Ананічы (Пухавіцкі раён)

Вёска Ананічы Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Турынскі Каардынаты 53°38′01″ пн. ш. 28°07′13″ у. д.^HGЯO Водныя аб’екты Свіслач Насельніцтва ▼56 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Аўтамабільны код 5 СААТА 6244804001 Ананічы на карце Беларусі ±

Ана́нічы^[1] (трансліт.: Ananičy, руск.: Ананичи) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Турынскага сельсавета. Месціцца за 24 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 44 км ад Мінска, на рацэ Свіслач.

Назва

Назва ўтворана ад асабістага імя Ананій^[2].

Гісторыя

Ранняя гісторыя

У XVIII стагоддзі вёска ў Менскім павеце Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У 1800 годзе ўласнасць Б. Голуба. Пасля 1861 года ў Кліноцкай воласці Ігуменскага павета. Упамінаецца ў 1879 годзе пры пераліку населеных пунктаў Турынскага праваслаўнага прыходу.

Найноўшы час

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У пачатку 1930-х гадоў праведзена прымусовая калектывізацыя, створаны калгас «Вызваленне», была кузня.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 2 ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі, вызвалена войскамі 1-га Беларускага фронту з удзелам 1-й Мінскай партызанскай брыгады.

З 16 ліпеня 1954 года па 30 лістапада 1973 года цэнтр Ананіцкага сельсавета, пазней цэнтр перанесены ў вёску Сітнікі. З 1 ліпеня 2013 года ў Турынскім сельсавеце^[3].

Насельніцтва

• 1800 год — 15 жыхароў
• 1897 год — 66 двароў, 472 жыхары
• 1908 год — 68 двароў, 460 жыхароў
• 1917 год — 78 двароў, 446 жыхароў
• 1960 год — вёска, 454 жыхары; пасёлак, 12 жыхароў
• 2002 год — 58 двароў, 115 жыхароў
• 2009 год — 77 жыхароў
• 2019 год — 56 жыхароў^[4]

Крыніцы

1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
2. Краткий топонимический словарь Белоруссии / В. А. Жучкевич. — Минск: Издательство Белорусского государственного университета, 1974. — 447 с. — 12 700 экз. С. 14
3. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)
4. Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 26 красавіка 2024.

Літаратура

• Ананічы // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 112. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
• Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
• Ananicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 1: Abablewo — Januszowo (польск.). — Warszawa, 1900. — S. 25.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх