Sedad Hakkı Eldem (31 Ağustos 1908, İstanbul - 7 Eylül 1988, İstanbul), Türkmimar, akademisyen ve yazar. 20. yüzyılın önde gelen Türk mimarlarındandır. Osmanlı dönemi evleri ve 18. ve 19. yüzyıl saray ve köşkleri üzerinde yaptığı çalışmalar ve klasik Osmanlı mimarisi üzerine araştırmalar yaparak, mimari tasarımda geleneksel motiflerin yeniden kullanılmasına öncülük etmiştir.
Hayatı
Sedad Hakkı Eldem, Osmanlı üst sınıfına mensup bir ailenin çocuğu olarak 1908 yılında İstanbul'da doğdu. Babası diplomat İsmail Hakkı Bey, annesi Azize Galip Hanım'dır. Anne tarafından büyük dedesi, II. Abdülhamid devrinde Osmanlı sadrazamlığı yapmış Osmanlı devlet adamı İbrahim Edhem Paşa'dır.[1] İbrahim Edhem Paşa'nın oğularından biri olan dedesi İsmail Galip Bey Türkiye'de nümismatiğin kurucusu olarak bilinir; büyük dayılarından Osman Hamdi Bey Türk müzeciliğinin kurucusu olarak, Halil Ethem Bey ise jeoloji ilmine katkıları ile tanınan kişilerdir.
Diplomat olan babasının görev yerleri nedeniyle Sedad Hakkı Bey'in çocukluğu Cenevre, Münih ve Zürih gibi Avrupa şehirlerinde geçti. İlköğretimi Fransızca, liseyi ise Almanca okuyan Sedad Hakkı Eldem bu iki dile de oldukça hakim oldu. Münih'te lise öğrenimi gördüğü yıllarda devrin Avrupa mimarisi ve tanınmış mimarlarından etkilendi.[2]
Öğrenciliği sırasında Mongeri'nin bürosunda yardımcı eleman olarak çalıştı. 1926-1927 yıllarında Ankara’da bulundu ve Mongeri'nin gerçekleştirdiği Ziraat Bankası Genel Müdürlük Binası inşaatında görev aldı. Bu dönemde Ankara Kalesi içindeki eski evleri fotoğrafladı, inceleyip desenlerini çizdi. İstanbul’da şehrin yangından kurtulmuş semtlerindeki eski ev ve konakların da rölövelerini çizdi.
1931’de Budapeşte Fuarı'nda Türk Pavyonu’nun inşa edilmesiyle mimarlık pratiği başladı.1932'de İstanbul’da kendi bürosunu açtı. Aynı yıl Akademi’ye atanmasıyla da akademik hayatı başladı. 1978'de emekli oluncaya kadar yapı, millî mimari, mimari proje, rölöve ve restorasyon dersleri verdi. Emekli olduktan sonra proje atölyelerindeki çalışmalarını sürdürdü.