тупіцыны — сёстры Сашы Варламава. Мінск, 1952 г.
Аляксандра Палікарпаўна Варламава, яе сын Саша і дачка Ларыса. Мінск (Беларусь), 1956 г.
Аляксандра Палікарпаўна Варламава і яе дочкі Рыма і Ларыса (справа). Мінск (Беларусь), 1956 г.
У Аляксандра Варламава ёсць дзве замужнія сястры — Ларыса Леанідаўна Мухарская (нарадзілася 3 лістапада1941 г. у Адэсе) і Рыма Леанідаўна Шымчонак (нарадзілася 2 верасня1948 г. у Мінску).
Ларыса Леанідаўна Мухарская са сваім мужам Сцяпанам Мухарскім, 1995 г.
Ларыса Леанідаўна Мухарская
Ларыса Леанідаўна Мухарская на фоне ўласна зробленага габелена, 2014 г.
Сястра Сашы Варламава — Ларыса Леанідаўна Мухарская, 2019 г.
Выхаванне, адукацыя і навуковая дзейнасць
У 1962—1964 гг. вучыўся ў Мінску ў сярэдняй школе № 1, у 1964—1968 гг. — у Беларускім дзяржаўным харэаграфічным вучылішчы ў Мінску, у 1968—1973 гг. — у мінскай сярэдняй школе № 90. Яшчэ ў школе пачаў працоўны стаж — у 1971 г. быў паштальёнам па дастаўцы газеты «Вечерний Минск». У 1972 г. займаўся ў народным тэатры Палаца культуры прафсаюзаў у Мінску (пад кіраўніцтвам галоўнага рэжысёра беларускага тэлебачання Юрыя Уладзіміравіча Сцяпанава)[1].
У 1973 г. пад уплывам твораў Антуана дэ Сент-Экзюперы пачаў працаваць у авіяцыі (авіяматарыстам Мінскага аб’яднанага авіяатрада). У 1973—1975 гг. служыў ва Узброеных сілах СССР (хімічныя войскі), дзе атрымаў званне яфрэйтара. Папярэдне скончыўшы спецыяльныя курсы ў Растове-на-Доне, у 1975—1980 гг. працаваў у ГДР грамадзянскім авіямеханікам на савецкім авіяцыйным заводзе і аэрадроме Шперэнберг. З афіцэрскіх жонак у Шперэнбергу сабраў танцавальны калектыў.
Саша Варламаў. Мінск, 1963 г.
Саша Варламаў (пяты ад пачатку) на занятках у харэаграфічным вучылішчы. Мінск, 1964 г.
Рыма Леанідаўна Тупіцына (замужам — Шымчонак) — сястра Сашы Варламава. Мінск, 1981 г.
У 1981—1985 гг. быў студэнтам Мінскага інстытута культуры і адначасова там жа быў у 1981—1985 гг. лабарантам галіновай навукова-даследчай лабараторыі беларускай танцавальнай творчасці. У ліпені 1985 г. стаў малодшым навуковым супрацоўнікам той лабараторыі. Вучыўся на факультэце культурна-асветніцкай работы, аддзялення харэаграфіі. Па сканчэнні інстытута ў верасні 1985 г. атрымаў спецыяльнасць «культасветработа, кіраўнік харэаграфічнага калектыву», «чырвоны» дыплом і быў размеркаваны ў тую ж лабараторыю на пасаду яе загадчыка і паралельна стаў намеснікам загадчыка кафедрай харэаграфіі (да верасня 1987 г.); з ліпеня па верасень 1987 г. быў паралельна намеснікам дэкана замежных студэнтаў Мінскага інстытута культуры. З 1982 па 1987 г. рэгулярна выязджаў у этнаграфічныя экспедыцыі даследаваць традыцыйную беларускую культуру (абрады, гульні, танцы, песні і музыку) і аб’ехаў са студэнтамі інстытута ўсе рэгіёны Беларусі, хоць тэма даследавання тычылася толькі Гомельскай воласці. Прымаў удзел у стварэнні ў Мінску інстытуцкага музея беларускага прыкладнога мастацтва з прадметаў, сабраных у экспедыцыях, — афармляў экспазіцыю разам з Тамарай Рудзіцэр.
У 1985 г. таксама паступіў у аспірантуру Дзяржаўнага інстытута тэатральнага мастацтва (ГИТИС) у Маскве на аддзяленне «мастацтвазнаўства, тэатральная крытыка», а тэмай выбраў танцавальную культуру Заходняга Палесся. З вялікай павагай і ўдзячнасцю ўспамінае свайго навуковага кіраўніка — доктара мастацтвазнаўства, прафесара Юлію Міхайлаўну Чурко, якая многаму навучыла Варламава ў той час, у тым ліку тэатральнай крытыцы. Яна ж была да 1985 г. загадчыцай лабараторыяй, дзе быў лабарантам Варламаў. Публікаваў вынікі сваіх даследаванняў у газеце «Голас Радзімы» і ў часопісе «Літаратура і мастацтва». Пісаў крытычныя артыкулы аб тэатральных пастаноўках, браў інтэрв’ю ў артыстаў. Напісаў звыш 70 навуковых артыкулаў для акадэмічнай энцыклапедыі «Этнаграфія Беларусі» (1989), якая была выдадзена Інстытутам мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата КрапівыАкадэміі навук БССР. Частка фотаматэрыялаў, зробленых Варламавым у экспедыцыях, увайшла ў энцыклапедыю. Прымаў удзел у выданні ў 1989 г. акадэмічнага зборніка па традыцыйнай беларускай харэаграфіі (каля 30 навуковых артыкулаў). У аспірантуры правучыўся толькі два гады і не дапісаў дысертацыю, бо з восені 1987 г. вырашыў прысвяціць сябе цалкам Мінскаму тэатру моды.
Саша Варламаў у этнаграфічнай экпедыцыі — у вёсцы Гомельскай вобласці, ліпень 1983 г.
Саша Варламаў у этнаграфічнай экпедыцыі — у вёсцы Гомельскай вобласці, ліпень 1983 г.
Саша Варламаў — лабарант навукова-даследчай лабараторыі беларускай танцавальнай творчасці. Мінск, 1983 г.
Саша Варламаў у час здымак спектакля «Credo» у Мірскім замку. Мір, 1990 г.
Яшчэ студэнтам пачаў працаваць (з 1981 г.) мадэллю (ці як тады гэта афіцыйна называлася — «дэманстратарам адзення») у Доме моды ў Мінску, сукупна займаючыся гэтым каля 10 год; у тым ліку з 1982 па 1987 г. раз-пораз працаваў мадэллю ў мадэльера Вячаслава Зайцава ў Маскве. У 1983 г. заснаваў у Мінску супольна з дызайнерам адзення Галінай Мяшковай першы ў БССРтэатр моды — Мінскі тэатр моды (вул. Мельнікайтэ, 4)[2], дзе працаваў спачатку мадэллю, а з 1985 г. рэжысёрам, пастаноўшчыкам і харэографам побач з дызайнерам адзення Іннай Булгакавай. У 1987 г. перайшоў у Мінскі тэатр моды як на асноўнае месца працы. Сам тэатр у 1987 г. быў перададзены НПА «Белбыттехпроект» (Мінск), а галоўным мастаком тэатра засталася Булгакава. Паралельна з пачатку 1980-ых гг. пачаў вучыцца дызайну адзення ў тых мадэльераў, з якімі яго зводзіў лёс, і лічыў сваімі галоўнымі настаўнікамі ў гэтым дызайнераў Галіну Якаўлеўну Мяшкову (ПА «Прогресс», Мінск), Інну Барысаўну Булгакаву (кіраўнік эксперыментальнай лабараторыі Дома моды ў Мінску), Вячаслава Міхайлавіча Зайцава (Масква), Ірыну Уладзіміраўну Емяльянаву, мастака па трыкатажы НПА «Белбыттехпроект» Тамару Мендзелеўну Рудзіцэр.
