Alpha Reticuli

Alpha Reticuli
Die ligging van Alpha Reticuli (in die rooi sirkel).
Die ligging van Alpha Reticuli (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Net
Spektraaltipe G8 II-III[1]
Soort Subreus/reusester
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 04h 14m 25.48414s[2]
Deklinasie -62° 28′ 25.8917″[2]
Skynmagnitude (m) 3,315[3]
Absolute magnitude (M) -0,17 ± 0,05[4]
B-V-kleurindeks  +0,922[3]
U-B-kleurindeks  +0,63[5]
Besonderhede
Massa (M☉) 3,11 ± 0,06[4]
Radius (R☉) 12,8 ± 0,6[4]
Ligsterkte (L☉) 240[6]
Ouderdom (jaar) 330 miljoen[4]
Temperatuur (K) 5 196[4]
Afstand (ligjaar) 162
Rotasiespoed (km/s) 5,7[7]
Metaalinhoud [Fe/H] 0,07[4]
Ander name
CCDM J04144-6228, CPD−62 332, FK5 156, GC 5164, HD 27256, HIP 19780, HR 1336, IDS 04131-6243, PPM 353975, SAO 248969, WDS 04144-6228A[8]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Alpha Reticuli (afgekort as α Ret) is die helderste ster in die suidelike sterrebeeld Net (Reticulum).[6] Dit het ’n skynbare magnitude van 3,3[3] en lyk of dit ’n enkelster is,[9] sowat 162 ligjare van die Son af.[2] Dit is helder genoeg om in die Suidelike Halfrond met die blote oog te sien.

Die ster se massa is drie keer dié van die Son en dit is sowat 330 miljoen jaar oud.[4] Sy sterreklassifikasie is G8 II-III,[1] wat aandui dit het eienskappe van beide ’n reusester (III) en ’n helder reus (II). Die ster is in ’n fase van sy evolusie waar dit uitgesit het tot 13 keer die radius van die Son. Sy effektiewe temperatuur is 5 196 K.[4] X-strale van die ster af is waargeneem, met ’n geraamde helderheid van 3 × 1029 erg s-1.[10]

Alpha Reticuli het ’n visuele metgesel van die 12de magnitude, CCDM J04144-6228B, sowat 48 boogsekondes van hom af.[8] Hulle kan dus ’n dubbelster wees met ’n wentelperiode van minstens 60 000 jaar.[6]

Verwysings

  1. ↑ 1,0 1,1 Houk, Nancy (1978), Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, 1, Ann Arbor: Dept. of Astronomy, University of Michigan, Bibcode: 1975mcts.book.....H 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 van Leeuwen, F. (November 2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode: 2007A&A...474..653V 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Gutierrez-Moreno, Adelina et al. (1966), A System of photometric standards, 1, Publicaciones Universidad de Chile, Department de Astronomy, pp. 1–17, Bibcode: 1966PDAUC...1....1G 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 da Silva, L. et al. (November 2006), "Basic physical parameters of a selected sample of evolved stars", Astronomy and Astrophysics 458 (2): 609–623, doi:10.1051/0004-6361:20065105, Bibcode: 2006A&A...458..609D 
  5. ↑ HR 1336, databasis, The Bright Star Catalogue, D. Hoffleit en W. H. Warren jr., Centre de Données astronomiques de Strasbourg ID V/50. Besoek op 4 September 2008.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Alpha Ret Geargiveer 4 Desember 2008 op Wayback Machine, Jim Kaler, Stars. Besoek op 4 September 2008.
  7. ↑ Schröder, C.; Reiners, A.; Schmitt, J. H. M. M. (January 2009), "Ca II HK emission in rapidly rotating stars. Evidence for an onset of the solar-type dynamo", Astronomy and Astrophysics 493 (3): 1099–1107, doi:10.1051/0004-6361:200810377, Bibcode: 2009A&A...493.1099S, http://goedoc.uni-goettingen.de/goescholar/bitstream/handle/1/9690/aa10377-08.pdf?sequence=2 [dooie skakel]
  8. ↑ 8,0 8,1 Entry 04144-6228, The Washington Double Star Catalog Geargiveer 12 April 2008 op Wayback Machine, United States Naval Observatory. Besoek op 4 September 2008.
  9. ↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), "A catalogue of multiplicity among bright stellar systems", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2): 869–879, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x, Bibcode: 2008MNRAS.389..869E 
  10. ↑ Micela, G.; Favata, F.; Sciortino, S. (Oktober 1997), "HIPPARCOS distances of X-ray selected stars: implications on their nature as stellar population", Astronomy and Astrophysics 326: 221–227, Bibcode: 1997A&A...326..221M 

Bronne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!