Вагане́тка[1] — адкрыты вагон малой ёмістасці (0,5—6 м³), прызначаны для перавозкі грузаў, які перамяшчаецца па вузкакалейнай чыгунцы (па тэрыторыі прамысловых прадпрыемстваў, у прыватнасці, на шахтах і рудніках, на будаўнічых пляцоўках).
Ваганеткі выкарыстоўваюцца для перавозкі грузаў (а часам і людзей) на невялікія адлегласці. Перасоўваюцца з дапамогай лакаматываў, самакатам па ўхілах або самаходам.
Па прызначэнні ваганеткі падзяляюць на грузавыя, пасажырскія і спецыяльныя. Грузавая ваганетка складаецца з кузава, рамы, буфераў і прычапных прыстасаванняў. Адрозніваюць наступныя асноўныя віды грузавых ваганетак:
з глухім неперакульваемым або перакульваемым кузавам;
з адкідным дном;
з адкідным бортам.
Найбольш распаўсюджанымі з’яўляюцца грузавыя ваганеткі з глухім неперакульваемым кузавам ёмістасцю да 4,2 м³ — для вугалю, і да 9,5 м³ — для руды. У каляровай металургіі і пры геалагічных разведачных работах выкарыстоўваюць ваганеткі ёмістасцю 0,35—1 м³ з глухім перакульваемым кузавам.
Вагоне́тка / Пархоменко А. А. // Т. 4. Брасос — Веш. — М. : Советская энциклопедия, 1971. — С. 228. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978).(руск.)