У 1987 г. Мінскі тэатр моды выступаў з паказам калекцый беларускіх дызайнераў у Крамлёўскім палацы на ўрачыстым пасяджэнні ЦК КПСС на чале з Міхаілам Гарбачовым, якое было прысвечана 70-годдзю Савецкай улады. У 1987 г. на ВДНГ СССР Мінскі тэатр моды заняў 1-е месца сярод тэатраў моды ў СССР. Тэатрам у 1987—1990 гг. былі створаны спектаклі «Время, мы, мода», «Капризная, упрямая!», «Весенний репортаж». У снежні 1989 г. тэатр таксама стварыў спектакль «Credo» (Верую), які быў прысвечаны асобе і часу Францыска Скарыны і паказваўся чатыры разы ў тыдзень у рамках святкавання ў БССР 500-годдзя з дня нараджэння беларускага першадрукара. Навуковым кансультантам спектакля быў беларускі доктар гістарычных навук Анатоль Пятровіч Грыцкевіч. Летам 1990 г. Мінскі тэатр моды паказаў спектакль «Credo» у Беластоку (Польшча). Дакументальны фільм «Мінскі тэатр моды» (1990), які змяшчае фрагменты з двух спектакляў тэатра ад 1988 і 1989 г. (у тым ліку і «Credo»), зараз захоўваецца ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі[3].
Восенню 1988 г. Мінскі тэатр моды быў удзельнікам, а Саша Варламаў стаў рэжысёрам-пастаноўшчыкам I Усесаюзнага фестывалю маладзёжнай моды (СССР), які праходзіў у Мінску ў Палацы спорту адразу на трох подыумах (адначасова ў адной залі). У фестывалі ўдзельнічалі дызайнеры краін СССР: БССР была прадстаўлена Мінскім тэатрам моды і Беларускім домам мадэляў (Вольга Ламака прадставіла сваю калекцыю адзення «Паляванне»). У 1989 г. стаў рэжысёрам-пастаноўшчыкам праекта «Модарт», з якім пабываў у многіх гарадах Беларусі і ў рамках якога ў Брэсце адбыўся дэбют Алёны Свірыдавай як спявачкі (з песняй «Ваши пальцы пахнут ладаном»). Пасля закрыцця летам 1991 г. тэатра моды, Варламаў працаваў пад эгідай спартыўнага клуба Аляксандра Мядзведзя ў Мінску.
Саша Варламаў на рэпетыцыі ў Мінскім тэатры моды. Мінск, 1987 г.
Саша Варламаў у час спектакля «Час, мы, мода» у Мінскім тэатры моды. Мінск, 1988 г.
Вокладка праграмкі спектакля «Credo», пастаўленага Мінскім тэатрам моды. 1990 г.
Саша Варламаў у час здымак спектакля «Credo» у Мірскім замку. Мір, 1990 г.
Саша Варламаў у час здымак спектакля «Credo» у Мірскім замку. Мір, 1990 г.
У 1992 г. заснаваў прыватнае прадпрыемства «Рэкламнае Агенцтва Сашы Варламава» (пазней перайменаванае ў 2000 г. у сувязі з абавязковай перарэгістрацыяй у «Агенцтва моды Сашы Варламава»), якое стала прадаўжальнікам традыцый Мінскага тэатра моды. Яно наладзіла супрацоўніцтва з агенцтвам «Ford Models» (Парыж, Францыя), арганізавала ў 1992 г. у Мінску першы конкурс «Супермадэль Свету» у Беларусі і атрымала ад «Ford Models» спецыяльны дазвол на правядзенне штогадовага конкурсу «Супермадэль Беларусі» (1992—2000), першы з якіх адбыўся ў тым жа годзе ў Мінску, дзе прысутнічалі прадстаўнікі агенцтваў «Ford Models» (прадзюсар Наомі Кэмпбел), «Models 1» (Лондан), «Еуе for I» (Мілан). Агенцтва адкрыла курсы падрыхтоўкі прафесійных мадэляў з праграмай навучання «супермадэль». Акрамя таго Рэкламнае агенцтва Сашы Варламава мела патэнт на гандлёвую марку «Тэатр моды Сашы Варламава», бо гэта добра гучала і мела прамое дачыненне да формы праводзімых паказаў і праграм[1]. Гандлёвая марка «Тэатр моды Сашы Варламава» выкарыстоўвалася і была запатэнтавана да сярэдзіны 2000-х гг., а пасля агенцтва не стала прадоўжваць гэты патэнт.
У 1992 г. па запрашэнні сената Берліна пачалося шматгадовае супрацоўніцтва (1992—2001) агенцтва з нямецкім тэатрам моды «Modetheater Berlin» (Берлін), дзе з 1992 г. кіраўніком тэатра працавала даўняя знаёмая Варламава дызайнер Тамара Рудзіцэр. Варламаў стаў сааўтарам, рэжысёрам-пастаноўшчыкам і харэографам спектакляў у «Modetheater Berlin»: у 1992—2001 гг. рабіў пастаноўкі шоу моды (кожны год па два новых спектаклі) у берлінскім палацы культуры «Siemensvilla» і ў берлінскім тэатры «Podevil».
Саша Варламаў і Тамара Рудзіцэр (шостая злева ў карычневым) пасля шоу Берлінскага тэатра моды («Modetheater Berlin») у доме культуры «Siemensvilla». Берлін (Германія), 17 мая 1995 г.
Заключнае слова Прэзідэнта дабрачыннага фонда «Русский силует» Таццяны Міхалковай на конкурсе «Супермадэль Беларусі 2000». Мінск, Палац Рэспублікі, 2000 г.
У 1992—2000 гг. рабіў цыкл перадач «Супермадэль Беларусі» на беларускім тэлебачанні. 5 студзеня1997 г. у Мінску ў час правядзення конкурсу «Супермадэль Мінска 1997» у кінатэатры «Кастрычнік» адбылося першае выступленне на сцэне беларускага гітарыста і кампазітара Валерыя Дзідзюлі, сцэнічны касцюм якому тады пашыў Саша Варламаў. У 1997 г. у рамках праекта «Супермадэль Беларусі» Саша Варламаў арганізаваў першую паездку ў Еўропу беларускіх дызайнераў з мэтай паказу калекцый іх адзення.
30 жніўня1997 г. Саша Варламаў разам з іншымі агенцтвамі моды Еўропы выступіў арганізатарам і ўдзельнікам першага самага буйнога сусветнага форума моды «Der große Q»: у Берліне (Германія) на вуліцы Кюрфюрстэндам быў збудаваны самы вялікі подыум у свеце даўжынёй 1000 метраў, дзе адбываліся дэманстрацыі калекцый адзення (Тэда Лапідуса, Вів'ен Вэствуд, нядаўна забітага Джані Версачэ і інш.). 18 жніўня2001 г. Варламаў паўторна ўдзельнічаў у праекце «Der große Q»: на подыуме даўжынёй 1111 метраў (што стала прычынай запісу подыума ў Кнігу рэкордаў Гінэса) разам з іншымі ўдзельнікамі прымалі ўдзел 100 выпускнікоў школы мадэляў агенцтва Сашы Варламава, якія дэманстравалі калекцыю адзення маладых дызайнераў з Брэста Ірыны Андрасюк і Надзеі Нікіцінай «Пачуццёвасць кветак» (намінацыя «Школы моды» фестывалю-конкурсу «Млын моды»)[4][5].
