PROFILBARU.COM

Дон Карлас Старэйшы
Дон Карлас Старэйшы
Нараджэнне	29 сакавіка 1788[…]; Аранхуэс, аўтаномная супольнасць Мадрыд, Іспанія;
Смерць	10 сакавіка 1855[…] (66 гадоў); Трыест, Аўстрыйская імперыя;
Месца пахавання	Trieste Cathedral[d];
Род	Іспанскія Бурбоны
Бацька	Карл IV
Маці	Марыя-Луіза Пармская
Жонка	Марыя Франчэска дэ Браганса[d] і Марыя Тэрэза Партугальская[d]
Дзеці	Juan de Borbón y Bragança[d], Fernando de Borbón y Bragança[d] і Carlos Luis de Borbón y Bragança[d]
Член у	Real Academia de Nobles y Bellas Artes de San Luis[d];
Аўтограф
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дон Ка́рлас Мары́я Ісі́дра дэ Бурбо́н (ісп.: Carlos María Isidro de Borbón; 29 сакавіка 1788, Аранхуэс — 10 сакавіка 1855, Трыест) — іспанскі інфант, сын караля Карла IV і Марыі-Луізы Пармскай, малодшы брат Фердынанда VII. Прэтэндэнт на іспанскі прастол з 1833 па 1844 гады. У адрозненне ад унука, які таксама развязаў грамадзянскую вайну, вядомы як Дон Карлас Старэйшы.

Біяграфія

Разам з братам Карлас быў запрошаны Напалеонам у Баёну, дзе быў прымушаны адрачыся ад сваіх правоў. У 1814 годзе, пасля рэстаўрацыі Бурбонаў, Карлас вярнуўся ў Мадрыд і ажаніўся з дачкой партугальскага караля Жуана VI Марыяй Франчэскай дэ Браганса, ад якой меў трох сыноў (сярэдні сын Хуан, граф Манцісон, у далейшым прэтэндаваў таксама на французскі прастол).

З-за бяздзетнасці Фердынанда Карлас лічыў сябе спадчыннікам прастола. Вакол яго групавалася партыя крайніх прыхільнікаў абсалютызму і клерыкалаў, якія былі вядомыя пад імем карлістаў (апастолікаў) і з’яўляліся галоўнымі віноўнікамі паўстанняў, што трывожылі Іспанію з 1833 года.

Пасля смерці брата і абвяшчэння каралевай малалетняй пляменніцы, Ізабелы II, Карлас абвясціў сябе ў Краіне Баскаў каралём Карлам V і развязаў першую карлісцкую вайну, якая працягвалася да 1839 года.

У 1844 годзе Карлас адрокся ад сваіх правоў на карысць свайго старэйшага сына. У 1847 годзе Луі-Філіп дазволіў яму падацца ў яго аўстрыйскія ўладанні, дзе ён і правёў рэштку свайго жыцця пад імем графа Маліны.