Падрыхтоўка да паказу калекцый адзення на заводзе «Reines Metall». Дзюсельдорф (Германія), жнівень 1997 г.
Перад паказам калекцый адзення на заводзе «Reines Metall» (Дзюсельдорф), жнівень 1997 г.
Саша Варламаў і яго мадэлі перад паказам калекцый адзення на заводзе «Reines Metall», 1997 г.
Супермадэль Т. Філіпава (агенцтва моды Сашы Варламава) перад паказам на заводзе «Reines Metall», 1997 г.
Фрагмент паказу калекцый адзення на заводзе «Reines Metall», 1997 г.
Пасля паказу на заводзе «Reines Metall» (Дзюсельдорф), 1997 г.
Беларускія мадэлі перад выхадам на подыум «Der große Q» у Берліне (Германія), 1997 г.
Саша Варламаў і яго мадэлі перад форумам моды «Der große Q» у Берліне, 2001 г.
Фрагмент паказу калекцыі «Пачуццёвасць кветак» (Брэст) на форуме «Der große Q» у Берліне, 2001 г.
Фрагмент паказу калекцыі «Пачуццёвасць кветак» (Брэст) на форуме «Der große Q» у Берліне, 2001 г.
Афіша форума моды «Der große Q» у Берліне (Германія), 2001 г.
У 1999—2001 гг. быў аўтарам, суарганізатарам і мастацкім кіраўніком акцыі «Суперобраз XXI века — звук, цвет, форма», якая ладзілася ў Мінску Беларускім дзяржаўным універсітэтам супольна з Агенцтвам моды Сашы Варламава. У рамках акцыі праводзіліся і конкурсы «Супермадэль Беларусі» (1999, 2000) і «Млын моды» (2001). У 2000 г. таксама арганізаваў Беларускую маладзёжную творчую майстэрню на аснове акцыі «Суперобраз XXI века — звук, цвет, форма» для стварэння творчай студэнцкай моладдзю новых сінтэзіраваных форм мастацтва.
З 2000 па 2011 г. з’яўляўся прадстаўніком і партнёрам міжнароднага конкурсу маладых дызайнераў адзення «Русский силует» (Масква, Расія) у Рэспубліцы Беларусь.
У маі-жніўні 2010 г. Варламаў удзельнічаў у сумесным праекце фестывалю-конкурсу «Млын моды» і Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь — арганізацыі выстаўкі «Пачатак. Музей сучаснай беларускай моды», дзе былі прадстаўлены лепшыя мадэлі адзення фестывалю «Млын моды 2010». Саша Варламаў таксама стаў аўтарам канцэпцыі залы гісторыі сучаснай беларускай моды ў Нацыянальным гістарычным музеі Рэспублікі Беларусь (зменныя экспазіцыі). Пасля выстаўкі ў 2010 г. шэсць камплектаў адзення аўтарства Сашы Варламава (з калекцый розных гадоў), а таксама маладых дызайнераў-удзельнікаў фестывалю «Млын моды» (12 касцюмаў на тэму «Стылізацыя нацыянальнага саслоўнага прафесійнага касцюма»), адзенне Беларускага цэнтра моды, рэчы і аксесуары ад дызайнера Івана Айплатава, былі бясплатна перададзены ў якасці экспанатаў для Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь і захоўваюцца ў фондах[6].
У 2011 г. беларускі мадэльер Людміла Ігараўна Лабкова прысвяціла Аляксандру Варламаву сваю калекцыю адзення «восень/зіма 2011—2012»[7].
1 сакавіка2013 г. Агенцтва моды Сашы Варламава было зачынена.
Варламаў шмат разоў запрашаўся членам у журы розных конкурсаў, якія праходзілі ў Беларусі, Германіі (Берлін), Польшчы (Варшава), Італіі (Рым) і Аўстрыі (Вена). Праводзіў семінары, выступаў з лекцыямі аб модзе.
Паказ спектакля Сашы Варламава «Казка для дарослых у стылі Лівайс». Мінск, 1994 г.
Афіша міжнароднага фестывалю-конкурсу моды і фота «Млын моды 2005»Карціна Вячаслава Захарынскага «Жанчына, апранутая ў колер» (1995 г.). Была афішай міжнароднага фестывалю-конкурсу моды і фота «Млын моды 2002».
Па ініцыятыве Сашы Варламава ў 2001 г. конкурс «Супермадэль Беларусі» быў перайменаваны і пераўтвораны ў фестываль-конкурс моды і фота «Млын моды» — першы беларускі модны форум агульнарэспубліканскага значэння, які пачаў праводзіцца штогадова. Змянілася не толькі назва, але і пашырыўся фармат мерапрыемства. Варламаў стаў аўтарам, а таксама арганізатарам і мастацкім кіраўніком у 2001—2011 гг. гэтага фестывалю.
Першы «Млын моды 2001» адбыўся 19-21 красавіка 2001 г. Мінску ў Палацы Рэспублікі з удзелам экспертаў з Італіі, Германіі і Расіі. Для правядзення чарговага фестывалю на працягу году Варламаў надаваў увагу падрыхтоўцы ўдзельнікаў і канкурсантаў, працуючы з моладдзю Мінска і рэгіёнаў Беларусі.
З кастрычніка2003 г. фестываль наладзіў пастаяннае супрацоўніцтва з самымі значнымі школамі моды ў Еўропе: Міжнародная школа моды «ESMOD» (Мюнхен-Берлін), студыя «Berçot» (Парыж), «Academia di Costumo e di Moda» (Рым), «Istituto Europeo di Design» (Еўрапейскі інстытут дызайна, Мілан). Акрамя таго фестываль наладзіў сталыя кантакты з самым буйным у краінах СНД міжнародным конкурсам маладых дызайнераў адзення — «Русский силует» (Масква, Расія). У 2004—2011 гг. Варламаў арганізоўваў міжнародныя маладзёжныя творчыя майстэрні «Млын моды» у Германіі (2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011), Італіі (2005), Бельгіі (2008, 2009, 2010), Аўстрыі (2008, 2009, 2010), Чэхіі (2008, 2010), Швецыі (2007, 2008, 2009, 2010, 2011) і Літве (2010). Творчыя майстэрні былі абменам вопытам: еўрапейскія дызайнеры прыязджалі ў Беларусь, а беларускія — у краіны Еўропы[8]. У рамках фестывалю Варламаў таксама арганізоўваў паказы ў Мінску гасцявых модных калекцый з Парыжа, Рыма, Берліна, Мюнхена, Лондана, Прагі, Масквы, Стакгольма, Іванава і інш.; ладзіў прафесійныя стажыроўкі для маладых дызайнераў адзення ў сталіцах моды Еўропы. У 2001—2011 гг. Варламаў таксама рабіў цыкл перадач «Млын моды» на беларускім тэлебачанні.
З ініцыятывы Варламава Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь прыняў 4 лістапада2006 г. пастанову № 1476 (аб першачарговых мерах па развіцці маладзёжнай моды ў Рэспубліцы Беларусь, у тым ліку стварэнні Цэнтра маладзёжнай моды і аб запуску ў вытворчасць ў маленькіх серыях на швейных фабрыках калекцый маладых дызайнераў, якія прымалі ўдзел у фестывалі), а Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь у 2006 г. прыняло Канцэпцыю развіцця маладзёжнай моды ў Рэспубліцы Беларусь. Варламаў выступаў таксама з ініцыятывай стварэння ў Мінску дзяржаўнага музея сучаснага беларускага адзення. Аднак прынятыя дакументы, а таксама іншыя ініцыятывы Варламава, не выконваліся з-за адсутнасці дзяржаўнага фінансавання.
Арганізоўваў у 2006—2011 гг. праект «Pret-a-porter от Мельницы моды», дзе ўдзельнічалі маладыя дызайнеры адзення (з калекцыямі прамысловага кірунку) — дыпламанты фестывалю «Млын моды» прошлых гадоў. 16 кастрычніка2008 г. арганізаваў у Мінску ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі моднае дэфіле «Бельгійскія карункі і беларускі лён»: маладыя беларускія дызайнеры фестывалю «Млын моды» прадэманстравалі шэсць убораў з беларускага ільну і бельгійскіх карункаў, для стварэння якіх спецыяльна з Бруге (Бельгія) былі дастаўлены арыгінальныя бельгійскія карункі, а эскізы на конкурснай аснове зацвярджаліся прафесійнымі дызайнерамі з Бруселя (Бельгія). Восенню 2008 г. моднае дэфіле «Бельгійскія карункі і беларускі лён» было паўторана ў Бруселі, Берліне (Galeries Lafayette), Вене (летняя рэзідэнцыя імператараў Шонбрун) і Празе.
Паводле ацэнкі журналістаў, за час мастацкага кіраўніцтва Варламавым фестываль «Млын моды» прадстаўляў сабой унікальны і паспяховы культурны і адукацыйны праект, які дзякуючы арганізатарскім здольнасцям, генераванню ідэй і мастацкаму густу Сашы Варламава стаў феноменам у культурным жыцці Беларусі[10].
Панарама зала Палаца Рэспублікі, дзе праводзіўся конкурс «Млын моды 2002». Мінск (Беларусь), 2002 г.
Саша Варламаў і Таццяна Міхалкова на конкурсе «Млын моды» у Мінску ў Палацы культуры прафсаюзаў. Фота 2004 г.
Саша Варламаў і яго сваякі на конкурсе «Млын моды 2003». Пасля ўзнагароджання супермадэляў, Мінск, 2003 г.
Саша Варламаў і дзеці-удзельнікі Міжнароднай маладзёжнай творчай майстэрні «Млын моды ў Берліне». Плошча Аляксандэрплац (Берлін, Германія), кастрычнік 2004 г.
На Дабрачынным аўкцыёне ў фонд Нямецкага кардыялагічнага цэнтра ў Берліне (Германія), восень 2005 г.
Віртуальны дом моды Сашы Варламава і тэатр моды «Шафа» («Шкаф»)
Аб’яўленне аб спектаклі «Абезательна нужно жить» тэатра моды «Шафа», 2015 г.
У кастрычніку 2013 г. Варламаў адкрыў свой Віртуальны дом моды Сашы Варламава ў Інтэрнэце. З лістапада2013 г. Саша Варламаў таксама з’яўляецца прадстаўніком у Рэспубліцы Беларусь міжнароднага конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» (Санкт-Пецярбург, Расія).
18 сакавіка2014 г. у Мінску ў Цэнтральным дзіцячым парку імя Максіма Горкага адкрыў тэатр моды «Шафа» (руск. «Шкаф») — у рамках тэатральнай подыум-школы «Vyaselka Stars», у рэпертуары якога значацца спектаклі-паказы «Шум в шкафу», «Каблук», «Дикая охота» і «Credo». Першыя падрыхтоўчыя заняткі ў тэатры пачаліся 22 сакавіка2014 г. Варламаў, з’яўляючыся аўтарам праекта і яго мастацкім кіраўніком, вырашыў зрабіць тэатр моды як адукацыйны праект, дзе будуць вучыцца, развівацца і рэалізоўваць свае ідэі дзеці (узростам ад 6 да 17 гадоў) з дапамогай педагогаў. Спачатку на падрыхтоўчых курсах дзяцей вучаць харэаграфіі, вакалу, акцёрскаму майстэрству, дэфіле, дэкламацыі і маляванню. Дзеці таксама ўдзельнічаюць у стварэнні эскізаў для спектакляў, у стварэнні моднага вобразу, а пасля самі ж выступаюць акцёрамі спектакля моды ў касцюмах, зробленых па іх эскізах у майстэрнях брэнда «RadaStyle». Галоўная ўвага надаецца фарміраванню асобы праз творчую рэалізацыю — выявіць сябе ў акцёрскай гульні, спевах, маляванні[1].
27 студзеня і 2 лютага 2015 г. спектакль Тэатра моды «Шафа» з назвай «Абезательна нужно жить» адбыўся ў Мінскім міжнародным адукацыйным цэнтры імя Іаханеса Рау (дзіцячыя эскізы адзення рэалізавалі маладыя беларускія дызайнеры адзення Таццяна Замарэнава, Сабіна Альшова, Вольга Сняжко, Надзея Кузняцова, Таццяна Малько і Галіна Санько)[11], а 9 лютага 2015 г. — у мінскім Моладзевым тэатры эстрады. Аднак пасля гэтага Саша Варламаў згарнуў свой праект гэтага дзіцячага тэатра моды па фінансавым прычынам.
Саша Варламаў як член журы конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія), 13 сакавіка 2014 г.
Саша Варламаў як член журы конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія), 2014 г.
Саша Варламаў на конкурсе маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія), 2014 г.
Сінтэз мастацтваў
Саша Варламаў прадстаўляе свой праект — мікст «Эмоции формы» на фестывалі «Млын моды 2006», г. Мінск.Эскіз серыі «Райский сад» праекта «Дикая охота» (2005).Фрагмент скульптурна-вобразнага праекта «Мужчина без галстука», 2003 г.
Саша Варламаў вядомы як паспяховы экперыментатар у галіне сінтэзу мастацтваў — моды, харэаграфіі, музыкі, выяўленчага мастацтва і літаратуры. На думку Варламава, сучасная мода як від мастацтва можа спалучаць колер і рух, пластыку і малюнак, сцэнаграфію і фатаграфію[12]. Ідэя, што касцюмы — гэта сцэнічныя вобразы, прывялі да стварэння спектакля «Credo» (1989), які стаў першым праектам Варламава па сінтэзу мастацтваў — рухам у бок тэатра касцюма са сваёй драматургіяй і галоўнымі дзеючымі асобамі[13]. Пачатак такога экперымента Варламаў патлумачыў у 2006 г. так: «Адзенне — гэта адно з першых візуальна моцных выразных сродкаў. У прынцыпе, гэта ўмовы тэатра. Я зразумеў, што мода здольна выйсці на сур’ёзны ўзровень мастацтва, самастойны, з уласнымі выразнымі сродкамі, з уласнымі тэмамі, з уласнымі сучаснымі сродкамі вырашэння і ўвасаблення гэтых тэм»[13]. Яшчэ ў 1997 г. Варламаў перанакіроўваў конкурс «Супермадэль Беларусі» ў бок фестывалю дызайну адзення, мастацкай фатаграфіі, харэаграфіі, сцэнаграфіі і музыкі, а фестываль-конкурс «Млын моды» увогуле з самага пачатку задумваўся Варламавым як «творчая лабараторыя» і свята саюза і сінтэзу раўнапраўных мастацтваў на подыуме і вакол яго[14].
Між тым, зыходным пунктам у руху да сінтэзу мастацтваў для Варламава стала актуальная для ўсіх часоў ідэя захавання чалавечай індывідуальнасці і самакаштоўнасці чалавечай асобы[15].
Варламаў па сутнасці з’яўляецца аўтарам новага жанру мастацтва, які ён сам і яго калегі мянуюць як «мікст» — форму сцэнічнага дзеяння, якая спалучае сімфанічную і рок-музыку, сучасную харэаграфію, моду, анімацыю і паэзію[16]. Прыкметным праектам Варламава па сінтэзу музыкі, касцюма, харэаграфіі і рэжысуры стаў мікст «Дзікае паляванне» (2005), створаны па матывам беларускай нацыянальнай аповесці Уладзіміра Караткевіча«Дзікае паляванне караля Стаха», а таксама «Адкрыцця Іаана Багаслова», твораў Альбрэхта Дзюрэра, Іераніма Босха, Пауля Хіндэміта і інш.[17] Мікст паказваўся двойчы — у 2005 г. у Мінску (Беларусь) і Рыме (Італія)[18].
Міксты «Волшебные превращения, или Новогодняя сказка для взрослых» (1998), «Эмоции формы» (2006), «Шум в шкафу» (2009), акцыя «Суперобраз XXI века — звук, цвет, форма» (1999, 2000, 2001) і праекты «1+1=1» (2002), «1-1» (2003) і «Три музы — Три грации» (2010) таксама сталі маштабнымі спробамі сінтэзу мастацтваў сучаснымі сродкамі і ў сучасным кантэксце.
Праекты і паказы моды ў Беларусі
Акрамя праектаў «Супермадэль Беларусі», «Суперобраз XXI века — звук, цвет, форма» і «Млын моды» Саша Варламаў удзельнічаў і ў іншых сваіх праектах у Беларусі:
восень 1988 — рэжысёрская пастаноўка і правядзенне ў Мінску ў Палацы спорту I Усесаюзнага фестывалю маладзёжнай моды (СССР).
восень 1989 — рэжысёрская пастаноўка шоу моды і харэаграфіі ў Мінску ў Палацы чыгуначнікаў — з нагоды адкрыцця фірмы «Bielita» (Італія — Беларусь).
1989 — рэжысёрская пастаноўка і правядзенне ў Беларусі праекта моды «Модарт».
1989 — рэжысёрская пастаноўка ў Брэсце конкурсу «Міс Брэст 1989».
1990 — рэжысёрская пастаноўка ў Брэсце конкурсу «Міс Брэст 1990».
1990 — рэжысёрская пастаноўка ў Мінску конкурсу «Міс Мінск 1990».
1994 — рэжысёрская пастаноўка і правядзенне ў Мінску ў клубе (які месціўся ў кінатэатры «Масква») шоу-спектакля «Сказка для взрослых в стиле Ливайс» з паказам калекцыі джынсавага адзення фірмы «LEVI’S» (ЗША). Адбор адзення для дэманстрацыі і аўтар шоу-спектакля — Саша Варламаў.
28—30 снежня 1994 — рэжысёрская пастаноўка шоу моды «Все будет кока-кола!» у Мінску на праспекце Францішка Скарыны. (Тэмпература ў горадзе была — −20—24°).
верасень 1995 — май 1996 — рэжысёрская пастаноўка і правядзенне ў Беларусі шоу-праграмы «Бенефис эгоистов» (рэжысура, пастаноўка, харэаграфія і канферанс — Сашы Варламава; шоу-балет пад кіраўніцтвам народнай артысткі Валянціны Гаявой; тэксты песень — Саша Варламаў і Фёдар Баравы; музыка — Сяргей Хвашчынскі; мадэлі — пераможцы конкурсу «Супермадэль Беларусі»; салісты — Аляксандр Савіцкі, Віталь Жукаў і Нікіта; і інш.).
5 студзеня 1997 — рэжысёрская пастаноўка ў Мінску ў кінатэатры «Кастрычнік» конкурсу «Супермадэль Мінска 1997».
12 красавіка 1997 — прэзентацыя ў Дзяржаўным тэатры музычнай камедыі Беларусі (у рамках конкурсу «Супермадэль Беларусі 1997») спектакля моды «В поисках прекрасного образа, или Путешествие во времени и в пространстве». Адкрывала паказ калекцыя адзення Варламава «Antik», а пасля ішлі «В стиле Веры Холодной» (дызайнер адзення Наталля Казлова), «Мотоамазонки» (Наталля Казлова), «Америка, джаз, 30-е.» (Жанна Баравец), «Сны Афродиты» (Мілавіца), «Королевские пчёлы» (Наталля Казлова), «Большой вечер» (Жанна Баравец). Галоўныя ролі: Алена Спірыдовіч і Эдуард Трухмянёў. Аўтар спектакля і дыялогаў — Саша Варламаў.
Саша Варламаў у ходзе публічнай лекцыі «Суровы свет моды 1940—1980-х гг.» распавядае пра два цэнтры моды ў Мінску ў 1980-ыя гады — Цэнтр моды і Белбыттэхпраект — і аб асобе Элеаноры Язерскай. Мінск, музей гісторыі горада Мінска, 18 мая 2014 г.
13 студзеня 1998 — прэзентацыя (у рамках конкурсу «Супермадэль Беларусі 1998») спектакля (мікста) «Волшебные превращения, или Новогодняя сказка для взрослых» у Вялікім тэатры оперы і балета ў Мінску.
чэрвень 1998 — правядзенне ў Мінску Міжнароднага семінара кіруючай лініі фірмы «Adidas» — шоу моды і харэаграфіі ў клубе «Реактор».
12 лістапада 1999 — прэзентацыя ў Мінску ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь калекцыі адзення ад Сашы Варламава і араматаў парфумерыі ад Алега Выглазава. Кожная калекцыя адзення суправаджалася спецыяльнай парфумернай кампазіцыяй — аднайменнай: «Ілюзія», «Густ малака», «Дэмас» і «Экспансія». Гэта быў паказ адзення перад гастролямі ў Рыгу (Латвія), дзе праграма будзе паўторна паказана 14-22 лістапада 1999 на міжнароднай Асамблеі моды.
1—15 сакавіка 2001 — рэжысёрская пастаноўка і правядзенне ў Мінску ў Доме дружбы Дзён беларускай моды.
21 красавіка 2001 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» уласнай калекцыі адзення «1+1» і праекта «1+1».
чэрвень 2001 — паказ уласнай калекцыі адзення «1+1» у Мінску ў Палацы Рэспублікі на выстаўцы скульптур з Афрыкі, арганізаваным прадстаўнікамі ў Рэспубліцы Беларусь фірмы па вырабу бялізны «Триумф».
1—2 ліпеня 2001 — правядзенне рэспубліканскага фестывалю моды «Большой подиум. Минск—2001». Выбары супермадэлей Мінска.
21 красавіка 2002 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» уласнай калекцыі адзення «Совершеннолетняя женщина», а таксама праекта «1+1=1».
ліпень 2002 — рэжысёрская пастаноўка ў Мінску на плошчы Незалежнасці фестывалю моды «Вялікі Мінск 2002». Подыум 200 м, за тры дні колькасць гледачоў — каля 20 тысяч чалавек.
лістапад 2002 — рэжысёрская пастаноўка ў Мінску ў Палацы Рэспублікі шоу моды і харэаграфіі «В джинсовом стиле…» (супольна з фірмай «LEVI’S»).
вясна 2003 — рэжысёрская пастаноўка ў Мінску ў Палацы Рэспублікі шоу моды і харэаграфіі «Танго в вагоне…» (з удзелам кіруючай калекцыі фірмы «LEVI’S»).
27 красавіка 2003 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» праекта «1-1» (аўтар канцэпцыі — Саша Варламаў, фота — Яўгеній Бардукоў, харэаграфія — Наталля Фурман і Аляксандр Фурман, скульптура — Дзмітрый Аганаў).
27 красавіка 2003 — прэзентацыя ў Палацы Рэспублікі ўласнага скульптурна-вобразнага праекта «Мужчина без галстука» (калекцыі скульптур з бронзы) па матывам аднайменнага альбома Джані Версачэ «Mann ohne Krawatte» (аўтар канцэпцыі — Саша Варламаў, лепка формы — Дзмітрый Аганаў).
жнівень 2003 — фэшн-праект у начным клубе «NIGHT STAR» (Мінск) з удзелам групы «Boney M.».
2003 — рэжысёрская пастаноўка ў Мінску конкурсу «Міс Мінск 2003».
9 снежня 2004 — прэзентацыя ўласнай калекцыі вячэрніх плаццяў «Шесть воплощений цвета К».
6 мая 2005 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» мікста «Дикая охота» (бел. «Дзікае паляванне»).
5 мая 2006 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» мікста «Эмоции формы».
2007 — прэзентацыя ўласнай калекцыі адзення «Воспоминания о Марлен Дитрих».
4 мая 2007 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» калекцыі адзення «Чёрная кошка, подглядывающая в открытую дверь» (аўтары — супольна Саша Варламаў (мужчынскія касцюмы) і Людміла Лабкова (жаночыя плацці)).
4 мая 2008 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» уласнай калекцыі адзення «Faberlic — стратегия победителей!», а таксама перформанса «Источники вдохновения — Faberlic, Прикосновение, Мельница моды» (аўтар Саша Варламаў).
16 кастрычніка 2008 — арганізацыя ў Мінску ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі моднага дэфіле «Бельгійскія карункі і беларускі лён».
3 мая 2009 — прэзентацыя на фестывалі «Млын моды» уласнага моднага эцюда «Стратегия победителей».
8 мая 2010 — арганізацыя праекта «Настоящее дефиле» (у рамках фестывалю «Млын моды»), у якім прынялі ўдзел 35 вядомых у Беларусі асоб у галіне спорту, тэатра і тэлебачання, што дэфіліравалі ў Палацы спорту ў строях, пашытых маладымі дызайнерамі Беларусі.
27 студзеня 2015 — прэм’ера ў Мінскім міжнародным адукацыйным цэнтры імя Іаханеса Рау першага спектакля Тэатра моды «Шафа» — «Абезательно нужно жить»[11].
23 верасня 2015 — у Мінску тэатр моды «Шафа» у канферэнц-залі канцэрна «Белнефтехим» арганізаваў паказ-прэзентацыю новага беларускага брэнда спартыўнага адзення і адзення для адпачынку «SVT» («Светлотекс», г. Светлагорск)[20].
лета 1990 — паказ і ўдзел у спектаклі «Credo» у Беластоку (Польшча) — у час гастроляў Мінскага тэатра моды.
кастрычнік 1991 — паказ у выглядзе шоу у Польшчы кіруючай калекцыі касметыкі фірмы «Framesi» (Італія).
1993 — шоу «Чемоданное настроение» у палацы культуры «Siemensvilla» і тэатры «Podevil» Берлін (Германія).
1995 — шоу «Ищите автора, детектив!» у палацы культуры «Siemensvilla» і тэатры «Podevil» Берлін (Германія).
жнівень 1997 — удзел у паказе ў Дзюсельдорфе (Германія) на заводе «Reines Metall» калекцыі «Antik» і «CARTOON» (30 мадэляў адзення з Беларусі).
30 жніўня 1997 — удзел у першым самым буйным форуме моды «Der große Q» у Берліне (Германія).
восень 1998 — паказ Тэатрам моды Сашы Варламава ў Рызе (Латвія) спектакля моды «Крык!» на конкурсе, арганізаваным фірмай «Wella» (Германія). Спектаклю прысуджана першае месца на конкурсе.
14-22 лістапада 1999 — гастролі Тэатра моды Сашы Варламава ў Рызе (Латвія) на Міжнароднай Асамблеі моды, якая праводзілася пад эгідай Пака Рабана і Вів'ен Вэствуд, — спецыяльная праграма MTV. Была паўторна паказана калекцыя адзення ад Сашы Варламава (супольна з араматамі парфумерыі ад Алега Выглазава), прэзентаваная раней (12 лістапада 1999 г.) у Мінску ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь. Кожная калекцыя адзення суправаджалася спецыяльнай парфумернай кампазіцыяй — аднайменнай: «Ілюзія», «Густ малака», «Дэмас» і «Экспансія».
1 студзеня 2001 — правядзенне гала-прадстаўлення моды ў Берліне (Германія), прысвечанага сустрэчы XXI стагоддзя. Рэжысёр — Саша Варламаў.
18 лютага 2001 — правядзенне ў Берліне (Германія) шоу «Berlinerdurchreize» (рэжысёр — Саша Варламаў).
18 жніўня 2001 — удзел у самым буйным форуме моды «Der große Q» у Берліне (Германія).
кастрычнік 2001 — прадстаўленне ў Маскве (Расія) у Гасцінным двары 4 беларускіх калекцый на заключным шоу міжнароднага конкурсу маладых дызайнераў адзення, што праводзіўся Дабрачынным фондам «Русский силуэт».
11-12 лютага 2003 — паказ уласнай калекцыі адзення «Зефир» у горадзе Доха (Катар).
чэрвень 2003 — прэзентацыя фестывалю-конкурсу моды і фота «Млын моды 2003» у Санкт-Пецярбургу (Расія).
4 верасня 2004 — удзел у Маскве (Расія) у конкурсе маладых дызайнераў «Новая мода. Мир без границ», што праводзіўся Дабрачынным фондам «Русский силуэт» (Масква).
13-16 сакавіка 2014 — член журы конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія).
9-12 кастрычніка 2014 — член журы конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія).
12-15 сакавіка 2015 — член журы конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія).
8-11 кастрычніка 2015 — член журы конкурсу маладых дызайнераў адзення «Поколение NEXT» у Санкт-Пецярбургу (Расія).
Саша Варламаў у гатэлі «Ritz» перад паказам уласнай калецыі адзення «Зефир» у Дохе, люты 2003 г.
Саша Варламаў у гатэлі «Ritz» перад паказам уласнай калецыі адзення «Зефир» у Дохе, люты 2003 г.
Саша Варламаў з братам эміра Катара у гатэлі «Ritz» перад паказам калекцыі «Зефир» у Дохе, люты 2003 г.
Саша Варламаў з мадэлямі ў гатэлі «Ritz» перад паказам калекцыі «Зефир» у Дохе, люты 2003 г.
Паказ калекцыі «Зефир» у 7-мі зоркавым гатэлі «Ritz». Доха (Катар), люты 2003 г.
Літаратурная творчасць
Фота, якое стала вокладкай кнігі «Модные сказки от Саши Варламова» (2004). Фатограф Міхаіл Маруга.Тытульная старонка кнігі Сашы Варламава з казкамі аб модзе на нямецкай мове «Unkindliche Märchen» (2020)
Складае на рускай мове вершы, тэксты песень. З’яўляецца аўтарам кніг аб модзе: дапаможнік «Супермодель — профессия мечты» (1999); казкі аб модзе «Модные сказки от Саши Варламова» (2004); зборнік вершаў і аўтарскіх афарызмаў «Так или иначе» (2011); зборнік вершаў, аўтарскіх роздумаў аб эстэтыцы «Саша Варламов: из личного» (2011).
З’яўляецца аўтарам першых у свеце казак аб модзе[21]. У 2009 фестываль «Млын моды» завяршыўся інсцэніроўкай адной з казак Сашы Варламава — мікстам «Шум у шафе» (руск. «Шум в шкафу») — першай і адзінай у свеце казкі аб модзе, пастаўленай на сцэне і расказанай мовай моды і харэаграфіі[21].
Летам 2010 г. Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Рэспублікі Беларусь заключыла з Варламавым дагавор на вытворчасць мультыплікацыйнага фільма па казцы аб модзе Сашы Варламава «Кропелька» (руск. «Капелька»). Варламаў напісаў сцэнарый, былі намаляваны галоўныя героі, але фільм не быў зроблены ў 2011 г., як планавалася.
25 мая 2019 г. у Гродне студыя моды Сяргея Нагорнага прэзентавала мадэльны праект паводле казкі Сашы Варламава «Шум у шафе»:
гарадзенскія выпускнікі школы мадэляў Сяргея Нагорнага (узростам ад 4 да 20 гадоў), якія за час навучання пазнаёміліся з асновамі стылю і візажу, псіхалогіі і этыкі, прайшлі фотатрэнінгі і навучыліся ствараць сцэнічныя вобразы, для гледачоў моднага шоу прадэманстравалі аўтарскія калекцыі ад дызайнераў горада і трэндавую вопратку ад магазінаў і буцікаў[22].
У 2020 г. у Берліне была выдадзена кніга з трыма казкамі Варламава аб модзе («Шум у шафе», «Кропелька», «Нізкі ход») у перакладзе на нямецкую мову пад назвай «Unkindliche Märchen» (бел. «Недзіцячыя казкі»). Гэтыя казкі, якія былі напісаны раней, былі аўтарам пашыраны і перапрацаваны для іх новага выдання.
Судовая справа
20 мая 2011 г. у Мінску Саша Варламаў быў арыштаваны і абвінавачаны ў незаконным выкарыстанні памяшкання ў Беларускім дзяржаўным універсітэце для мэт свайго агенцтва моды, нявыплаце арэнднай платы і прысваенні дзяржаўных сродкаў, што, на думку следства, нанесла шкоду звыш 1,2 млрд беларускіх рублёў (138 тыс. долараў ЗША)[23][24].
4 лютага 2013 г. у Мінску распачаўся судовы працэс, дзе Варламаў абвінавачваўся ў здзяйсненні злачынстваў (махлярства ў асабліва буйным памеры, крадзеж у буйным памеры шляхам злоўжывання службовымі паўнамоцтвамі, прысваенне маёмасці, ухіленне ад выплаты падаткаў, злоўжыванне службовымі паўнамоцтвамі). У якасці сведак па крымінальнай справе дапытана больш за 800 чалавек, пацярпелымі было прызнана 353 асобы.
Сам Саша Варламаў лічыў прад’яўленныя абвінавачанні беспадстаўнымі: не займаў якую-небудь пасаду ў дзяржаўнай арганізацыі і, адпаведна, не атрымліваў за гэта заробчую плату ад дзяржаўнага бюджэту, а карыстаўся памяшканнямі БДУ на працягу 10 год на падставе дагавора арэнды з БДУ. Аднак Аляксандр Варламаў прызнаваў, што завінаваціўся дзяржаве падаткаў на суму 45 мільёнаў беларускіх рублёў (каля 5200 долараў ЗША)[25].
Напярэдадні арышту Варламаву была прызначана III група інваліднасці з-за праблем са спінай. У вязненні ён адчуваў сябе вельмі дрэнна, яму была зроблена ў ліпені 2012 г. аперацыя на пазваночніку і ў кастрычніку 2012 г. прызначана II група інваліднасці з-за праблем са спіной[26].
Суд Цэнтральнага раёна Мінска 23 ліпеня 2013 г. прысудзіў Аляксандра Варламава да 5 гадоў абмежавання волі і канфіскацыі маёмасці, але прыняў рашэнне залічыць у тэрмін адбывання пакарання тэрмін знаходжання Варламава пад вартай, таму Варламаў быў вызвалены з-пад варты ў зале суда. Яго агенцтва моды было прызнана банкротам і зачынена, а сам Варламаў быў вымушаны штомесячна аддаваць каля паловы сваёй пенсіі (якая складала каля 100 долараў ЗША) для выплаты доўгу за арэнду памяшканняў БДУ. Паводле слоў Варламава, яго пляменніца прадала сваю аднапакаёвую кватэру, каб было чым плаціць адвакату і пакрываць выдаткі, а сам Варламаў апынуўся без жытла. Варламаў таксама дзякаваў сябрам, якія яго падтрымлівалі матэрыяльна[27][28].
Выказванні аб жыцці і мастацтве
«Мода — гэта непераадольнае жаданне ісці ўслед і адначасова развівацца! <…> Мода — гэта эвалюцыя перамен! Але! Сутнасць тайны застаецца абраным!»[29] (2011)
«Лепей, чым ёсць, мы можам быць толькі ў думках у тых, хто нас любіць!»[30] (2011)
«Спакуса — гэта не цела. Спакуса — гэта вочы.» (2011)
«Прыватнае жыццё — гэта стаўленне да самога сябе.»[31] (2011)
«Гэты свет настолькі дасканалы, наколькі ён можа быць дасканалым, застаючыся жывым, наколькі жывое здольна быць дасканалым.»[32] (2011)
Узнагароды
Саша Варламаў узнагароджваецца срэбным медалём ганаровага грамадзяніна Рыма. 2 снежня 2005 г.
1 снежня2005 г. урад правінцыі Рым (Італія) сваім рашэннем узнагародзіў Аляксандра Леанідавіча Варламава срэбным медалём ганаровага грамадзяніна Рыма за падрыхтоўку і правядзенне міжнароднай творчай майстэрні «Млын моды ў Рыме» (з удзелам дызайнераў з Беларусі і з Рыма) і паказу мікста «Дзікае паляванне» (руск. «Дикая охота»). Урачыстая цырымонія ўзнагароджання адбылася 2 снежня2005 г. у Рыме ў прысутнасці надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Рэспублікі Беларусь у Італьянскай РэспубліцыАляксея Скрыпкі.
Сеціўная актыўнасць
У 2007, 2014—2015 гг. Саша Варламаў вёў свае блогі ў Інтэрнеце, дзе пісаў занатоўкі аб модзе і іншых творчых і прыватна жыццёвых падзеях — на старонках беларускіх інтэтнет-парталаў «lady.tut.by» і «sb.by».
Апошняя старонка кнігі Сашы Варламава з казкамі аб модзе на нямецкай мове «Unkindliche Märchen» (2020)
12 лютага 2017 г. вымушаны быў пераехаць з Мінска на сталае месца жыхарства ў Германію, дзе жыве да сённяшняга часу. Прычынамі пераезду былі цяжкае матэрыяльнае становішча, праблемы са здароўем і неабходнасць медыцынскай аперацыі, маленькая беларуская пенсія (у памеры каля 50 долараў ЗША), адсутнасць прыватнага жытла ў Мінску, а галоўнае — незапатрабавальнасць творчай актыўнасці Сашы Варламава ў Беларусі, які хацеў яшчэ быць карысным беларускай культуры[33].
У Германіі галоўным чынам прысвяціў сябе літаратурнай творчасці: напісаў на рускай мове сваю чацвёртую казку аб модзе — «Скандалістка» (ням. «Die Krakeelerin»). У 2020 г. у Берліне была выдадзена яго кніга («Unkindliche Märchen»), дзе змешчаны тры яго казкі аб модзе ў перакладзе на нямецкую мову. Варламаў таксама падаў на друк тэксты сваіх трох ранейшых казак, якія былі пашыраны і перапрацававы, і чацвёртай, якія плануюцца выдаць на нямецкай мове ў адной кнізе.
Саша Варламаў і яго прыёмная дачка Святлана Фядосік у Берліне (Германія), 2019 г.
Саша Варламаў і яго сястра Ларыса Мухарская ў Берліне (Германія), 2019 г.
Ларыса Мухарская са сваёй дачкой Вольгай у Берліне, 2019 г.
↑Форум моды «Der große Q» праходзіў усяго тройчы (1997, 1999, 2001). У 1999 г. у Берліне на форуме «Der große Q» удзельнічалі толькі расійскія дызайнеры адзення Вячаслаў Зайцаў і Валянцін Юдашкін.
↑Мельница моды, 2006 [Изоматериал] : XIV [Международный фестиваль моды и фото, 3-5 мая 2006: информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов]. — Минск: [б. и.], 2006. — С. 5.
↑Мельница моды, 2003 : Второй междунар. рос.-белорус. фестиваль моды и фото: [Информ. ил. кат. / гл. ред. С. Варламов; Фото: М. Маруга]. — Мн. : БелКП-Пресс, 2003. — С. 27.
↑ абМельница моды, 2006 [Изоматериал] : XIV [Международный фестиваль моды и фото, 3-5 мая 2006: информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов]. — Минск: [б. и.], 2006. — С. 26.
↑Мельница моды — 2005 [Изоматериал] : фестиваль моды и фото: Белорусский полуфинал Международного конкурса молодых дизайнеров одежды Благотворительного фонда «Русский силуэт»: [информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов. — [Б. м.: б. и., 2005]. — С. 2; Мельница моды, 2003 : Второй междунар. рос.-белорус. фестиваль моды и фото: [Информ. ил. кат. / гл. ред. С. Варламов; Фото: М. Маруга]. — Мн. : БелКП-Пресс, 2003. — С. 1, 20.
↑Мельница моды, 2003 : Второй междунар. рос.-белорус. фестиваль моды и фото: [Информ. ил. кат. / гл. ред. С. Варламов; Фото: М. Маруга]. — Мн. : БелКП-Пресс, 2003. — С. 26—27.
↑Мельница моды — 2005 [Изоматериал] : фестиваль моды и фото: Белорусский полуфинал Международного конкурса молодых дизайнеров одежды Благотворительного фонда «Русский силуэт»: [информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов. — [Б. м.: б. и., 2005]. — С. 34—35; Мельница моды, 2006 [Изоматериал] : XIV [Международный фестиваль моды и фото, 3-5 мая 2006: информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов]. — Минск: [б. и.], 2006. — С. 26; Новые тенденции и модные сказки. Интервью с Сашей Варламовым. Часть 2.Архівавана 9 сакавіка 2016..
↑Мельница моды, 2006 [Изоматериал] : XIV [Международный фестиваль моды и фото, 3-5 мая 2006: информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов]. — Минск: [б. и.], 2006. — С. 26; КРУТОЙ ПОМОЛ XIII «Мельницы Моды» (2005) // belgazeta.by.
↑Мельница моды, 2006 [Изоматериал] : XIV [Международный фестиваль моды и фото, 3-5 мая 2006: информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов]. — Минск: [б. и.], 2006. — С. 28.
Варламов, С. Супермодель — профессия мечты / С. Варламов. — Минск : Петит, 1999. — 76 с.
Варламов, А. Л. Модные сказки от Саши Варламова / А. Л. Варламов. — Минск : Майнио, 2004. — 245 с.
Варламов, А. Л. Так или иначе / А. Л. Варламов. — Минск : Экономпресс, 2011. — 196 с.
Варламов, А. Л. Саша Варламов: из личного / А. Л. Варламов. — Минск : Экономпресс, 2011. — 196 с.
Warlamow, S. Unkindliche Märchen / S. Warlamow. — Berlin : HOLDA, 2020. — 201 s.
Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя / рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1989.— 575 с.: іл. ISBN 5-85700-014-9.
Мельница моды, 2001 [Изоматериал] : IX Республиканский фестиваль-конкурс моды и фото: [фотоальбом / фото: Д. Елисеев и др.]. — [Б. м.: б. и., 2001?]. — [34] с.
Мельница моды, 2003 : Второй междунар. рос.-белорус. фестиваль моды и фото: [Информ. ил. кат. / гл. ред. С. Варламов; Фото: М. Маруга]. — Мн. : БелКП-Пресс, 2003. — 71 с.
Мельница моды — 2005 [Изоматериал] : фестиваль моды и фото: Белорусский полуфинал Международного конкурса молодых дизайнеров одежды Благотворительного фонда «Русский силуэт»: [информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов. — [Б. м.: б. и., 2005]. — [115] с.
Мельница моды, 2006 [Изоматериал] : XIV [Международный фестиваль моды и фото, 3-5 мая 2006: информационный иллюстрированный каталог / гл. ред. С. Варламов]. — Минск: [б. и.], 2006. — 52, [50] c.
Фестиваль моды и фото «Мельница моды ― 2007» [Изоматериал] : Белорусский полуфинал Международного конкурса молодых дизайнеров одежды, проводимого Благотворительным фондом «Русский силуэт», Минск, 2—4 мая 2007: информационный иллюстрированный каталог / текст: В. Пепеляев. — [Б. м.: б. и., 2007?]. — 55, [44] с.
Мельница моды ― 2008 [Изоматериал] : XVII Международный фестиваль моды и фото: [полуфинал Международного конкурса молодых дизайнеров одежды «Русский силуэт», Минск, 2―4 мая 2008 года: программа / автор проекта С. Варламов. — Минск: [б. и.], 2008. — 162, [3] с.
Мельница моды [Изоматериал] : XIX Международный фестиваль моды и фото, 2010, [6―8 мая, Дворец спорта, Минск]. — [Б. м.: б. и., 2010?]. — 152, [1] c.
Мельница моды, 2011 [Изоматериал] : XX Международный фестиваль моды и фото, [5―7 мая 2011, Минск]. — [Б. м.: б. и.], 2011. — 150 с.
Валентин Елизарьев. Репортаж из настоящего времени: каталог / Автор текста Саша Варламов; фотограф Никита Федосик. — Минск : Дивимакс, 2017.
_-_2014_AD_farexpo.jpg)
_-_2014_AD.jpg)
